Rezerwat Borki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 27: | Linia 27: | ||
| − | Rezerwat "Borki" leży na obszarze Mazur Garbatych, w centrum zwartego kompleksu Puszczy Boreckiej. Puszcza ta stanowi pozostałość rozległej Puszczy Galindzkiej,pokrywającej w minionych wiekach południowo-wschodnie obszary Pojezierza Mazurskiego. Rezerwat "Borki" odznacza się bardzo zróżnicowaną rzeźbą, uwarunkowana obecnością licznych wzgórz morenowych. Przedzielają je głębokie obniżenia terenowe, zajęte zazwyczaj przez zabagnione torfowiska i jary z wykształconymi lokalnie strumieniami. Wysokość wyniesień waha się przeciętnie od 180 do 190 m n.p.m. Najwyższe wyniesienie wynosi 206,5 m n.p.m. Deniwelacje terenu wynoszą na ogół 10-40 m, sporadycznie sięgają 60 m. | + | Rezerwat "Borki" leży na obszarze [[Mazury Garbate|Mazur Garbatych]], w centrum zwartego kompleksu [[Puszcza Borecka|Puszczy Boreckiej]]. Puszcza ta stanowi pozostałość rozległej Puszczy Galindzkiej,pokrywającej w minionych wiekach południowo-wschodnie obszary [[Pojezierze Mazurskie|Pojezierza Mazurskiego]]. Rezerwat "Borki" odznacza się bardzo zróżnicowaną rzeźbą, uwarunkowana obecnością licznych wzgórz morenowych. Przedzielają je głębokie obniżenia terenowe, zajęte zazwyczaj przez zabagnione torfowiska i jary z wykształconymi lokalnie strumieniami. Wysokość wyniesień waha się przeciętnie od 180 do 190 m n.p.m. Najwyższe wyniesienie wynosi 206,5 m n.p.m. Deniwelacje terenu wynoszą na ogół 10-40 m, sporadycznie sięgają 60 m. |
Na terenie rezerwatu wyróżniono następujące rodzaje zbiorowisk leśnych: ols ''Carici elongatae-Alnetum'', grąd ''Tilio-Carpinetum'' (występujący tu w postaci czterech podzespołów), łęg wiązowo-jesionowy ''Fraxino-Ulmetum'', łęg gwiazdnicowo-olszowy ''Stelario-Alnetum'', łęg jesionowo-olszowy ''Circaeo-Alnetum'', borealna świerczyna ''Sphagno girgensohnii-Piceetum''. | Na terenie rezerwatu wyróżniono następujące rodzaje zbiorowisk leśnych: ols ''Carici elongatae-Alnetum'', grąd ''Tilio-Carpinetum'' (występujący tu w postaci czterech podzespołów), łęg wiązowo-jesionowy ''Fraxino-Ulmetum'', łęg gwiazdnicowo-olszowy ''Stelario-Alnetum'', łęg jesionowo-olszowy ''Circaeo-Alnetum'', borealna świerczyna ''Sphagno girgensohnii-Piceetum''. | ||
| Linia 35: | Linia 35: | ||
=== Zwierzęta === | === Zwierzęta === | ||
| − | Na terenie rezerwatu spotkać można wiele gatunków zwierząt. Spośród ssaków występuje tu m.im. żubr, jeleń, łoś, sarna, dzik, zając, piżmak, ryś, wilk, lis, jenot, borsuk,kuna leśna, tchórz. Odnotowano tu co najmniej 141 gatunków ptaków. Wśród nich na uwagę zasługują: bielik, zięba jer, orlik krzykliwy, żuraw, puchacz, krogulec, trzmielojad, pustułka, kobuz, bocian czarny i dzięcioł białogrzbiety. | + | Na terenie rezerwatu spotkać można wiele gatunków zwierząt. Spośród ssaków występuje tu m.im. [[żubr]], jeleń, [[łoś]], sarna, dzik, zając, piżmak, [[ryś]], [[wilk]], lis, jenot, borsuk,kuna leśna, tchórz. Odnotowano tu co najmniej 141 gatunków ptaków. Wśród nich na uwagę zasługują: [[bielik]], zięba, jer, [[orlik krzykliwy]], [[żuraw]], [[puchacz]], [[krogulec]], [[trzmielojad]], [[pustułka]], [[kobuz]], [[bocian czarny]] i [[dzięcioł białogrzbiety]]. |
Bardzo bogata i zróżnicowana, choć słabo poznana jest fauna bezkręgowców. | Bardzo bogata i zróżnicowana, choć słabo poznana jest fauna bezkręgowców. | ||
<br/> | <br/> | ||
| Linia 42: | Linia 42: | ||
=== Rośliny === | === Rośliny === | ||
| − | Flora rezerwatu Borki liczy około 320 gatunków. Obejmuje ona m.in. gatunki roślin objętych ścisłą ochroną | + | Flora rezerwatu Borki liczy około 320 gatunków. Obejmuje ona m.in. gatunki roślin objętych ścisłą ochroną prawną: [[wawrzynek wilczełyko|''Daphne mezereum'']], ''Lilium martagon'', ''[[listera jajowata|Listera cordata]]'', ''Lycopodium annotinum'', ''Matteucia struthiopteris'', ''Neottia nidus-avis'', [[Podkolan zielonawy|''Pltanthera chlorantha'']]. Z gatunków rzadkich na uwagę zasługują: ''Alium ursinum'', ''Alliaria petiolata'', ''Anemone ranunluloides'', ''Bromus benekeni'', ''Calla palustris'', ''Cicuta virosa'', ''Hordelymus europaeus'' i ''Ranunculus cassubicus''. Osobliwoscią przyrodniczą są dwa stanowiska [[cis posspolity|cisa ''Taxus baccata''. |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 18:38, 8 kwi 2014
| Rezerwat przyrody Borki | |
| | |
 Grąd typowy w rezerwacie Borki | |
| Rodzaj rezerwatu | leśny |
| Państwo |  Polska
|
| Data utworzenia | 1958 |
| Powierzchnia | 232 ha ha |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Rezerwat przyrody Borki | |
| Położenie na mapie Polski  Rezerwat przyrody Borki | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Rezerwat przyrody Borki
Spis treści
O rezerwacie
Rezerwat przyrody „Borki” został utworzony na mocy Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego dnia 21 kwietnia 1958 r. (Monitor Polski Nr 42, poz. 244 z dnia 30.05.1958 r). Jest rezerwatem leśnym, utworzonym na obszarze 232 ha. Rezerwat utworzono w celu zachowania naturalnych, dobrze wykształconych lasów, lasów mieszanych i borów mieszanych bagiennych, charakterystycznych dla Puszczy Boreckiej. Służyć one mają celom naukowym i dydaktycznym. Rezerwat spełnia doniosłą rolę w zachowaniu i ochronie naturalnych zbiorowisk leśnych zarówno w Puszczy Boreckiej jak regionie całej Polski Północno-Wschodniej.
Fizjogeografia terenu i szata roślinna
Rezerwat "Borki" leży na obszarze Mazur Garbatych, w centrum zwartego kompleksu Puszczy Boreckiej. Puszcza ta stanowi pozostałość rozległej Puszczy Galindzkiej,pokrywającej w minionych wiekach południowo-wschodnie obszary Pojezierza Mazurskiego. Rezerwat "Borki" odznacza się bardzo zróżnicowaną rzeźbą, uwarunkowana obecnością licznych wzgórz morenowych. Przedzielają je głębokie obniżenia terenowe, zajęte zazwyczaj przez zabagnione torfowiska i jary z wykształconymi lokalnie strumieniami. Wysokość wyniesień waha się przeciętnie od 180 do 190 m n.p.m. Najwyższe wyniesienie wynosi 206,5 m n.p.m. Deniwelacje terenu wynoszą na ogół 10-40 m, sporadycznie sięgają 60 m.
Na terenie rezerwatu wyróżniono następujące rodzaje zbiorowisk leśnych: ols Carici elongatae-Alnetum, grąd Tilio-Carpinetum (występujący tu w postaci czterech podzespołów), łęg wiązowo-jesionowy Fraxino-Ulmetum, łęg gwiazdnicowo-olszowy Stelario-Alnetum, łęg jesionowo-olszowy Circaeo-Alnetum, borealna świerczyna Sphagno girgensohnii-Piceetum.
Zwierzęta
Na terenie rezerwatu spotkać można wiele gatunków zwierząt. Spośród ssaków występuje tu m.im. żubr, jeleń, łoś, sarna, dzik, zając, piżmak, ryś, wilk, lis, jenot, borsuk,kuna leśna, tchórz. Odnotowano tu co najmniej 141 gatunków ptaków. Wśród nich na uwagę zasługują: bielik, zięba, jer, orlik krzykliwy, żuraw, puchacz, krogulec, trzmielojad, pustułka, kobuz, bocian czarny i dzięcioł białogrzbiety.
Bardzo bogata i zróżnicowana, choć słabo poznana jest fauna bezkręgowców.
Rośliny
Flora rezerwatu Borki liczy około 320 gatunków. Obejmuje ona m.in. gatunki roślin objętych ścisłą ochroną prawną: Daphne mezereum, Lilium martagon, Listera cordata, Lycopodium annotinum, Matteucia struthiopteris, Neottia nidus-avis, Pltanthera chlorantha. Z gatunków rzadkich na uwagę zasługują: Alium ursinum, Alliaria petiolata, Anemone ranunluloides, Bromus benekeni, Calla palustris, Cicuta virosa, Hordelymus europaeus i Ranunculus cassubicus. Osobliwoscią przyrodniczą są dwa stanowiska [[cis posspolity|cisa Taxus baccata.
Grzyby
Spośród tej grupy organizmów stosunkowo dobrze poznana jest w rezerwacie biota porostów (grzybów zlichenizowanych). Występuje tu liczna grupa gatunków mających status wskaźników niżowych lasów puszczańskich, m.in.: granicznik płucnik (Lobaria pulmonaria), misecznica półkulista (Pertusaria hemisphaerica), misecznica wytworna (Lecanora intumescens), nibypłucnik (Cetrelia olivetorum), plamica ponura (Arthonia vinosa), promianek jodłowy (Lecanactis abietina), puchlinka ząbkowata (Thelotrema lepadinum), tarczynka dziurkowana (Menegazzia terebrata), złociszek jaskrawy (Chrysothrix candelaris).
Ciekawostki
Pierwsze żubry wprowadzono do Puszczy Boreckiej w roku 1956. Początkowo były hodowane w ośrodku zamkniętym, od 1962 r. przebywają także na wolności. Obecnie penetrują cały obszar Puszczy Boreckiej. W okolicach rezerwatu "Borki" widywane są często.
Bibliografia
S. Dąbrowski, B. Polakowski, L. Wołos: Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.
K. Czyżewska, S. Cieśliński S. Porosty – wskaźniki niżowych lasów puszczańskich w Polsce. Monogr. Bot. 91: 223−239, 2003.
Plan Ochrony Rezerwaty Przyrody „Dęby Napiwodzkie”. [w:] Rozporządzenie wojewody warmińsko-mazurskiego nr 45 z dnia 8 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia planów ochrony dla rezerwatów przyrody. Załącznik nr 1. Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego nr 190. Poz. 2673.
