Rezerwat Borki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Bibliografia) |
|||
| Linia 16: | Linia 16: | ||
| sekundE= 21 | | sekundE= 21 | ||
}} | }} | ||
| − | '''Rezerwat przyrody Borki''' – rezerwat utworzony na mocy Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dn. 21 kwietnia 1958 r. (Monitor Polski nr 42, poz. 244 z dn. 30 maja 1958 r.). Jest to rezerwat leśny, utworzony na obszarze 232 ha w celu zachowania naturalnych, dobrze wykształconych lasów, lasów mieszanych i borów mieszanych bagiennych, charakterystycznych dla [[Puszcza Borecka|Puszczy Boreckiej]]. Służyć | + | '''Rezerwat przyrody Borki''' – rezerwat utworzony na mocy Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dn. 21 kwietnia 1958 r. ("Monitor Polski" nr 42, poz. 244 z dn. 30 maja 1958 r.). Jest to rezerwat leśny, utworzony na obszarze 232 ha w celu zachowania naturalnych, dobrze wykształconych lasów, lasów mieszanych i borów mieszanych bagiennych, charakterystycznych dla [[Puszcza Borecka|Puszczy Boreckiej]]. Służyć on ma ponadto celom naukowym i dydaktycznym. Rezerwat spełnia doniosłą rolę w zachowaniu i ochronie naturalnych zbiorowisk leśnych zarówno w Puszczy Boreckiej, jak regionie całej Polski północno-wschodniej. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Fizjogeografia terenu i szata roślinna == | == Fizjogeografia terenu i szata roślinna == | ||
| − | Rezerwat Borki leży na obszarze [[Mazury Garbate|Mazur Garbatych]], w centrum zwartego kompleksu | + | Rezerwat Borki leży na obszarze [[Mazury Garbate|Mazur Garbatych]], w centrum zwartego kompleksu Puszczy Boreckiej. Puszcza ta stanowi pozostałość rozległej Puszczy Galindzkiej, pokrywającej w minionych wiekach południowo-wschodnie obszary [[Pojezierze Mazurskie|Pojezierza Mazurskiego]]. Rezerwat Borki odznacza się bardzo zróżnicowaną rzeźbą, uwarunkowaną obecnością licznych wzgórz morenowych. Przedzielają je głębokie obniżenia terenowe zajęte zazwyczaj przez zabagnione torfowiska i jary z wykształconymi lokalnie strumieniami. Wysokość wyniesień waha się przeciętnie od 180 do 190 m n.p.m. Najwyższe wyniesienie wynosi 206,5 m n.p.m. Deniwelacje terenu wynoszą na ogół 10-40 m, sporadycznie sięgają 60 m. |
Na terenie rezerwatu wyróżniono następujące rodzaje zbiorowisk leśnych: ols ''Carici elongatae-Alnetum'', grąd ''Tilio-Carpinetum'' (występujący tu w postaci czterech podzespołów), łęg wiązowo-jesionowy ''Fraxino-Ulmetum'', łęg gwiazdnicowo-olszowy ''Stelario-Alnetum'', łęg jesionowo-olszowy ''Circaeo-Alnetum'', borealna świerczyna ''Sphagno girgensohnii-Piceetum''. | Na terenie rezerwatu wyróżniono następujące rodzaje zbiorowisk leśnych: ols ''Carici elongatae-Alnetum'', grąd ''Tilio-Carpinetum'' (występujący tu w postaci czterech podzespołów), łęg wiązowo-jesionowy ''Fraxino-Ulmetum'', łęg gwiazdnicowo-olszowy ''Stelario-Alnetum'', łęg jesionowo-olszowy ''Circaeo-Alnetum'', borealna świerczyna ''Sphagno girgensohnii-Piceetum''. | ||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: | + | [[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Rezerwaty przyrody]] [[Kategoria: Zwierzęta Warmii i Mazur]] [[Kategoria: Grzyby Warmii i Mazur]] [[Kategoria: Rośliny Warmii i Mazur]] [[Kategoria: Kruklanki (gmina wiejska)]] |
Wersja z 13:38, 6 sie 2014
| Rezerwat przyrody Borki | |
| | |
 Grąd typowy w rezerwacie Borki | |
| Rodzaj rezerwatu | leśny |
| Państwo |  Polska
|
| Data utworzenia | 1958 r. |
| Powierzchnia | 232 ha ha |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Rezerwat przyrody Borki | |
| Położenie na mapie Polski  Rezerwat przyrody Borki | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Rezerwat przyrody Borki – rezerwat utworzony na mocy Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dn. 21 kwietnia 1958 r. ("Monitor Polski" nr 42, poz. 244 z dn. 30 maja 1958 r.). Jest to rezerwat leśny, utworzony na obszarze 232 ha w celu zachowania naturalnych, dobrze wykształconych lasów, lasów mieszanych i borów mieszanych bagiennych, charakterystycznych dla Puszczy Boreckiej. Służyć on ma ponadto celom naukowym i dydaktycznym. Rezerwat spełnia doniosłą rolę w zachowaniu i ochronie naturalnych zbiorowisk leśnych zarówno w Puszczy Boreckiej, jak regionie całej Polski północno-wschodniej.
Spis treści
Fizjogeografia terenu i szata roślinna
Rezerwat Borki leży na obszarze Mazur Garbatych, w centrum zwartego kompleksu Puszczy Boreckiej. Puszcza ta stanowi pozostałość rozległej Puszczy Galindzkiej, pokrywającej w minionych wiekach południowo-wschodnie obszary Pojezierza Mazurskiego. Rezerwat Borki odznacza się bardzo zróżnicowaną rzeźbą, uwarunkowaną obecnością licznych wzgórz morenowych. Przedzielają je głębokie obniżenia terenowe zajęte zazwyczaj przez zabagnione torfowiska i jary z wykształconymi lokalnie strumieniami. Wysokość wyniesień waha się przeciętnie od 180 do 190 m n.p.m. Najwyższe wyniesienie wynosi 206,5 m n.p.m. Deniwelacje terenu wynoszą na ogół 10-40 m, sporadycznie sięgają 60 m.
Na terenie rezerwatu wyróżniono następujące rodzaje zbiorowisk leśnych: ols Carici elongatae-Alnetum, grąd Tilio-Carpinetum (występujący tu w postaci czterech podzespołów), łęg wiązowo-jesionowy Fraxino-Ulmetum, łęg gwiazdnicowo-olszowy Stelario-Alnetum, łęg jesionowo-olszowy Circaeo-Alnetum, borealna świerczyna Sphagno girgensohnii-Piceetum.
Zwierzęta
Na terenie rezerwatu spotkać można wiele gatunków zwierząt. Spośród ssaków występuje tu m.in.: żubr, jeleń, łoś, sarna, dzik, zając, piżmak, ryś, wilk, lis, jenot, borsuk, kuna leśna, tchórz. Odnotowano tu co najmniej 141 gatunków ptaków. Wśród nich na uwagę zasługują: bielik, zięba, jer, orlik krzykliwy, żuraw, puchacz, krogulec, trzmielojad, pustułka, kobuz, bocian czarny i dzięcioł białogrzbiety.
Bardzo bogata i zróżnicowana, choć słabo poznana jest fauna bezkręgowców.
Rośliny
Flora rezerwatu Borki liczy około 320 gatunków. Obejmuje ona m.in. gatunki roślin objętych ścisłą ochroną prawną: wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum), lilia złotogłów (Lilium martagon), Listera cordata, widłak jałowcowaty (Lycopodium annotinum), pióropusznik strusi(Matteucia struthiopteris), gnieźnik leśny (Neottia nidus-avis), Podkolan zielonawy (Platanthera chlorantha). Z gatunków rzadkich na uwagę zasługują: czosnek niedźwiedzi (Alium ursinum), czosnek pospolity (Alliaria petiolata), zawilec żółty (Anemone ranunluloides), stokłosa Benekena (Bromus benekeni), czermień błotna (Calla palustris), szalej jadowity (Cicuta virosa), Hordelymus europaeus i jaskier kaszubski (Ranunculus cassubicus). Osobliwością przyrodniczą są dwa stanowiska cisa pospolitego (Taxus baccata).
Grzyby
Spośród grzybów stosunkowo dobrze poznana jest w rezerwacie biota porostów (grzybów zlichenizowanych). Występuje tu liczna grupa gatunków mających status wskaźników niżowych lasów puszczańskich, m.in.: granicznik płucnik (Lobaria pulmonaria), misecznica półkulista (Pertusaria hemisphaerica), misecznica wytworna (Lecanora intumescens), nibypłucnik (Cetrelia olivetorum), plamica ponura (Arthonia vinosa), promianek jodłowy (Lecanactis abietina), puchlinka ząbkowata (Thelotrema lepadinum), tarczynka dziurkowana (Menegazzia terebrata), złociszek jaskrawy (Chrysothrix candelaris).
Ciekawostki
Pierwsze żubry wprowadzono do Puszczy Boreckiej w 1956 r. Początkowo były hodowane w ośrodku zamkniętym, a od 1962 r. przebywają także na wolności. Obecnie penetrują cały obszar Puszczy Boreckiej. W okolicach rezerwatu Borki widywane są często.
Zobacz też
pl.wikipedia.org, Rezerwat przyrody Borki [21.05.2014]
Bibliografia
Czyżewska Krystyna, Cieśliński Stanisław, Porosty – wskaźniki niżowych lasów puszczańskich w Polsce, "Monographiae Botanicae" 2003, z. 91, s. 223–239.
Dąbrowski Stanisław, Polakowski Benon, Wołos Lucjan,Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, Olsztyn 1999.
Plan Ochrony Rezerwaty Przyrody "Dęby Napiwodzkie", [w:] Rozporządzenie wojewody warmińsko-mazurskiego nr 45 z dnia 8 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia planów ochrony dla rezerwatów przyrody. Załącznik nr 1. Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego nr 190. Poz. 2673.
