Rezerwat Sołtysek

Rezerwat przyrody Sołtysek
Rezerwat Sołtysek
Rodzaj rezerwatu	leśny
Państwo	Polska
Data utworzenia	1969
Powierzchnia	9,87 ha ha
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Rezerwat przyrody Sołtysek
Położenie na mapie Polski Rezerwat przyrody Sołtysek
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Rezerwat przyrody Sołtysek

O rezerwacie

Rezerwat przyrody „Sołtysek” utworzono w 1969 r. na powierzchni 9,87 ha. Położony jest w pobliżu miejscowości Grom w gminie Pasym (MP nr 36, poz. 293. Celem ochrony jest stanowisko rzadkiego reliktu glacjalnego - chamedafne północnej (Chamaedaphne calyculata).

Fizjogeografia terenu i szata roślinna

Teren rezerwatu obejmuje niewielkie torfowisko powstałe na miejscu dawnego jeziora Sołtysek, w następstwie jego zlądowienia. Torfowisko to położone jest na lokalnym dziale wodnym. Decyduje to o układzie lokalnych stosunków wodnych. Torfowisko jest silnie nawodnione przez cały okres wegetacyjny. Szczególnie wysokim poziomem wód gruntowych odznaczają się najmłodsze, centralne obszary torfowiska. Nadmiar wód odprowadzają z torfowiska Struga Sołtysek oraz dawne rowy odwadniające, wykonane przed wojną w celu odwodnienia torfowiska. Ponad połowę powierzchni rezerwatu zajmuje bezleśne torfowisko o zróżnicowanej roślinności. Pozostały obszar to głównie bory bagienne. Najważniejszym zbiorowiskiem leśnym na torfowisku jest bór bagienny Vaccinio uliginosi-Pinetum. Jedynie płytsze torfy, które znajdują się na obrzeżach torfowiska porasta brzezina bagienna Betuletum pubescentis. Roślinność na otwartej części torfowiska jest bardzo zróżnicowana. Największe powierzchnie zajmuje Thelypteridi-Phragmitetum oraz Caricetum lasiocarpae. Można tu spotkać również dobrze wykształcone płaty Caricetum diandrae, Caricetum limosae, Caricetum elatae, Caricetum rostratae. Roślinność typową dla torfowisk wysokich tworzą jedynie niewielkie płaty w zachodniej części rezerwatu i mają charakter zbiorowiska inicjalnego. Między zbiorowiskami leśnymi, a torfowiskowymi występuje wąski ale stosunkowo zwarty pas łozowisk Salicetum pentandro-cinereae. Większe powierzchnie łozowisk występują poza rezerwatem, gdzie opanowały opuszczone łąki.

Zwierzęta

W rezerwacie nie przeprowadzono szczegółowych badań faunistycznych.

Rośliny

Przeprowadzone w 1995 r. badania wykazały obecność 110 gatunków roślin naczyniowych oraz 63 mszaki. Najważniejsze z nich to: Chamaedaphne calyculata, Betula humilis, Carex chordorrhiza, Liparis loeselii, Drosera anglica, Drosera rotundifolia, Epipactis palustris, Carex limosa, Dryopteris cristata, Dactylorhiza incarnata, Dactylorhiza maculata, Lycopodium annotinum, Cinclidium stygium, Tomenthypnum nitens, Helodium blandowii, Drepanocladus vernicosus. Mimo niewielkiego obszaru i zmian jakie zaszły na torfowisku jest to nadal pod względem florystycznym jeden z najcenniejszych obiektów tego typu w województwie warmińsko-mazurskim.

Bibliografia

S. Dąbrowski, B. Polakowski, L. Wołos: Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.

Plan Ochrony Częściowego Rezerwatu Przyrody „Dębowo”. [w:] Rozporządzenie wojewody warmińsko-mazurskiego nr 45 z dnia 8 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia planów ochrony dla rezerwatów przyrody. Załącznik nr 7. Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego nr 190. Poz. 2673.

Linki zewnętrzne

http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_So%C5%82tysek