Rezerwat Zabrodzie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Linki zewnętrzne)
 
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 5: Linia 5:
 
|  rodzaj_rezerwatu= florystyczny
 
|  rodzaj_rezerwatu= florystyczny
 
|charakter_rezerwatu=  
 
|charakter_rezerwatu=  
|          położenie= [[województwo warmińsko-mazurskie]], [[gmina Biskupiec]]
+
|          położenie= województwo warmińsko-mazurskie, gmina Biskupiec
 
|              data= 1972
 
|              data= 1972
 
|          kod mapy= PL-WN
 
|          kod mapy= PL-WN
Linia 16: Linia 16:
 
  |            sekundE=  
 
  |            sekundE=  
 
}}
 
}}
<br/>
+
'''Rezerwat przyrody Zabrodzie''' – rezerwat przyrody utworzony w 1972 r. (MP nr 367, poz. 202) w celu ochrony bogatych stanowisk [[brzoza niska|brzozy niskiej]] oraz bogatej flory rzadkich roślin torfowiskowych. Obejmuje swoimi granicami 27,30 ha gytiowiska z dobrze zachowanymi zespołami torfowisk niskich i przejściowych. Rezerwat znajduje się w pobliżu miejscowości [[Zabrodzie]], w gminie [[Biskupiec (gmina miejsko-wiejska)|Biskupiec]], na terenie [[Nadleśnictwo Wipsowo|Nadleśnictwa Wipsowo]].
 
+
<br/><br/>
 
+
== O rezerwacie ==
'''Rezerwat przyrody Zabrodzie'''
 
<br/>
 
 
 
 
 
 
 
=== O rezerwacie ===
 
 
 
Rezerwat przyrody Zabrodzie utworzono w 1972 r. (MP nr 367, poz. 202) w celu ochrony bogatych stanowisk [[brzoza niska|brzozy niskiej]] oraz bogatej flory rzadkich roślin torfowiskowych. Obejmuje swoimi granicami 27,30 ha gytiowiska z dobrze zachowanymi zespołami torfowisk niskich i przejściowych. Rezerwat znajduje się w pobliżu miejscowości Zabrodzie w gminie Biskupiec na terenie nadleśnictwa Wipsowo.
 
<br/>
 
 
 
 
 
[[Plik: betul.jpg]]
 
<br/>
 
'''Brzoza niska (''Betula humilis'')'''
 
<br/>
 
Fot. http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Betula-humilis-1020867.JPG
 
<br/>
 
 
 
 
=== Fizjogeografia terenu i szata roślinna ===
 
=== Fizjogeografia terenu i szata roślinna ===
  
Gytiowisko powstało na terenie dawnego jeziora Pudląg, po jego osuszeniu przez przekopanie tzw. rowu pudliskiego, wpadającego do Kanału Dymerskiego. Misę osuszonego jeziora wypełniają osady gytii detrytusowej o miąższości dochodzącej do 9,5 m. W wierzchniej warstwie występuje domieszka storfiałych szczątków roślinnych. Gytia jest silnie uwodniona i tworzy typowe trzęsawisko.
+
Gytiowisko powstało na terenie dawnego jeziora Pudląg, po jego osuszeniu przez przekopanie tzw. rowu pudliskiego, wpadającego do [[Kanał Dymerski|Kanału Dymerskiego]]. Misę osuszonego jeziora wypełniają osady gytii detrytusowej o miąższości dochodzącej do 9,5 m. W wierzchniej warstwie występuje domieszka storfiałych szczątków roślinnych. Gytia jest silnie uwodniona i tworzy typowe trzęsawisko.
 
<br/>
 
<br/>
 
 
 
=== Rośliny ===
 
=== Rośliny ===
  
Z roślin występujących na terenie rezerwatu największą rolę odgrywają brzoza omszona, wierzby, nerecznica błotna, bobrek trójlistkowy, turzyca zaostrzona, błotna i dzióbkowata, kozłek dwupienny, a z mszaków liczne torfowce oraz sierpowiec błyszczący. Z roślin chronionych i rzadkich, oprócz brzozy niskiej, występują [[pływacz średni]], [[bażyna czarna]], [[ rosiczka okrągłolistna]], kruszyna pospolita i [[ bagno zwyczajne]].
+
Z roślin występujących na terenie rezerwatu największą rolę odgrywają: brzoza omszona, wierzby, nerecznica błotna, bobrek trójlistkowy, [[turzyca zaostrzona]], błotna i dzióbkowata, [[kozłek dwupienny]], a z mszaków liczne torfowce oraz sierpowiec błyszczący. Z roślin chronionych i rzadkich, oprócz brzozy niskiej, występują [[pływacz średni]], [[bażyna czarna]], [[ rosiczka okrągłolistna]], kruszyna pospolita i [[ bagno zwyczajne]].
 
<br/>
 
<br/>
Brzoza niska zwiększyła znacznie swój areał, rozprzestrzeniając się w postaci pojedynczych okazów lub całych ich grup na całym obszarze rezerwatu. Największą żywotnością odznaczają się okazy ''Betula humilis'' w płatach torfowiska przejściowego, a zwłaszcza w zespole ''Caricetum lasiocarpae''. Obecnie tu znajdują się najliczniejsze stanowiska brzozy.
+
Brzoza niska zwiększyła znacznie swój areał, rozprzestrzeniając się w postaci pojedynczych okazów lub całych ich grup na całym obszarze rezerwatu. Największą żywotnością odznaczają się okazy ''Betula humilis'' w płatach torfowiska przejściowego, a zwłaszcza w zespole ''Caricetum lasiocarpae''. Obecnie znajdują się tu najliczniejsze stanowiska brzozy.
 
<br/>
 
<br/>
 +
=== Ciekawostki ===
  
 
+
Pod koniec lat 50. ubiegłego wieku brzoza niska występowała w rezerwacie dość licznie na całym obszarze gytowiska, najliczniej w jego zachodniej części. Brzoza niska najlepiej rośnie w fitocenozach torfowiska niskiego i przejściowego, zróżnicowanych gatunków szuwarów wielkoturzycowych oraz torfowisk mszysto-turzycowych.
[[Plik: kozl.jpg]]
 
 
<br/>
 
<br/>
'''Kozłek dwupienny (Valeriana dioica), kwiatostan męski'''
+
== Zobacz też==
 +
Rejestr rezerwatów przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, [http://olsztyn.rdos.gov.pl/images/formy_ochrony/rejestr_rezerwatow_przyrody_stan_2014.pdf Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Olsztynie]  [10.12.2014]
 
<br/>
 
<br/>
Fot. http://pl.wikipedia.org/wiki/Kozłek_dwupienny
+
[pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Zabrodzie Rezerwat przyrody Zabrodzie, pl.wikipedia.org] [10.12.2014]
<br/>
 
 
 
=== Ciekawostki ===
 
 
 
Pod koniec lat 50-tych ubiegłego wieku brzoza niska występowała w rezerwacie dość licznie na całym obszarze gytowiska, najliczniej  w jego zachodniej części. Brzoza niska najlepiej rośnie w fitocenozach torfowiska niskiego i przejściowego, zróżnicowanych gatunków szuwarów wielkoturzycowych oraz torfowisk mszysto-turzycowych.
 
 
<br/>
 
<br/>
 
 
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
  
Dąbrowski S., Polakowski B., Wołos L.: Obszary chronione i pomniki przyrody województwa Warmińsko-Mazurskiego. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.
+
Dąbrowski S., Polakowski B., Wołos L., ''Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego'', Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.
 
<br/>
 
<br/>
 +
==Galeria zdjęć==
  
 +
<gallery mode=packed heights=210px caption="Rezerwat Zabrodzie" class="left">
 +
Plik:zabrodzie_rp_w.png|Rezerwat Zabrodzie
 +
Plik:zabrodzie_rp_g.png|Rezerwat Zabrodzie
 +
Plik: betul.jpg|'''Brzoza niska (''Betula humilis'')'''. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Betula-humilis-1020867.JPG Commons Wikimedia]
 +
Plik: kozl.jpg|'''Kozłek dwupienny (Valeriana dioica), kwiatostan męski'''. Fot. Kristian Peters. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Valeriana_dioica.jpeg Commons Wikimedia]
  
== Linki zewnętrzne ==
+
</gallery>
Rejestr rezerwatów przyrody województwa warmińsko-mazurskiego: http://olsztyn.rdos.gov.pl/images/formy_ochrony/rejestr_rezerwatow_przyrody_stan_2014.pdf
+
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria:Natura 2000]] [[Kategoria:Ochrona przyrody]] [[Kategoria: Ochrona przyrody]] [[Kategoria: Rezerwaty przyrody]] [[Kategoria: Biskupiec (gmina miejsko-wiejska)]]
<br/>
 
pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Zabrodzie
 
<br/>
 
 
 
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Natura 2000]] [[Kategoria: Ochrona przyrody]] [[Kategoria: Rezerwaty przyrody]] [[Kategoria: Biskupiec (gmina miejsko-wiejska)]]
 

Aktualna wersja na dzień 12:10, 18 mar 2015

Rezerwat przyrody Zabrodzie

Rodzaj rezerwatu florystyczny
Państwo  Polska
Data utworzenia 1972
Powierzchnia 27,30 ha
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Rezerwat przyrody Zabrodzie
Rezerwat przyrody Zabrodzie
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Rezerwat przyrody Zabrodzie
Rezerwat przyrody Zabrodzie
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Rezerwat przyrody Zabrodzie – rezerwat przyrody utworzony w 1972 r. (MP nr 367, poz. 202) w celu ochrony bogatych stanowisk brzozy niskiej oraz bogatej flory rzadkich roślin torfowiskowych. Obejmuje swoimi granicami 27,30 ha gytiowiska z dobrze zachowanymi zespołami torfowisk niskich i przejściowych. Rezerwat znajduje się w pobliżu miejscowości Zabrodzie, w gminie Biskupiec, na terenie Nadleśnictwa Wipsowo.

O rezerwacie

Fizjogeografia terenu i szata roślinna

Gytiowisko powstało na terenie dawnego jeziora Pudląg, po jego osuszeniu przez przekopanie tzw. rowu pudliskiego, wpadającego do Kanału Dymerskiego. Misę osuszonego jeziora wypełniają osady gytii detrytusowej o miąższości dochodzącej do 9,5 m. W wierzchniej warstwie występuje domieszka storfiałych szczątków roślinnych. Gytia jest silnie uwodniona i tworzy typowe trzęsawisko.

Rośliny

Z roślin występujących na terenie rezerwatu największą rolę odgrywają: brzoza omszona, wierzby, nerecznica błotna, bobrek trójlistkowy, turzyca zaostrzona, błotna i dzióbkowata, kozłek dwupienny, a z mszaków liczne torfowce oraz sierpowiec błyszczący. Z roślin chronionych i rzadkich, oprócz brzozy niskiej, występują pływacz średni, bażyna czarna, rosiczka okrągłolistna, kruszyna pospolita i bagno zwyczajne.
Brzoza niska zwiększyła znacznie swój areał, rozprzestrzeniając się w postaci pojedynczych okazów lub całych ich grup na całym obszarze rezerwatu. Największą żywotnością odznaczają się okazy Betula humilis w płatach torfowiska przejściowego, a zwłaszcza w zespole Caricetum lasiocarpae. Obecnie znajdują się tu najliczniejsze stanowiska brzozy.

Ciekawostki

Pod koniec lat 50. ubiegłego wieku brzoza niska występowała w rezerwacie dość licznie na całym obszarze gytowiska, najliczniej w jego zachodniej części. Brzoza niska najlepiej rośnie w fitocenozach torfowiska niskiego i przejściowego, zróżnicowanych gatunków szuwarów wielkoturzycowych oraz torfowisk mszysto-turzycowych.

Zobacz też

Rejestr rezerwatów przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Olsztynie [10.12.2014]
[pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Zabrodzie Rezerwat przyrody Zabrodzie, pl.wikipedia.org] [10.12.2014]

Bibliografia

Dąbrowski S., Polakowski B., Wołos L., Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.

Galeria zdjęć