Sokolnik: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Ludzie związani z miejscowością)
(Turystyka)
Linia 53: Linia 53:
  
 
== Turystyka ==
 
== Turystyka ==
W miejscowości działa stadnina koni, w której prowadzona jest hodowla rasy trakeńskiej.
+
W miejscowości działa stadnina koni, w której prowadzona jest hodowla rasy trakeńskiej oraz pensjonat.
 
<br/>
 
<br/>
  

Wersja z 09:50, 27 cze 2014

Sokolnik

Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat elbląski
Gmina Młynary
Liczba ludności (2010) 74
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Sokolnik
Sokolnik
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Sokolnik
Sokolnik
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Sokolnik (niem. Falkhorst) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Młynary. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 74 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Ewa Czubińska[1].


Położenie

Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej, nad rzeczką Doną, 5 km na zachód od Młynar.

Dzieje miejscowości

Nie znamy daty lokacji wsi, ale prawdopodobnie miała miejsce przed 1328 rokiem.. Pierwsza wzmianka dotycząca Sokolnika pochodzi z 1531 roku. Dobra były spustoszone i wyludnione na skutek wojny polsko-krzyżackiej. Sokolnik, obejmujący wówczas 9 łanów należał do Michała Wernera. W 1534 roku wieś została zapisana na prawie lennym Jochemu von Belau. Sokolnik pozostał w rękach rodziny przez dwieście lat. Ostatnim dziedzicem majątku (łącznie z Kwietnikiem, Podgórzem i Nowym Monasterzyskiem) był zmarły 1 lipca 1725 roku Fryderyk August von Belau. Od XVIII wieku do roku 1829 Sokolnik stanowił własność rodu von Bodeck. W 1875 roku miejscowość była zamieszkana przez 50 osób. W tym czasie majątek należał do Schmidta. W 1902 roku dobra sokolnickie sprzedano porucznikowi Bruno Donnerowi, który był również wieloletnim sołtysem wsi.


W czasie I wojny światowej w Sokolniku przebywali jeńcy rosyjscy, pracujący u miejscowych chłopów.W 1925 roku wieś składała się z 17 budynków mieszkalnych i liczyła 91 ewangelickich mieszkańców. Miejscowe dzieci uczęszczały do szkoły w Zastawnie. Przed wybuchem II wojny światowej Skolonik był zamieszkany przez 130 osób. W tym czasie majątek Donnera należał już do Gustawa Prieve. Na terenie jego gospodarstwa uruchomiono obóz pracy i szkolenia dla dziewcząt. Ostatnim przedwojennym wójtem wsi był Karl Kobusch. W czasie wojny we wsi pracowali robotnicy przymusowi.


26 stycznia 1945 roku do Sokolnika wkroczyła Armia Czerwona,a na mieszkańców padł uzasadniony "blady strach". Swoją cegiełkę dołożyli polscy szabrownicy. Osadnicy przybywający do Sokolnika od lata 1945 i w przeciągu następnego roku zastali spustoszoną i ograbioną wieś. Pierwszym powojennym sołtysem został Leon Skoczylas. Miejscowe dzieic uczęszczały do szkoły w Młynarach, a nastepnie w Zastawnie. Obecnie w Sokolniku działa gospodarstwo agroturystyczne.



Turystyka

W miejscowości działa stadnina koni, w której prowadzona jest hodowla rasy trakeńskiej oraz pensjonat.

Zabytki


Bibliografia

  1. Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 5.06.2014]
  2. Lech Słodownik, Sokolnik [data dostępu: 5.06.2014]
  3. [www.sokolnik.pl| Strona miejscowości Sokolnik]] [data dostępu: 5.06.2014]


Przypisy


Zobacz też