Stara Pasłęka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Dzieje miejscowości)
Linia 37: Linia 37:
 
<br/>
 
<br/>
 
== Dzieje miejscowości ==
 
== Dzieje miejscowości ==
Pierwotnie Stara Pasłęka była osadą położoną nad prawym brzegiem Pasłęki, przy ujściu do Zalewu Wiślanego. Wieś leżała naprzeciw [[Nowa Pasłęka| Nowej Pasłęki]]. Miejscowość została założona na początku XIV stulecia. W 1340 roku Stara Pasłęka otrzymała zezwolenie na budowę karczmy. W roku 1414 wieś została zniszczona w czasie najazdu Litwinów. Stara Pasłęka nie wyszła bez uszczerbku również z wojen polsko-krzyżackich w XV i XVI wieku. Mimo tego rozwijała się za sprawą korzystnego położenia; w 1476 roku miała charakter wsi rybackiej, w której połowem zajmowało się 20 osób. W 1540 roku wybudowano świątynię ewangelicką, przebudowaną w latach 1780–1781.  
+
Pierwotnie Stara Pasłęka była osadą położoną nad prawym brzegiem Pasłęki, przy ujściu do Zalewu Wiślanego. Wieś leżała naprzeciw [[Nowa Pasłęka| Nowej Pasłęki]]. Miejscowość została założona na początku XIV stulecia. W 1340 roku Stara Pasłęka otrzymała zezwolenie na budowę karczmy. W roku 1414 wieś została zniszczona w czasie najazdu Litwinów. Stara Pasłęka nie wyszła bez uszczerbku również z [[wojny polsko-krzyżackie|wojen polsko-krzyżackich]] w XV i XVI wieku. Mimo tego rozwijała się za sprawą korzystnego położenia; w 1476 roku miała charakter wsi rybackiej, w której połowem zajmowało się 20 osób. W 1540 roku wybudowano świątynię ewangelicką, przebudowaną w latach 1780–1781.  
  
 
Kolejnym ciosem dla mieszkańców wsi stał się okres wojen szwedzkich, bowiem Stara Pasłęka była w tym czasie wielokrotnie niszczona. W 1752 roku miejscowość strawił pożar. Jak w większości ówczesnych wsi i miasteczek gros zabudowań stanowiły w niej obiekty drewniane. Życia mieszkańców Starej Pasłęki nie ułatwiał również odwieczny konflikt z sąsiednią Nową Pasłęką. Rybacy z obu miejscowości walczyli zaciekle o prawo połowu ryb na Zalewie Wiślanym. Podłoże konfliktu związane było z utarczkami pomiędzy [[Warmia| Warmią]] a [[Prusy|Prusami]].  
 
Kolejnym ciosem dla mieszkańców wsi stał się okres wojen szwedzkich, bowiem Stara Pasłęka była w tym czasie wielokrotnie niszczona. W 1752 roku miejscowość strawił pożar. Jak w większości ówczesnych wsi i miasteczek gros zabudowań stanowiły w niej obiekty drewniane. Życia mieszkańców Starej Pasłęki nie ułatwiał również odwieczny konflikt z sąsiednią Nową Pasłęką. Rybacy z obu miejscowości walczyli zaciekle o prawo połowu ryb na Zalewie Wiślanym. Podłoże konfliktu związane było z utarczkami pomiędzy [[Warmia| Warmią]] a [[Prusy|Prusami]].  
Linia 43: Linia 43:
 
W 1820 roku miejscowość była zamieszkana przez 426 osób. U progu II wojny światowej Stara Pasłęka liczyła 247 mieszkańców. W 1945 roku wieś uległa zniszczeniu. W 2001 roku była zamieszkana przez 24 osoby. Obecnie miejscowość ma charakter wsi letniskowej.  
 
W 1820 roku miejscowość była zamieszkana przez 426 osób. U progu II wojny światowej Stara Pasłęka liczyła 247 mieszkańców. W 1945 roku wieś uległa zniszczeniu. W 2001 roku była zamieszkana przez 24 osoby. Obecnie miejscowość ma charakter wsi letniskowej.  
 
<br/>
 
<br/>
 +
 
== Zabytki ==
 
== Zabytki ==
 
*ruiny kościoła ewangelickiego z drugiej połowy XIV wieku, zniszczonego w styczniu 1945 roku
 
*ruiny kościoła ewangelickiego z drugiej połowy XIV wieku, zniszczonego w styczniu 1945 roku

Wersja z 13:40, 12 sty 2015

Stara Pasłęka

Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat braniewski
Gmina Braniewo
Sołectwo Nowa Pasłęka
Liczba ludności (2010) 30
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Stara Pasłęka
Stara Pasłęka
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Stara Pasłęka
Stara Pasłęka
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Stara Pasłęka (niem. Alt Passarge) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie braniewskim, w gminie Braniewo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.

W 2010 roku miejscowość liczyła 30 mieszkańców. Wieś wchodzi w skład sołectwa Nowa Pasłęka, w którym funkcję sołtysa sprawuje obecnie Jerzy Bogusz[1].

Położenie

Miejscowość jest położona nad Pasłęką i Zalewem Wiślanym, w odległości 7 km na północny zachód od Braniewa.

Dzieje miejscowości

Pierwotnie Stara Pasłęka była osadą położoną nad prawym brzegiem Pasłęki, przy ujściu do Zalewu Wiślanego. Wieś leżała naprzeciw Nowej Pasłęki. Miejscowość została założona na początku XIV stulecia. W 1340 roku Stara Pasłęka otrzymała zezwolenie na budowę karczmy. W roku 1414 wieś została zniszczona w czasie najazdu Litwinów. Stara Pasłęka nie wyszła bez uszczerbku również z wojen polsko-krzyżackich w XV i XVI wieku. Mimo tego rozwijała się za sprawą korzystnego położenia; w 1476 roku miała charakter wsi rybackiej, w której połowem zajmowało się 20 osób. W 1540 roku wybudowano świątynię ewangelicką, przebudowaną w latach 1780–1781.

Kolejnym ciosem dla mieszkańców wsi stał się okres wojen szwedzkich, bowiem Stara Pasłęka była w tym czasie wielokrotnie niszczona. W 1752 roku miejscowość strawił pożar. Jak w większości ówczesnych wsi i miasteczek gros zabudowań stanowiły w niej obiekty drewniane. Życia mieszkańców Starej Pasłęki nie ułatwiał również odwieczny konflikt z sąsiednią Nową Pasłęką. Rybacy z obu miejscowości walczyli zaciekle o prawo połowu ryb na Zalewie Wiślanym. Podłoże konfliktu związane było z utarczkami pomiędzy Warmią a Prusami.

W 1820 roku miejscowość była zamieszkana przez 426 osób. U progu II wojny światowej Stara Pasłęka liczyła 247 mieszkańców. W 1945 roku wieś uległa zniszczeniu. W 2001 roku była zamieszkana przez 24 osoby. Obecnie miejscowość ma charakter wsi letniskowej.

Zabytki

  • ruiny kościoła ewangelickiego z drugiej połowy XIV wieku, zniszczonego w styczniu 1945 roku

Przypisy

  1. gminabraniewo.pl [05.03.2014]

Zobacz też

Nowa Pasłęka

Bibliografia

Chłosta Jan, Słownik Warmii, Olsztyn 2002.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
Bank Danych Lokalnych GUS [10.03.2014]