Surmówka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Charakterystyka fizjograficzna) |
|||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = Surmówki | |dopełniacz wsi = Surmówki | ||
| − | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = |
| − | |opis zdjęcia = | + | |opis zdjęcia = |
| − | |rodzaj miejscowości = wieś | + | |rodzaj miejscowości = wieś sołecka |
|województwo = warmińsko - mazurskie | |województwo = warmińsko - mazurskie | ||
|powiat = mrągowski | |powiat = mrągowski | ||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | <big>'''Surmówka'''</big> (niem. Surmowen) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Sorkwity. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa olsztyńskiego. | + | <big>'''Surmówka'''</big> (niem. Surmowen) – wieś sołecka w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie |województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat mrągowski| powiecie mrągowskim]], w [[gmina Sorkwity |gminie Sorkwity]]. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do [[województwo olsztyńskie |województwa olsztyńskiego]]. |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 41: | Linia 41: | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
| − | Andrzej Jonasz starosta szestyński sprzedaje w 1577 r. Jakubowi Surmo 4 włóki na prawie chełmińskim celem założenia na 40 włókach wsi dannickiej. Nazwa miejscowości pochodzi od jej pierwszego zasadźcy. W 1693 r. wieś zamieszkiwali Polacy. Wieś zbudowała się na wyżynie w kształcie niezbyt regularnym. Surmówka do 1875 r. należała do parafii w Szestnie a następnie w Warpunach. Pod koniec XIX w. wieś obejmowała 516 ha z 66 domami. We wsi mieszkały 344 osoby. | + | Andrzej Jonasz starosta szestyński sprzedaje w 1577 r. Jakubowi Surmo 4 włóki na [[prawo chełmińskie| prawie chełmińskim]] celem założenia na 40 włókach wsi dannickiej. Nazwa miejscowości pochodzi od jej pierwszego zasadźcy. W 1693 r. wieś zamieszkiwali Polacy. Wieś zbudowała się na wyżynie w kształcie niezbyt regularnym. Surmówka do 1875 r. należała do [[parafia w Szestnie |parafii w Szestnie]] a następnie w [[Warpuny |Warpunach]]. Pod koniec XIX w. wieś obejmowała 516 ha z 66 domami. We wsi mieszkały 344 osoby. |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 47: | Linia 47: | ||
===Gospodarka=== | ===Gospodarka=== | ||
| − | We wsi znajduje się Leśnictwo Surmówka. | + | We wsi znajduje się [[Leśnictwo Surmówka]]. |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 54: | Linia 54: | ||
Na terenie miejscowości działa świetlica. Organizowane są tutaj także festyny rodzinne. | Na terenie miejscowości działa świetlica. Organizowane są tutaj także festyny rodzinne. | ||
| + | |||
| + | <br/> | ||
| + | |||
| + | ===Ludzie związani z miejscowością=== | ||
| + | |||
| + | W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest [[Robert Lisek]]. | ||
<br/> | <br/> | ||
| Linia 71: | Linia 77: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: Miejscowość]] | + | [[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria:Powiat mrągowski]][[Kategoria:Gmina Sorkwity]][[Kategoria:Wieś sołecka]] |
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 09:27, 20 wrz 2013 (CEST) | [[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 09:27, 20 wrz 2013 (CEST) | ||
Wersja z 21:57, 28 paź 2013
| Surmówka | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko - mazurskie |
| Powiat | mrągowski |
| Gmina | Sorkwity |
| Sołectwo | Surmówka |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Tablice rejestracyjne | NMR |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Surmówka | |
| Położenie na mapie Polski  Surmówka | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Surmówka (niem. Surmowen) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Sorkwity. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość położona jest na terenie fizjograficznym charakterystycznym dla powiatu mrągowskiego, który znajduje się w obrębie dwóch regionów: cześć zachodnia do linii Lipowo - Kosewo - Baranowo - Cudnochy to obszar wyniesień Pojezierza Mrągowskiego; część wschodnia to Kraina Wielkich Jezior Mazurskich, stanowiąca rozległe obniżenie w pasie pojezierzy Polski Północno-Wschodniej. Ukształtowanie terenu jest typowe dla obszarów polodowcowych. Występuje tutaj także skupienie dużych, naturalnych zbiorników wodnych (14% powierzchni) oraz rozległe, zwarte kompleksy leśne (31% powierzchni). Ponadto miejscowość położona jest na terenie gminy Sorkwity gdzie występujące osady wiążą się ze zlodowaceniem północnopolskim dwóch faz: leszczyńskiej i pomorskiej. W obszarze gminy znajdują się zasoby kruszywa naturalnego oraz kopaliny rolnicze (kreda jeziorna).Występują tutaj dwa ciągi morenowe, które poprzecinane są szeregiem jezior rynnowych (towarzyszą im piaszczysto-żwirowe wały ozów i tworów szczelinowych typu kemów. Do rynien zaliczymy jeziora: Stromek, Warpuńskie, Zyndackie, Gielądzkie, Lampasz. Wzdłuż Jeziora Gielądzkiego i Lampackiego występują bardzo wysokie strome krawędzie - spadki dochodzą do 40 i więcej stopni nachylenia. Natomiast najwyższy punkt na terenie gminy, na zachód od Jeziora Gielądzkiego, koło Surmówki ma wysokość 208 m n.p.m.
Dzieje miejscowości
Andrzej Jonasz starosta szestyński sprzedaje w 1577 r. Jakubowi Surmo 4 włóki na prawie chełmińskim celem założenia na 40 włókach wsi dannickiej. Nazwa miejscowości pochodzi od jej pierwszego zasadźcy. W 1693 r. wieś zamieszkiwali Polacy. Wieś zbudowała się na wyżynie w kształcie niezbyt regularnym. Surmówka do 1875 r. należała do parafii w Szestnie a następnie w Warpunach. Pod koniec XIX w. wieś obejmowała 516 ha z 66 domami. We wsi mieszkały 344 osoby.
Gospodarka
We wsi znajduje się Leśnictwo Surmówka.
Kultura
Na terenie miejscowości działa świetlica. Organizowane są tutaj także festyny rodzinne.
Ludzie związani z miejscowością
W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest Robert Lisek.
Bibliografia:
Kujawski Wojciech,Krutynia. Szlak wodny, Olsztyn 2006, 448 ss.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. XI, Warszawa 1890, 960 ss.
