Wojciech Nowiejski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Życiorys)
m (Zastępowanie tekstu - "[[Kategoria: Osoba" na "[[Kategoria:Osoby")
 
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 24: Linia 24:
 
Wojciech Nowiejski pochodził z Wielkopolski. Był kanonikiem warmińskim, sekretarzem królewskim, profesorem Kolegium Lubrańskiego w Poznaniu. Uczył się w Akademii Krakowskiej oraz we Włoszech. Był związany z rodziną Opalińskich.  
 
Wojciech Nowiejski pochodził z Wielkopolski. Był kanonikiem warmińskim, sekretarzem królewskim, profesorem Kolegium Lubrańskiego w Poznaniu. Uczył się w Akademii Krakowskiej oraz we Włoszech. Był związany z rodziną Opalińskich.  
  
W 1654 roku został kanonikiem warmińskim, następnie kanclerzem kapituły, administratorem komornictw kapitulnych we [[Frombork|Fromborku]] i w [[Olsztyn|Olsztynie]]. Był również wizytatorem dóbr kapituły w [[Pieniężno|Pieniężnie]]. W grudniu 1655 rok podczas najazdu Szwedów schronił się wraz z biskupem [[Wacław Leszczyński|Wacławem Leszczyńskim]] (był jego krewnym) w [[Królewiec|Królewcu]]. Pośredniczył w rokowaniach pomiędzy elektorem a królem polskim. Posłował do króla, by wyjednać możliwości zawarcia pokoju. Hojnie wspierał kościoły, m.in. klasztor bernardyński w [[Barczewo|Barczewie]]. [[lkwim:Bazylika Archikatedralna pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku|Katedrze fromborskiej]] ofiarował kilka srebrnych naczyń liturgicznych i 12 dywanów. W katedrze odnowił ołtarz św. Augusta.  
+
W 1654 roku został kanonikiem warmińskim, następnie kanclerzem kapituły, administratorem komornictw kapitulnych we [[Frombork|Fromborku]] i w [[Olsztyn|Olsztynie]]. Był również wizytatorem dóbr kapituły w [[Pieniężno|Pieniężnie]]. W grudniu 1655 rok podczas najazdu Szwedów schronił się wraz z biskupem [[Wacław Leszczyński|Wacławem Leszczyńskim]], którego był krewnym, w [[Królewiec|Królewcu]]. Pośredniczył w rokowaniach pomiędzy elektorem a królem polskim. Posłował do króla, by wyjednać możliwości zawarcia pokoju. Hojnie wspierał kościoły, m.in. klasztor bernardyński w [[Barczewo|Barczewie]]. [[lkwim:Bazylika Archikatedralna pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku|Katedrze fromborskiej]] ofiarował kilka srebrnych naczyń liturgicznych i 12 dywanów. W katedrze odnowił ołtarz św. Augusta.  
  
 
W testamencie zapisał cały majątek na rzecz szpitali Świętego Ducha i św. Jerzego w Olsztynie. Jego miejscem pochówku stał się kościół Świętego Ducha, gdzie ufundowano na jego cześć epitafium. Obecnie znajduje się ono w kaplicy [[Miejski Szpital Zespolony w Olsztynie|Szpitala Miejskiego]].
 
W testamencie zapisał cały majątek na rzecz szpitali Świętego Ducha i św. Jerzego w Olsztynie. Jego miejscem pochówku stał się kościół Świętego Ducha, gdzie ufundowano na jego cześć epitafium. Obecnie znajduje się ono w kaplicy [[Miejski Szpital Zespolony w Olsztynie|Szpitala Miejskiego]].
Linia 32: Linia 32:
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
Jan Chłosta, ''Ludzie Olsztyna'', Olsztyn 2003.
+
Chłosta Jan, ''Ludzie Olsztyna'', Olsztyn 2003.
 
<br/>
 
<br/>
  
[[Kategoria: Osoba]][[Kategoria: Duchowni rzymskokatoliccy| Nowiejski, Wojciech]][[Kategoria:1601-1700|Nowiejski, Wojciech]][[kategoria: Frombork|Nowiejski, Wojciech]] [[Kategoria:Olsztyn|Nowiejski, Wojciech]]
+
[[Kategoria:Osoby|Nowiejski, Wojciech]][[Kategoria: Duchowni rzymskokatoliccy|Nowiejski, Wojciech]][[Kategoria:1601-1700|Nowiejski, Wojciech]] [[Kategoria:Olsztyn|Nowiejski, Wojciech]]

Aktualna wersja na dzień 20:57, 17 mar 2015

Wojciech Nowiejski

Data i miejsce śmierci 18 grudnia 1664 r.
Olsztyn
Miejsce spoczynku kościół Świętego Ducha w Olsztynie
Zawód kanonik warmiński, sekretarz królewski, profesor Kolegium Lubrańskiego w Poznaniu

Wojciech Nowiejski (zm. 18 grudnia 1664 r. w Olsztynie) – kanonik warmiński, sekretarz królewski, profesor Kolegium Lubrańskiego w Poznaniu.

Życiorys

Wojciech Nowiejski pochodził z Wielkopolski. Był kanonikiem warmińskim, sekretarzem królewskim, profesorem Kolegium Lubrańskiego w Poznaniu. Uczył się w Akademii Krakowskiej oraz we Włoszech. Był związany z rodziną Opalińskich.

W 1654 roku został kanonikiem warmińskim, następnie kanclerzem kapituły, administratorem komornictw kapitulnych we Fromborku i w Olsztynie. Był również wizytatorem dóbr kapituły w Pieniężnie. W grudniu 1655 rok podczas najazdu Szwedów schronił się wraz z biskupem Wacławem Leszczyńskim, którego był krewnym, w Królewcu. Pośredniczył w rokowaniach pomiędzy elektorem a królem polskim. Posłował do króla, by wyjednać możliwości zawarcia pokoju. Hojnie wspierał kościoły, m.in. klasztor bernardyński w Barczewie. Katedrze fromborskiej ofiarował kilka srebrnych naczyń liturgicznych i 12 dywanów. W katedrze odnowił ołtarz św. Augusta.

W testamencie zapisał cały majątek na rzecz szpitali Świętego Ducha i św. Jerzego w Olsztynie. Jego miejscem pochówku stał się kościół Świętego Ducha, gdzie ufundowano na jego cześć epitafium. Obecnie znajduje się ono w kaplicy Szpitala Miejskiego.

Zmarł 18 grudnia 1664 roku w Olsztynie.

Bibliografia

Chłosta Jan, Ludzie Olsztyna, Olsztyn 2003.