Bartłomiej Rusin
Bartłomiej Rusin | |
| |
Źródło: lidzbarkrolnicza.pl
| |
Data i miejsce urodzenia | 29 listopada 1910 r. Wiśniowa, powiat dębicki |
Data i miejsce śmierci | 12 czerwca 1983 r. Działdowo |
Miejsce spoczynku | rodzinna wieś Wiśniowa |
Bartłomiej Rusin (ur. 29 listopada 1910 r. w Wiśniowej, powiat dębicki, zm. 12 czerwca 1983 r. w Działdowie) – nauczyciel, poseł na sejm Rzeczypospolitej Polskiej.
Spis treści
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Rusin był absolwentem szkoły podstawowej w Będzienicy i 6 klas gimnazjum w Ropczycach. Z powodów finansowych przerwał naukę i zatrudnił się w gospodarstwie swojej ciotki, gdzie pracował do czasu powołania do służby wojskowej. Służbę wojskową rozpoczął w 1931 r. W marcu 1932 r. został wyznaczony do szkoły podoficerskiej Korpusu Ochrony Pogranicza (pułk Głębokie, woj. wileńskie). Po odbyciu służby wojskowej pozostał w wojsku jako podoficer zawodowy.
W 1939 r. brał udział w kampanii wrześniowej. Udało mu się uciec z niemieckiej niewoli.
W latach 1947-1948 skończył Studium Nauczycielsko-Instruktorskie w Wyższej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie.
W 1957 r. zdał egzamin weryfikacyjny w SGGW i uzyskał stopień inżyniera rolnika (jednorazowa inicjatywa NOT dotycząca osób mających duży dorobek zawodowy).
Praca
W czasie wojny pracował jako mechanik parowego ogrzewania pociągów osobowych na liniach Grodno-Lwów i Białystok-Mińsk oraz jako rządca majątku ziemskiego Ludwinów w gminie Brzostowica Wielka. Będąc w niewoli, pracował w majątkach: Podkrajewo, Wiśniewo i innych w powiecie mławskim.
Po wojnie podjął pracę w Szkole Rolniczej w Dobrocinie jako instruktor hodowlany (1946 r.), w szkole w Karolewie jako nauczyciel przysposobienia obronnego i opiekun (kierownik) internatu męskiego (1949 r.). W latach 1950–1957 pracował na stanowisku dyrektora Liceum Rolniczego (przemianowanego w 1951 r. na Technikum Rolniczo-Łąkarskie w Lidzbarku Warmińskim).
W latach 1957-1972 był dyrektorem Technikum Rolniczego w Gródkach położonego na terenie gminy Płośnica w pow. działdowskim. Z jego inicjatywy nastąpiła rozbudowa tej szkoły. W 1961 r. oddano do użytku nowy internat, w 1968 r. stadion sportowy, a w 1971 r. 17-izbowy nowy budynek szkolny wraz z pełnym wyposażeniem. Umożliwiło to otwarcie nowych jednostek szkolnych kształcących rolników, hodowców i mechanizatorów rolnictwa. Funkcjonowało tu 9 szkół stacjonarnych i zaocznych połączonych w 1977 roku w Zespół Szkół Rolniczych.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Był posłem na Sejm PRL przez dwie kadencje (1965–1969 i 1969–1972), prezesem PK ZSL-u, członkiem rady nadzorczej Spółdzielni "Samopomoc Chłopska".
Ciekawostki
- W 1950 r. zorganizował pobyt dla 600 uczestników wakacyjnego kursu przygotowującego do pracy na stanowiskach agronomów.
- W pierwszej połowie lat 50., jako dawny zawodowy podoficer Korpusu Ochrony Pogranicza - formacji wojskowej, której funkcjonariusze byli prześladowani przez ówczesny aparat bezpieczeństwa, był pod stałym nadzorem UB. "Opiekujący" się nim funkcjonariusz wyznaczał mu co pewien czas spotkania na rozmowę w niedzielne przedpołudnia na cmentarzu w Olsztynie.
- Będąc dyrektorem szkół zarówno w Lidzbarku Warmińskim jak i w Gródkach każdy niemal dzień pracy przed lekcjami rozpoczynał od wizyty w gospodarstwie szkolnym.
Nagrody i odznaczenia
- Posiadał liczne odznaczenia państwowe i regionalne, w tym Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
- W uznaniu jego zasług dla miejscowej społeczności Rada Gminy Płośnica w 1988 r. nadała jednej z nielicznych ulic w tej miejscowości nazwę "Bartłomieja Rusina".
Bibliografia
- Lidzbarska Szkoła Rolnicza [16.05.2014]
- Danuta Abram, Zespół Szkół Rolniczych w Grodkach 1946-1996, Gródki 1996.
Zobacz też
- pl.wikipedia.org, Posłowie na Sejm PRL IV kadencji [16.05.2014]
- pl.wikipedia.org, Posłowie na Sejm PRL V kadencji [16.05.2014]