Kłoć wiechowata

Kłoć wiechowata
Cladium mariscus
(L.) Pohl
Kłoć wiechowata – pokrój. Fot. Kristian Peters. Źródło: Wikipedia [10.07.2014]
Systematyka
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny naczyniowe
Gromada	okrytonasienne
Klasa	jednoliścienne
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	ciborowate
Rodzaj	kłoć
Gatunek	kłoć wiechowata
Synonimy

Kłoć wiechowata (Cladium mariscus (L.) Pohl) – gatunek rośliny należący do rodziny ciborowatych (Cyperaceae).

Morfologia

Roślina zielna, osiąga 2–2,5 m wysokości. Kwiatostany złożone z kłosków zebranych w szczytową wiechę. Z kątów liści wyrastają boczne wiechy. Kłoski długości 3–4 mm, dwukwiatowe. Kwiaty pozbawione okwiatu, część z nich obupłciowa, reszta męska. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Owocki to jajowate, brunatne orzeszki zakończone krótkim dzióbkiem, o długości 3 mm.

Rozmieszczenie i ekologia

Występuje w niemal całej Europie z wyjątkiem jej wschodniej części oraz w Australii. W Polsce występuje we wschodniej części Lubelszczyzny, na Równinie Augustowskiej, na Pomorzu, Ziemi lubuskiej i w Wielkopolsce, poza tym na kilku rozproszonych stanowiskach, m.in. na Mazurach.

Jednym z bardziej znanych stanowisk kłoci wiechowatej na Warmii i Mazurach jest rezerwat florystyczny Jezioro Lisunie, położony w pobliżu wsi Zełwągi. Obejmuje on ochroną zarastające jezioro śródleśne z silnie zarośniętymi brzegami i stanowiskami rzadkich roślin szuwarowych i wodnych. Gatunek ten występuje także w Górznieńsko-Lidzbarskim Parku Krajobrazowym. Ostatnio odkryto nowe stanowisko kłoci wiechowatej w Puszczy Napiwodzkiej.

Kłoć wiechowata rośnie w płytkich wodach stojących, na torfowiskach niskich i w wypłyconych jeziorach (przeważnie na podłożu zasobnym w węglan wapnia). Często tworzy zwarte płaty szuwaru kłociowego Cladietum marisci (siedlisko priorytetowe Natura 2000).

Wartość użytkowa

W Polsce roślina jest objęta ścisłą ochroną gatunkową (z wyłączeniami). Zagrożeniem dla gatunku jest postępująca degradacja jezior w wyniku melioracji i gospodarki rybackiej.

Zobacz też

pl.wikipedia.org, Kłoć wiechowata [20.04.2014]

Bibliografia

Dąbrowski Stanisław, Warmia i Mazury. Cud, tylko się rozejrzeć, Olsztyn 2012.
Namura-Ochalska Anna, Nowe, godne ochrony stanowisko Cladium mariscus (Cyperaceae) w północno-wschodniej Polsce, "Fragm. Flor. et Geobot. Pol." 2004, nr 11, s. 6–10.