Ostoja Poligon Orzysz
To jest | Ostoja Poligon Orzysz | |
| | |
| Typ obszaru | OSO (dyrektywa ptasia) |
| Kod | PLB280014 |
| Powierzchnia | 21.208 ha |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Ostoja Poligon Orzysz | |
| Położenie na mapie Polski  Ostoja Poligon Orzysz | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Ostoja Poligon Orzysz – ostoja położona na Równinie Mazurskiej, w powiecie ełckim i piskim. Jej znaczna część wchodzi w skład czynnego poligonu wojskowego, który nie jest dostępny dla turystów. W granicach ostoi znajduje się tylko jedna miejscowość – Bemowo Piskie, niewielka wieś i kilka leśnych osad. Niedaleko jej granic znajduje się miasto Orzysz.
Teren ostoi to lekko falista równina sandrowa z morenowymi pagórkami. Na jej obrzeżach znajduje się 6 jezior, z których największym jest jezioro Roś, a także cieki wodne: Święcek, Dziekałówka, Kanał Kozielski, Czarna Struga. Dość licznie występują tu polany śródleśne.
Ostoja Poligon Orzysz – mapa, źródło: Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Olsztynie.
Przeznaczenie i zagrożenia
Wśród największych zagrożeń ostoi należy wymienić:
- rolnictwo (wypalanie roślinności, nieprawidłowa gospodarka leśna w postaci nadmiernego wycinania drzew)
- urbanizację
- rozwój turystyki przyczyniający się do niepokojenia ptaków (penetracja ich siedlisk przez ludzi i zwierzęta domowe, płoszenie, niszczenie gniazd)
Fauna i flora
Tereny poligonu Orzysz stanowią cenną ostoję ptasią. Zidentyfikowano tu występowanie 11 gatunków ptaków wymienionych w Załączniku I Dyrektywy Siedliskowej. Liczebność 3 gatunków ( cietrzewia, derkacza, żurawia) kwalifikuje się do międzynarodowych ostoi ptaków. Jest to jedno z najważniejszych miejsc bytowania cietrzewia w Polsce. Poza tym przystępują tu do lęgów ptaki drapieżne: kania czarna, kania ruda, orlik krzykliwy i bielik. Odnotowano tu także takie gatunki jak: bąk, bocian czarny, trzmielojad.
Większość terenu pokrywają lasy (bory sosnowe świeże, bory mieszane i brzezina bagienna). Dość liczne, podmokłe polany śródleśne porastają zbiorowiska turzycowisk, zespoły szuwaru trzcinowego i pałki szerokolistnej. W dolinie rzeki Świecka, Kanału Kozielskiego, Dziękałówki oraz nad jeziorem Zdedy zachowały się duże powierzchnie torfowisk niskich. Na ich obrzeżach, w dolinach rzecznych, występują olsy i brzezina bagienna.
W granicach ostoi znajduje się rezerwat przyrody jezioro Zdedy.
Bibliografia
avelelek.cba.pl [08.01.2014]
Instytut na rzecz Ekorozwoju [08.01.2014]
Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Olsztynie [08.01.2014]
Natura 2000 a rozwój lokalny, oprac. Piotr Dynowski, Szczecin 2010.
Natura 2000. Naturalnie się opłaca, oprac. Maria Czerwińska, Marek Leda, Szczecin 2010.
