Śliwica

Śliwica
Rodzaj miejscowości	wieś sołecka
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	elbląski
Gmina	Rychliki
Liczba ludności (2010)	123
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Śliwica
Położenie na mapie Polski Śliwica
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Śliwica (niem. Nahmgeist) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Rychliki. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego. W 2010 roku liczyła 123 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Magdalena Cieśla.

Położenie

Wieś położona jest w północno–zachodniej części województwa warmińsko–mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej.

Dzieje miejscowości

Obecnie trudno jest ustalić dokładną datę lokacji wsi. Miało to miejsce prawdopodobnie w 1. połowie XIV wieku. W 1427 roku pojawiła się informacja, że 28 łanów w Śliwicy stanowiło własność bliżej nieokreślonego Prusa. W 1448 roku wspomniane 28 łanów posiadali dwaj wolni Prusowie o imionach Stybur i Gabriel. W 1513 roku wieś obejmowała 24 łany na prawie magdeburskim. W 1539 roku majątek stanowił własność Lorenza Lewalda. W 1543 roku miejscowość obejmowała 25 łanów na prawie pruskim i podlegała parafii ewangelickiej w Jelonkach. W latach 1572-1600 w Śliwicy gospodarzył Wilhelm von Bochsen - marszałek nadworny księcia Albrechta Fryderyka. Bochsen był wyznaczonym z urzędu zarządcą dóbr. 1 lutego 1626 roku wieś została złupiona przez polskich maruderów, stacjonujących pod Pasłękiem. Pod koniec XVII wieku Ślwica była prawdopodobnie wsią czynszową i folwarkiem szlacheckim. W kolejnym stuleciu wieś stała się domeną królewską.

W 1785 roku wieś składała się z 17 domów. W 1870 roku domena królewska w miejscowości należała do porucznika Rudolfa Wichmanna, który otrzymał te dobra w ramach posagu wniesionego przez żonę Wilhelminę Thaer. W 2. połowie XIX wieku Śliwica podlegała pod urząd obwodowy w Kątach. Do majątku należał wówczas folwark w Liszkach. Wichmann doprowadził jednak dobra na skraj bankructwa - Śliwicy groziła licytacja. W 1900 roku majątek przejął kapitan Martin von Perbandt, który ożenił się z siostrą Rudolfa Wichmanna Cecylią. Prebandtowie należeli do starej szlachty wschodniopruskiej. Za sprawą Prebandta majątek szybko dźwignął się z upadku, w dużej mierze za sprawą znacznych sum wniesionych do małżeństwa przez drugą żonę Esterę von Troschke. W 1910 roku Prebandt wybudował okazały dwór, cieplarnie kwiatowo-warzywne, ujeżdżalnię, czworaki dla robotników. Uruchomił szkołę. Przed 1945 rokiem Śliwica łącznie z Liszkami była zamieszkana przez 362 osoby. Prebandt doczekał się z drugiego małżeństwa dwójki dzieci: Estery-Sigrid i syna Martina, który zmarł w 1942 roku w wyniku odniesionych ran. Został pochowany na rodzinnym cmentarzu w Śliwicach.

Wieś została ewakuowano 20 stycznia 1945 roku ostatnim pociągiem odchodzącym ze stacji Nowa Wieś-Cierpkie. Dwór został spalony przez żołnierzy Armii Czerwonej. Wieś została osiedlona przez Polaków przybyłych z Mazowsza.

Po II wojnie światowej do około 1948 roku używano powszechnie nazwy Duchowo, co było dowolnym tłumaczeniem dotychczasowej nazwy niemieckiej. Śliwica weszłe do użytku po roku 1948, w wyniku działań tzw. Komisji Ustalania Nazw Miejscowych.

Religia

Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej pw. Najświętszego Serca w Jelonkach.

Zabytki

• spichlerz dworski z XVIII wieku
• pozostałości parku podworskiego

Bibliografia

Pasłęk. Z dziejów miasta i okolic 1297-1997, red. Józef Włodarski, Pasłęk 1997.
Strona Gminy Rychliki [12.11.2013]
Wojewódzka Ewidencja Zabytków [12.11.2013]
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]