Natura 2000 Doliny Erozyjne Wysoczyzny Elbląskiej

Obszar Natura 2000 Doliny Erozyjne Wysoczyzny Elbląskiej
Typ obszaru	Obszar "siedliskowy" - przyszły specjalny obszar ochrony siedlisk (SOOS)
Kod	PLH280030
Powierzchnia	2260,45
Status obszaru	Obszar o Znaczeniu dla Wspólnoty (OZW) - zatwierdzony decyzją Komisji Europejskiej (2011 r.)
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Obszar Natura 2000 Doliny Erozyjne Wysoczyzny Elbląskiej
Położenie na mapie Polski Obszar Natura 2000 Doliny Erozyjne Wysoczyzny Elbląskiej
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Obszar Natura 2000 Doliny Erozyjne Wysoczyzny Elbląskiej - obszar o znaczeniu dla Wspólnoty (OZW); obszar „siedliskowy” zatwierdzony przez Komisję Europejską do czasu wyznaczenia przez kraj członkowski

Ogólny opis obszaru

OZW "Doliny Erozyjne Wysoczyzny Elbląskiej" położony jest w mezoregionie Wysoczyzna Elbląska, na obszarze trzech gmin powiatu elbląskiego. Obszar obejmuje fragment północnych terenów kulminacyjnej części Wysoczyzny Elbląskiej. Stanowi on rozległy płat falistej moreny dennej z zespołami pagórków (twz. drumlinami), położony na wysokości od kilku do ponad 70 m n.p.m. Względne różnice wysokości dochodzą do 80 m. Obszar pokryty jest siecią licznych, promieniście rozchodzących się dolin erozyjnych, wykształconych przez potoki spływające do Zalewu Wiślanego i Jeziora Drużno. Ponad 90% powierzchni obszary pokrywają lasy liściaste. Dominują żyzne i kwaśne buczyny niżowe, w mniejszym stopniu grady subatlantyckie. Wzdłuż strumieni wykształciły się wąskie pasy lasów łegowych.

Walory przyrodnicze

Do najważniejszych typów siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej należą: żyzne buczyny niżowe (kod 9130-1), kwaśne buczyny niżowe (kod 9110-1), grad subatlantycki (kod 9160-1), acidofilny pomorski las brzozowo-dębowy (kod 9190), brzezina bagienna (kod91D0-1), łęgi jesionowo-olszowe (kod 91E0-3), źródliskowe lasy olszowe na niżu (kod 91E0-4), podgórski łęg jesionowy (kod 91E0-5), niżowe i górskie świeże łżki użytkowane ekstensywnie (kod 6510), torfowiska wysokie z roslinnością torfotwórczą (kod 7110). Na obszarze tym stwierdzono występowanie 6 gatunków "naturowych" zwierząt: wydra Lutra lutra (kod 1355), wilk Canis lupus (kod 1352), kumak nizinny Bombiba bombina (kod 1188), traszka grzebieniasta Triturus cristatus (kod 1166), monóg strumieniowy Lampetra planeri (kod 1096) i koza Cobitis taenia (kod 1149). Na uwage zasługuje występowanie orzesznicy Muscardinus avellanarius i popielicy Glis glis. Sposród licznych tu rzadkich gatunków ptaków na uwagę zasługują: bocian czarny Ciconia nigra, orlik krzykliwy Aquila pomarina, bielik Haliaeetus albicilla, muchołówka białoszyja Ficedula albicollis. Charakterystyczną cechą flory tego obszary jest duży udział gatunków górskich i podgórskich, takich jak np.: tojad pstry Aconitum variegatum, czosnek niedźwiedzi Allium ursinum, olsza szara Alnus incana, świerząbek orzęsiony Chaerophylum hirsutum, lepiężnik biały Petasites albus, żebrowiec górski Pleurospermum austriacum, kozłek bzowy Valeriana sambucifolia, przetacznik górski Veromica montana.

Cel ochrony

Najważniejszym celem ochrony tego obszaru jest zachowanie istniejących zbiorowisk lasów bukowych, w specyficznej rzeźbie terenu oraz warunkach hydrologicznych i mikroklimatycznych, stwarzających sprzyjające warunki bytowania licznym rzadkim w kraju reprezentantom flory i fauny.

Istniejące formy ochrony

Rezerwaty przyrody: "Buki Wysoczyzny Elbląskiej" (94,2 ha), "Kadyński Las" (8,5 ha), "Dolina Stradanki" (119,9 ha), "Nowinka" (74,3 ha); Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej (13732 ha).

Bibliografia

Nowak Alicja, Szymczyk Rafał, Zagrodzki Zbigniew, Marcinkowska Joanna: Doliny Erozyjne Wysoczyzny Elbląskiej. W: Hołdyński Czesław, Krupa Małgorzata (red.), Obszary Natura 2000 w województwie warmińsko-mazurskim: 141-144. Wydawnictwo Mantis: Olsztyn, 2009.

Linki zewnętrzne

Lista Obszarów o Znaczeniu dla Wspólnoty Natura 2000 w województwie warmińsko-mazurskim [1] 17.06.2014