Jezioro Nidzkie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Źródła) |
|||
Linia 4: | Linia 4: | ||
|inne nazwy = | |inne nazwy = | ||
|grafika = Nidzkieptak.jpg | |grafika = Nidzkieptak.jpg | ||
− | |podpis grafiki = Widok z lotu ptaka | + | |podpis grafiki = Widok z lotu ptaka.<br>Fot. wojcik.pl Źródło: [http://mazurskiwedkarz.pl/jezioro-nidzkie/ www.mazurskiwedkarz.pl] |
|powierzchnia = 1818,0 ha | |powierzchnia = 1818,0 ha | ||
|wymiary = 23000m / 3800m | |wymiary = 23000m / 3800m |
Wersja z 11:11, 14 lut 2015
Jezioro Nidzkie | |
| |
Widok z lotu ptaka. Fot. wojcik.pl Źródło: www.mazurskiwedkarz.pl | |
Powierzchnia | 1818,0 ha |
Wymiary | 23000m / 3800m |
Średnia głębokość | 6,2 m |
Maksymalna głębokość | 23,7 m |
Długość brzegu | 68,4km |
Objętość | 113 872,3 tys. m³ |
Klasa czystości | III(w roku 2004) |
Wysokość n.p.m. | 117,8 m n.pm. |
Wyspy | 12 |
Rodzaj | rynnowe |
53°34′30″N 21°32′34″E |
Jezioro Nidzkie – jezioro w woj. warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, leżące na terenie miasta Ruciane-Nida oraz w gminach Ruciane Nida i Pisz. Leży na terenie Równiny Mazurskiej w Puszczy Piskiej. Jest najbardziej na południe wysuniętym zbiornikiem systemu Wielkich jezior mazurskich, ma kształt silnie wydłużonej rynny.
Nazwę Jezioro Nidzkie ustalono urzędowo w 1950 r.
Spis treści
Położenie
Na północy łączy się poprzez jeziora Guziankę Wielką i Guziankę Małą z jeziorem Bełdany. Część tafli jeziora wchodzi w skład rezerwatu przyrody o łącznej powierzchni 2935 ha, zaś jezioro sąsiaduje z Mazurskim Parkiem Krajobrazowym.
Obok portu wypływa z Nidzkiego rzeka Nidka. W tej części jeziora znajduje się grupa niewielkich wysp. Na wysokości ostatniej z nich nad wodą przechodzi napowietrzna linia wysokiego napięcia.
Na prawym brzegu jeziora znajduje się Leśniczówka Pranie, z którą związany był Konstanty Ildefons Gałczyński i w której znajduje się jego muzeum.
Przy północnym brzegu jeziora występują zabudowania Rucianego-Nidy, nad jeziorem są pola biwakowe i ośrodki wypoczynkowe.
Przyroda
Jezioro jest jednym z najmniej zmienionych przez działalność człowieka akwenów w Krainie Wielkich Jezior Mazurskich. Obszar jeziora jest rezerwatem przyrody. Istnieje prawna ochrona akwenu, a jednym z jej efektów jest zakaz używania silników spalinowych na większej części jeziora. Strefa ciszy na Jeziorze Nidzkim obowiązuje od linii wysokiego napięcia w Rucianem-Nidzie. To jedno z najdzikszych dużych mazurskich jezior, a jego dno jest dość zróżnicowane, spotkać można liczne wypłacenia i zagłębienia. Linia brzegowa tworzy wiele zatok, półwyspów i cypli. Jezioro jest płytkie i wypełnione mułem, co jest efektem sukcesji ekologicznej. Najpopularniejsze gatunki ryb w nim występujące, to: szczupak, okoń, płoć, leszcz. Można również spotkać liny, karasie, węgorze, sandacze, sieje, wzdręgi, ukleje, sumy, miętusy.
Turystyka
Na obszarze jeziora znajduje się kilka miejsc, w których głębokość może stanowić zagrożenie dla żeglugi. Cały wschodni kraniec jeziora, charakteryzuje się niewielką głębokością. Jezioro tylko w nielicznych miejscach osiąga tam głębokość większą niż 1 m. Wszystko to sprawia, że nie przyciąga zbyt dużych ilości turystów i jest idealnym miejscem na niezmącony wypoczynek na łonie natury.
Źródła
1) Plan głębokościowy, IRŚ, Olsztyn 2004 [01.07.2014]
2) Zarządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 4 kwietnia 1950 r. (M.P. z 1950 r. Nr 52, poz. 588, s. 427)
3) http://mazurskiwedkarz.pl/jezioro-nidzkie/jezioro-nidzkie-opis/ [01.07.2014]
4) Raporto stanie środowiska woj. warmińsko-mazurskiego w 2004 [01.07.2014]
5) Szlak żeglowny na jeziorze nidzkim [01.07.2014]