Rezerwat Kałeckie Błota: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 22: | Linia 22: | ||
=== Zwierzęta === | === Zwierzęta === | ||
− | Gatunkiem dominującym w rezerwacie jest bóbr europejski, można spotkać tu także łosie, sarny, dziki, [[lis|lisy]], jenoty, [[wydra|wydry]] oraz norki amerykańskie. Występuje tu około 90 gatunków ptaków, w zagęszczeniu 33 pary na 10 ha powierzchni, a wśród nich m.in. lęgowiska strumieniówki, brodźca samotnego, kulika, brodźca leśnego, orlika, bąka, kropiatki i żurawia. Obserwować tu można środkowoeuropejskie gatunki pokrzewek, słowika szarego, podróżniczka, pokląskwę, rokitniczka i łozówkę, kszyka, samotnika, remiza i zimorodka. | + | Gatunkiem dominującym w rezerwacie jest bóbr europejski, można spotkać tu także łosie, sarny, dziki, [[lis|lisy]], jenoty, [[wydra|wydry]] oraz norki amerykańskie. Występuje tu około 90 gatunków ptaków, w zagęszczeniu 33 pary na 10 ha powierzchni, a wśród nich m.in. lęgowiska strumieniówki, brodźca samotnego, kulika, brodźca leśnego, [[orlik krzykliwy|orlika]], bąka, [[kropiatka|kropiatki]] i żurawia. Obserwować tu można środkowoeuropejskie gatunki pokrzewek, słowika szarego, podróżniczka, pokląskwę, rokitniczka i łozówkę, kszyka, samotnika, remiza i zimorodka. |
<br/> | <br/> | ||
Linia 28: | Linia 28: | ||
=== Rośliny === | === Rośliny === | ||
− | Na całym terenie rezerwatu rozrzucone są zarośla wierzbowe z dominującym gatunkiem wierzby szarej, a także nieco mniejszym udziałem innych gatunków, takich jak: wierzba uszata i pręcikowa, brzoza omszona, kruszyna, kalina koralowa. W kępach olsów rośnie | + | Na całym terenie rezerwatu rozrzucone są zarośla wierzbowe z dominującym gatunkiem wierzby szarej, a także nieco mniejszym udziałem innych gatunków, takich jak: wierzba uszata i pręcikowa, brzoza omszona, kruszyna, kalina koralowa. W kępach olsów rośnie oprócz olszy czarnej brzoza brodawkowata i omszona oraz [[świerk pospolity|świerk]]. Wśród tych zbiorowisk występują płaty roślinności wodnej, szuwarowej i niskie torfowiska turzycowe oraz roślinność łąkowa. |
<br/> | <br/> | ||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
=== Ciekawostki === | === Ciekawostki === | ||
− | Bóbr europejski zadomowił się na terenie rezerwatu po 140-letniej nieobecności, a jego | + | Bóbr europejski zadomowił się na terenie rezerwatu po 140-letniej nieobecności, a jego powrót zanotowano w 1973 roku. Powrót tego gatunku w okolice Srokowa wiązał się z czynną ochroną tego gatunku prowadzoną na terenie byłego ZSRR (pierwszą reintrodukcję bobrów przeprowadzono w 1930 r. w basenie Dniepru). W ramach tych działań w 1955 r. osiedlono w obwodzie kaliningradzkim nad Putiłowką i Ilmą, tj. dopływami Pregoły, 40 bobrów odłowionych na Białorusi. W tym czasie nad Szeszupą poza granicami Polski wypuszczono 30 bobrów. Putiłowka, która po stronie polskiej zwie się Oświnką, poprzez jeziora [[jezioro Oświn| Oświn]], [[Jezioro Rydzówka|Rydzówka]] i [[Kanał Mazurski]] ma połączenie z [[Jezioro Mamry|Jeziorem Mamry]]. Właśnie tą drogą przywędrowały na polską część dorzecza Pregoły pierwsze bobry. W 1962 r. zaobserwowano dwa żeremia na Oświnie i po jednym na jeziorkach [[Jezioro Jaż|Jaż]] i [[Jezioro Osiek|Osiek]]. Dogodne warunki wpłynęły na dynamiczny rozwój populacji tego gatunku oraz rozprzestrzenienie się i zasiedlanie przez bobry coraz większych obszarów. |
<br/> | <br/> | ||
== Zobacz też == | == Zobacz też == | ||
− | |||
Rejestr rezerwatów przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, [http://olsztyn.rdos.gov.pl/images/formy_ochrony/rejestr_rezerwatow_przyrody_stan_2014.pdf Regionalna Dyrekcja ochrony Środowiska w Olsztynie] [03.12.2014] | Rejestr rezerwatów przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, [http://olsztyn.rdos.gov.pl/images/formy_ochrony/rejestr_rezerwatow_przyrody_stan_2014.pdf Regionalna Dyrekcja ochrony Środowiska w Olsztynie] [03.12.2014] | ||
<br/> | <br/> | ||
Linia 49: | Linia 41: | ||
<br/> | <br/> | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
− | Dąbrowski S., Polakowski B., Wołos L., ''Obszary chronione i pomniki przyrody województwa | + | Dąbrowski S., Polakowski B., Wołos L., ''Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego'', Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999. |
− | + | ==Galeria zdjęć== | |
− | + | <gallery mode=packed heights=210px caption="Rezerwat Kałeckie Błota" class="left"> | |
− | + | Plik:kaleckie_blota_rp_w.png|Rezerwat Kałeckie Błota | |
− | ''' | + | Plik:kaleckie_blota_rp_g.png|Rezerwat Kałeckie Błota |
− | < | + | Plik:brzo.jpg|'''Brzoza omszona (''Betula pubescens'')''' Fot. Orcaborealis. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Mountain-birch-Trollheimen.jpg Commons Wikimedia] |
+ | </gallery> | ||
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Ochrona przyrody]] [[Kategoria: Rezerwaty przyrody]] [[Kategoria: Srokowo (gmina wiejska)]] | [[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Ochrona przyrody]] [[Kategoria: Rezerwaty przyrody]] [[Kategoria: Srokowo (gmina wiejska)]] |
Aktualna wersja na dzień 23:36, 4 mar 2015
Rezerwat przyrody Kałeckie Błota | |
| |
Rodzaj rezerwatu | faunistyczny |
Państwo | Polska |
Data utworzenia | 1988 |
Powierzchnia | 186,48 ha |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Rezerwat przyrody Kałeckie Błota – rezerwat przyrody znajdujący się w północno-wschodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, około 12 km na północ od Srokowa i około 0,5 km na południe od wsi Kałki. Rezerwat został utworzony w 1988 r. ("Monitor Polski" nr 32, poz. 293) w celu ochrony biotopów lęgowych różnych gatunków zwierząt wodnych i błotnych, głównie ptactwa i bobrów. Zajmuje powierzchnię 186,48 ha.
Spis treści
O rezerwacie
Zwierzęta
Gatunkiem dominującym w rezerwacie jest bóbr europejski, można spotkać tu także łosie, sarny, dziki, lisy, jenoty, wydry oraz norki amerykańskie. Występuje tu około 90 gatunków ptaków, w zagęszczeniu 33 pary na 10 ha powierzchni, a wśród nich m.in. lęgowiska strumieniówki, brodźca samotnego, kulika, brodźca leśnego, orlika, bąka, kropiatki i żurawia. Obserwować tu można środkowoeuropejskie gatunki pokrzewek, słowika szarego, podróżniczka, pokląskwę, rokitniczka i łozówkę, kszyka, samotnika, remiza i zimorodka.
Rośliny
Na całym terenie rezerwatu rozrzucone są zarośla wierzbowe z dominującym gatunkiem wierzby szarej, a także nieco mniejszym udziałem innych gatunków, takich jak: wierzba uszata i pręcikowa, brzoza omszona, kruszyna, kalina koralowa. W kępach olsów rośnie oprócz olszy czarnej brzoza brodawkowata i omszona oraz świerk. Wśród tych zbiorowisk występują płaty roślinności wodnej, szuwarowej i niskie torfowiska turzycowe oraz roślinność łąkowa.
Ciekawostki
Bóbr europejski zadomowił się na terenie rezerwatu po 140-letniej nieobecności, a jego powrót zanotowano w 1973 roku. Powrót tego gatunku w okolice Srokowa wiązał się z czynną ochroną tego gatunku prowadzoną na terenie byłego ZSRR (pierwszą reintrodukcję bobrów przeprowadzono w 1930 r. w basenie Dniepru). W ramach tych działań w 1955 r. osiedlono w obwodzie kaliningradzkim nad Putiłowką i Ilmą, tj. dopływami Pregoły, 40 bobrów odłowionych na Białorusi. W tym czasie nad Szeszupą poza granicami Polski wypuszczono 30 bobrów. Putiłowka, która po stronie polskiej zwie się Oświnką, poprzez jeziora Oświn, Rydzówka i Kanał Mazurski ma połączenie z Jeziorem Mamry. Właśnie tą drogą przywędrowały na polską część dorzecza Pregoły pierwsze bobry. W 1962 r. zaobserwowano dwa żeremia na Oświnie i po jednym na jeziorkach Jaż i Osiek. Dogodne warunki wpłynęły na dynamiczny rozwój populacji tego gatunku oraz rozprzestrzenienie się i zasiedlanie przez bobry coraz większych obszarów.
Zobacz też
Rejestr rezerwatów przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, Regionalna Dyrekcja ochrony Środowiska w Olsztynie [03.12.2014]
Rezerwat przyrody Kałeckie Błota, pl.wikipedia.org [03.12.2014]
Bibliografia
Dąbrowski S., Polakowski B., Wołos L., Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.
Galeria zdjęć
Brzoza omszona (Betula pubescens) Fot. Orcaborealis. Źródło: Commons Wikimedia