Rezerwat Dębowo

Rezerwat przyrody Dębowo
Rezerwat Dębowo – buczyna pomorska. Fot. Dariusz Kubiak.
Rodzaj rezerwatu	leśny
Państwo	Polska
Data utworzenia	1954 r.
Powierzchnia	24,72 ha ha
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Rezerwat przyrody Dębowo
Położenie na mapie Polski Rezerwat przyrody Dębowo
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Rezerwat przyrody Dębowo – rezerwat utworzony na mocy Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dn. 20 listopada 1954 r. ("Monitor Polski", nr 119, poz. 1682). Jest to rezerwat leśny, obejmujący obszar 24,72 ha. Głównym celem jego ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych lasu bukowego o cechach zespołu naturalnego, będącego równocześnie najdalej wysuniętym na wschód naturalnym stanowiskiem tego gatunku. Położony jest w gminie Biskupiec.

Rezerwat Dębowo

Rezerwat Dębowo

 

Fizjogeografia terenu i szata roślinna

Teren rezerwatu został ukształtowany w fazie pomorskiej zlodowacenia bałtyckiego. Formami geomorfologicznymi rezerwatu są wysoczyzny morenowe faliste, które powstały z materiału wleczonego po dnie lodowca. W bezodpływowych zagłębieniach terenu występują formy utworzone przez roślinność. Lokalne obniżenia terenu wypełnione zostały stosunkowo grubymi pokładami torfów (nawet do 4 m).

Dominujące na terenie rezerwatu siedlisko lasu świeżego zajmuje drzewostan bukowy zaliczany do buczyny pomorskiej (Melico-Fagetum). Stosunkowo niewielki udział innych zbiorowisk roślinności leśnej jest uwarunkowany geomorfologią gleb rezerwatu. Buczyna zajmuje stoki i szczyty wzniesień wysoczyzny. W lokalnych obniżeniach terenu występują zbiorowiska brzeziny bagiennej (Betuletum pubescentis), borealna świerczyna na torfie (Sphagno girgensohni-Piccetum), ols porzeczkowy (Ribeso nigri-Alnetum) oraz dwa niewielkie płaty łęgu jesionowo-olszowego (Fraxino-Alnetum).

Zwierzęta

W rezerwacie nie prowadzono badań faunistycznych. Odnotowano występowanie m.in. żaby wodnej, jaszczurki zwinki, padalca. Spotkać tu można także jelenia, sarnę, dzika, zająca, wiewiórkę i kunę. Spośród ptaków zaobserwowano: dzięcioła dużego, kosa, kruka, sokoła i gołębia grzywacza.

Rośliny

Flora rezerwatu składa się głównie z gatunków typowych dla żyznych lasów liściastych, bagiennych siedlisk borowych, olsów i olsów jesionowych. W rezerwacie występuje 9 gatunków drzew, 5 gatunków krzewów i 13 gatunków mszaków.

Wśród osobliwości florystycznych rezerwatu znajduje się: czerniec gronkowy (Actaea spicata), przetacznik górski (Veronica montana), podkolan zielonawy (Plathanthera chlorantha), wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum), widłak jałowcowaty (Lycopodium annotinum) i bluszcz pospolity (Herdera helix).

Grzyby

Dotychczas nie prowadzono szczegółowych badań grzybów wielkoowocnikowych rezerwatu. W rezerwacie odnotowano rzadką soplówkę bukową (Hericium coralloides), gatunek chroniony, umieszczony na krajowej czerwonej liście w kategorii V (narażony na wymarcie). Występują tu ponadto ściśle chronione gatunki porostów zagrożonych wymarciem w kraju – tarczownica pogięta (Parmelia submontana) i nibypłucnik (Cetrelia cetrarioides).

Ciekawostki

Jedną z osobliwości przyrodniczych rezerwatu jest występowanie na jego terenie buków o bardzo rzadko spotykanej, falistej korze. Pień takiego drzewa wygląda jakby pokryty został tarą do prania. Stąd jedna z niemieckich nazw tego zjawiska: buki "tarowe" lub "blachofaliste".

Zobacz też

pl.wikipedia.org, Rezerwat przyrody Dębowo [22.04.2014]

Bibliografia

Dąbrowski Stanisław, Polakowski Benon, Wołos Lucjan, Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, Olsztyn 1999.
Plan Ochrony Częściowego Rezerwatu Przyrody "Dębowo", [w:] Rozporządzenie Wojewody Warmińsko-Mazurskiego nr 45 z dnia 8 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia planów ochrony dla rezerwatów przyrody. Załącznik nr 7. Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego nr 190. Poz. 2673.