Dzień św. Agaty: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria: Etnografia" na "Kategoria:Kultura niematerialna") |
|||
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{EWiM Obyczaje infobox | {{EWiM Obyczaje infobox | ||
|Nazwa = Dzień św. Agaty | |Nazwa = Dzień św. Agaty | ||
| − | |zdjecie = | + | |zdjecie = |
| − | |opis zdjecia = | + | |opis zdjecia = |
|dzien = 5 lutego | |dzien = 5 lutego | ||
|typ swieta = | |typ swieta = | ||
|zwyczaje = | |zwyczaje = | ||
|znaczenie = | |znaczenie = | ||
| − | |symbole = | + | |symbole =chleb, woda, sól |
|inne nazwy = Agata z Katanii, Agata Sycylijska | |inne nazwy = Agata z Katanii, Agata Sycylijska | ||
|commons = | |commons = | ||
| Linia 14: | Linia 14: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | ''' Dzień św. Agaty ''' | + | ''' Dzień św. Agaty ''' – święto męczennicy chrześcijańskiej, patronki Sycylii, miasta Katanii, San Marino, Palermo, chorych na raka piersi, męczenników, ofiar tortur i gwałtów. Święta ochraniała przed pożarami, trzęsieniami ziemi, klęskami żywiołowymi i erupcjami wulkanów. To także opiekunka piekarzy oraz ludwisarzy. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Zwyczaje na Warmii i Mazurach == | == Zwyczaje na Warmii i Mazurach == | ||
| − | Tradycyjnie w dzień | + | Tradycyjnie w dzień śmierci św. Agaty święcono [[Chleb na Warmii i Mazurach|chleb]], wodę i sól. Miało to zabezpieczać przed rozprzestrzenianiem się ognia. Na [[Warmia|Warmii]] przynoszono wówczas to kościoła chleb, który wypiekano obowiązkowo ze zboża pochodzącego z ostatnich żniw. Po poświęceniu bochenka gospodyni czyniła na nim znak krzyża i dopiero wówczas przystępowała do krojenia. Święcono także wspomnianą wodę i sól. Dodawano je bydłu do karmy, co miało wzmacniać organizm. Zwyczaj ten był praktykowany w [[Dywity|Dywitach]], [[Lamkowo|Lamkowie]], [[Głotowo|Głotowie]] i [[Tolkowiec|Tolkowcu]]. |
| − | Podczas pożaru poświęcony w dniu św. Agaty | + | Podczas pożaru chleb poświęcony w dniu św. Agaty wkładano do ognia, co miało odwrócić pożar w przeciwnym kierunku. Praktykowano również zwyczaj wkładania chleba do pieca w czasie burzy. Pozostałości święconej wody troskliwie przechowywano. W czasie pożaru była ona bowiem wylewana na miejsca już płonące lub te, którym ogień dopiero groził. |
<br/> | <br/> | ||
== Symbole == | == Symbole == | ||
| − | * | + | *chleb |
| − | * | + | *woda |
| − | * | + | *sól |
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | Chłosta Jan,''Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii'', Olsztyn 2009. | + | Chłosta Jan, ''Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii'', Olsztyn 2009. |
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: Kultura]][[Kategoria: | + | [[Kategoria: Kultura]][[Kategoria:Kultura niematerialna]][[Kategoria: Wierzenia i obyczaje]] [[Kategoria: Legendy i podania]] |
Aktualna wersja na dzień 18:05, 17 mar 2015
| Dzień św. Agaty | |
| | |
| Dzień | 5 lutego |
| Symbole | chleb, woda, sól |
| Inne nazwy | Agata z Katanii, Agata Sycylijska |
Dzień św. Agaty – święto męczennicy chrześcijańskiej, patronki Sycylii, miasta Katanii, San Marino, Palermo, chorych na raka piersi, męczenników, ofiar tortur i gwałtów. Święta ochraniała przed pożarami, trzęsieniami ziemi, klęskami żywiołowymi i erupcjami wulkanów. To także opiekunka piekarzy oraz ludwisarzy.
Zwyczaje na Warmii i Mazurach
Tradycyjnie w dzień śmierci św. Agaty święcono chleb, wodę i sól. Miało to zabezpieczać przed rozprzestrzenianiem się ognia. Na Warmii przynoszono wówczas to kościoła chleb, który wypiekano obowiązkowo ze zboża pochodzącego z ostatnich żniw. Po poświęceniu bochenka gospodyni czyniła na nim znak krzyża i dopiero wówczas przystępowała do krojenia. Święcono także wspomnianą wodę i sól. Dodawano je bydłu do karmy, co miało wzmacniać organizm. Zwyczaj ten był praktykowany w Dywitach, Lamkowie, Głotowie i Tolkowcu.
Podczas pożaru chleb poświęcony w dniu św. Agaty wkładano do ognia, co miało odwrócić pożar w przeciwnym kierunku. Praktykowano również zwyczaj wkładania chleba do pieca w czasie burzy. Pozostałości święconej wody troskliwie przechowywano. W czasie pożaru była ona bowiem wylewana na miejsca już płonące lub te, którym ogień dopiero groził.
Symbole
- chleb
- woda
- sól
Bibliografia
Chłosta Jan, Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii, Olsztyn 2009.
