Południca: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria: Etnografia" na "Kategoria:Kultura niematerialna") |
|||
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{EWiM Obyczaje infobox | {{EWiM Obyczaje infobox | ||
|Nazwa = Południca | |Nazwa = Południca | ||
− | |zdjecie = | + | |zdjecie = |
− | |opis zdjecia = | + | |opis zdjecia = |
|dzien = | |dzien = | ||
|typ swieta = | |typ swieta = | ||
Linia 8: | Linia 8: | ||
|znaczenie = istota demoniczna | |znaczenie = istota demoniczna | ||
|symbole = | |symbole = | ||
− | |inne nazwy = | + | |inne nazwy = babojędza, przypołudnica, żytnia matka, żytnia baba |
|commons = | |commons = | ||
|wikipodroze = | |wikipodroze = | ||
Linia 14: | Linia 14: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
− | ''' Południca''' – kobieca istota demoniczna cechująca się złośliwym usposobieniem, | + | ''' Południca''' – kobieca istota demoniczna cechująca się złośliwym usposobieniem, szkodząca człowiekowi. Południcami miały stawać się dusze kobiet zmarłych przed lub w trakcie ślubu albo tuż po weselu. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
Linia 22: | Linia 22: | ||
Napotkanym na polu ludziom zadawała zagadki; od odpowiedzi zależał los pytanego. Podobnie jak [[Topnik|topnik]], [[Kautek|kautek]] czy [[Kłobuk|kłobuk]] była utożsamiania z [[Diabeł|diabeł]]. W podaniach ludowych występowała jako kobieta, a ten fakt wyróżniał ją spośród większości demonów posądzanych o porywanie dorosłych i dzieci. | Napotkanym na polu ludziom zadawała zagadki; od odpowiedzi zależał los pytanego. Podobnie jak [[Topnik|topnik]], [[Kautek|kautek]] czy [[Kłobuk|kłobuk]] była utożsamiania z [[Diabeł|diabeł]]. W podaniach ludowych występowała jako kobieta, a ten fakt wyróżniał ją spośród większości demonów posądzanych o porywanie dorosłych i dzieci. | ||
− | Annie Szyfer badającej wierzenia ludowe w regionie Warmii i Mazur w okresie powojennym udało się potwierdzić dalsze funkcjonowanie wiary w | + | Annie Szyfer badającej wierzenia ludowe w regionie Warmii i Mazur w okresie powojennym udało się potwierdzić dalsze funkcjonowanie wiary w istnienie południc w wielu wsiach warmińskich ([[Dywity]], [[Giławy]],[[Węgój]], [[Wygoda (gmina Purda)|Wygoda]], [[Szczęsne]]). |
<br/> | <br/> | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Szyfer Anna, ''Zwyczaje, obrzędy i wierzenia Mazurów i Warmiaków'', Olsztyn 1968.<br/> | Szyfer Anna, ''Zwyczaje, obrzędy i wierzenia Mazurów i Warmiaków'', Olsztyn 1968.<br/> | ||
− | [[Kategoria: Kultura]][[Kategoria: | + | [[Kategoria: Kultura]][[Kategoria:Kultura niematerialna]][[Kategoria: Wierzenia i obyczaje]] [[Kategoria: Legendy i podania]] |
Aktualna wersja na dzień 18:07, 17 mar 2015
Południca | |
| |
Znaczenie | istota demoniczna |
Inne nazwy | babojędza, przypołudnica, żytnia matka, żytnia baba |
Południca – kobieca istota demoniczna cechująca się złośliwym usposobieniem, szkodząca człowiekowi. Południcami miały stawać się dusze kobiet zmarłych przed lub w trakcie ślubu albo tuż po weselu.
Wierzenia
Wedle wierzeń, których ślady odnajdywano zarówno na Warmii, jak i Mazurach, południce (babojędze, żytnie matki lub żytnie baby) pojawiały się na polach, przede wszystkim w południe, w czasie żniw. Osoby, które wychodziły we wspomnianym czasie w pole, mogły zostać porwane przez demona. Południce posądzano również o porywanie i straszenie dzieci. Babojędza wyłaniała się ze zboża przed dziećmi krnąbrnymi, łamiącymi zakazy.
Napotkanym na polu ludziom zadawała zagadki; od odpowiedzi zależał los pytanego. Podobnie jak topnik, kautek czy kłobuk była utożsamiania z diabeł. W podaniach ludowych występowała jako kobieta, a ten fakt wyróżniał ją spośród większości demonów posądzanych o porywanie dorosłych i dzieci.
Annie Szyfer badającej wierzenia ludowe w regionie Warmii i Mazur w okresie powojennym udało się potwierdzić dalsze funkcjonowanie wiary w istnienie południc w wielu wsiach warmińskich (Dywity, Giławy,Węgój, Wygoda, Szczęsne).
Bibliografia
Szyfer Anna, Zwyczaje, obrzędy i wierzenia Mazurów i Warmiaków, Olsztyn 1968.