Józef Tuławski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
m (Zastępowanie tekstu - "[[Kategoria: Osoba" na "[[Kategoria:Osoby")
 
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 31: Linia 31:
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Praca ===
+
=== Działalność ===
 
Był duszpasterzem w Braniewie oraz [[Pieniężno|Pieniężnie]]. W latach 1739-1749 był proboszczem w [[Babiak|Babiaku]]. Od 1750 roku przez kolejnych siedem lat sprawował pieczę nad probostwem w [[Lubomino|Lubominie]]. Pięć lat później otrzymał kanonię w [[Dobre Miasto|Dobrym Mieście]].
 
Był duszpasterzem w Braniewie oraz [[Pieniężno|Pieniężnie]]. W latach 1739-1749 był proboszczem w [[Babiak|Babiaku]]. Od 1750 roku przez kolejnych siedem lat sprawował pieczę nad probostwem w [[Lubomino|Lubominie]]. Pięć lat później otrzymał kanonię w [[Dobre Miasto|Dobrym Mieście]].
<br/>
 
  
=== Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna ===
+
Tuławski był cenionym kaznodzieją. Parafie, w których pracował, zawdzięczają mu opracowanie najważniejszej dokumentacji. Za sprawą naukowych zainteresowań nawiązał kontakty z fizykami i filozofami Uniwersytetu Królewieckiego. Współpracował z [[Fryderyk Endersch|Fryderykiem Enderschem]] przy opracowaniu mapy biskupstwa warmińskiego. W kościołach w Babiaku i [[Lubomino|Lubominie]] założył słoneczne zegary. Prywatnie fascynował się techniką, opracowując w wolnych chwilach urządzenia mechaniczne.
Tuławski był cenionym kaznodzieją. Parafie, w których pracował zawdzięczają mu opracowanie najważniejszej dokumentacji. Za sprawą naukowych zainteresowań nawiązał kontakty z fizykami i filozofami Uniwersytetu Królewieckiego. Współpracował z [[Fryderyk Endersch|Fryderykiem Enderschem]] przy opracowaniu mapy biskupstwa warmińskiego. W kościołach w Babiaku i Lubominie założył słoneczne zegary. Prywatnie fascynował się techniką, opracowując w wolnych chwilach urządzenia mechaniczne.
 
 
<br/>
 
<br/>
  
Linia 43: Linia 41:
 
Oracki Tadeusz, ''Słownik biograficzny Warmii, Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej. Od połowy XV do końca XVIII wieku'', t. II, Olsztyn 1988.
 
Oracki Tadeusz, ''Słownik biograficzny Warmii, Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej. Od połowy XV do końca XVIII wieku'', t. II, Olsztyn 1988.
 
<br/>
 
<br/>
[[Kategoria: Osoba|Tuławski Józef]][[Kategoria: 1701-1800|Tuławski Józef]] [[Kategoria: Kościoły i wyznania]] [[Kategoria: Duchowni]] [[Kategoria: Duchowni katoliccy]]
+
[[Kategoria:Osoby|Tuławski, Józef]][[Kategoria: 1701-1800|Tuławski, Józef]] [[Kategoria: Duchowni rzymskokatoliccy|Tuławski, Józef]][[Kategoria: Dobre Miasto (gmina miejsko-wiejska)|Tuławski, Józef]][[Kategoria: Reszel (gmina miejsko-wiejska)|Tuławski, Józef]][[Kategoria: Pieniężno (gmina miejsko-wiejska)|Tuławski, Józef]] [[Kategoria: Braniewo|Tuławski, Józef]]

Aktualna wersja na dzień 20:22, 17 mar 2015

Józef Tuławski

Data i miejsce urodzenia 19 lutego 1699 r.
Reszel
Data i miejsce śmierci październik 1781 r.
Dobre Miasto
Zawód kanonik dobromiejski, matematyk

Józef Tuławski (ur. 19 lutego 1699 r. w Reszlu, zm. październiku 1781 r. w Dobrym Mieście) – kanonik dobromiejski, matematyk, geometra.

Życiorys

Był synem Macieja i Gertrudy Tuławskich. Ojciec przyszłego kanonika był sukiennikiem w Reszlu.

Szkoła i wykształcenie

Józef Tuławski ukończył kolegium jezuickie w rodzinnym Reszlu. Następnie wstąpił do semanarium duchownego w Braniewie.13 marca 1723 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Podjął studia w Niemczech z zakresie filozofii i fizyki. Doktorat uzyskał w pierwszej z wymienionych dziedzin.

Działalność

Był duszpasterzem w Braniewie oraz Pieniężnie. W latach 1739-1749 był proboszczem w Babiaku. Od 1750 roku przez kolejnych siedem lat sprawował pieczę nad probostwem w Lubominie. Pięć lat później otrzymał kanonię w Dobrym Mieście.

Tuławski był cenionym kaznodzieją. Parafie, w których pracował, zawdzięczają mu opracowanie najważniejszej dokumentacji. Za sprawą naukowych zainteresowań nawiązał kontakty z fizykami i filozofami Uniwersytetu Królewieckiego. Współpracował z Fryderykiem Enderschem przy opracowaniu mapy biskupstwa warmińskiego. W kościołach w Babiaku i Lubominie założył słoneczne zegary. Prywatnie fascynował się techniką, opracowując w wolnych chwilach urządzenia mechaniczne.

Bibliografia

Chłosta Jan, Słownik Warmii, Olsztyn 2002.
Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej. Od połowy XV do końca XVIII wieku, t. II, Olsztyn 1988.