Piotr Kolberg: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Ciekawostki)
m (Zastępowanie tekstu - "[[Kategoria: Burmistrzowie" na "[[Kategoria:Samorządowcy]][[Kategoria: Burmistrzowie")
 
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 4: Linia 4:
 
|pseudonim            =  
 
|pseudonim            =  
 
|grafika              = P. Kolberg_1.jpg
 
|grafika              = P. Kolberg_1.jpg
|opis grafiki        = Cud św. Antoniego, fragment.<br>Źródło: [http://www.frombork.art.pl www.frombork.art.pl]
+
|opis grafiki        = Cud św. Antoniego, fragment.<br>Źródło: [http://www.frombork.art.pl frombork.art.pl]
 
|podpis              =  
 
|podpis              =  
 
|data urodzenia      = 1657 r.  
 
|data urodzenia      = 1657 r.  
Linia 20: Linia 20:
 
|wikicytaty          =   
 
|wikicytaty          =   
 
|www                  =
 
|www                  =
}}<br/>
+
}}
 
+
''' Piotr Andrzej Kolberg ''' (ur. w 1657 r. w Melzaku, dzisiejszym [[Pieniężno|Pieniężnie]], zm. 1727 r. w [[Dobre Miasto|Dobrym Mieście]]) – malarz warmiński, rajca miejski w [[Dobre Miasto|Dobrym Mieście]], burmistrz [[Pieniężno|Pieniężna]]<ref>Niektóre publikacje na temat Piotra Kolberga podawały odmienne daty życia i śmierci malarza (ok. 1665 ok. 1730), a także wskazywały Dobre Miasto jako miejsce urodzenia, zaś Pieniężno jako miasto, gdzie artysta zmarł. Dane te zweryfikował Jerzy Przeradzki w "Roczniku Dobromiejskim" R. V (2011) wyd. w 2014 r.</ref>.
''' Piotr Andrzej Kolberg ''' (ur. w 1657 r. w Melzaku, dzisiejszym [[Pieniężno|Pieniężnie]], zm. 1727 r. w [[Dobre Miasto|Dobrym Mieście]]) – malarz warmiński, rajca miejski w [[Dobre Miasto|Dobrym Mieście]], burmistrz [[Pieniężno|Pieniężna]].<ref>Niektóre publikacje na temat Piotra Kolberga podawały odmienne daty życia i śmierci malarza (ok. 1665-ok. 1730), a także wskazywały Dobre Miasto jako miejsce urodzenia, zaś Pieniężno jako miasto, gdzie artysta zmarł. Dane te zweryfikował Jerzy Przeradzki w „Roczniku Dobromiejskim” R. V (2011) wyd. w 2014 r.</ref>
 
  
 
==Życiorys==  
 
==Życiorys==  
Urodził się w rodzinie Katarzyny i Jakuba Kolbergów<ref>Inne wersje nazwiska rodziny to: Colbrecht, Kolbert/Kolbertt, Colberg/Kolberk</ref> z [[Pieniężno|Pieniężna]] prawdopodobnie jako pierwsze dziecko. Brak informacji o jego rodzeństwie. 22 listopada 1678 r. ożenił się w [[Dobre Miasto|Dobrym Mieście]] z Anną Weroniką, córką rajcy dobromiejskiego Andrzeja Schröttera, o dwa lata starszą od Piotra (zapisanego w księdze ślubów pod nazwiskiem Kolbertt). W 1680 r. urodziła się jego pierwsza córka Anna Cecylia, od 9 września 1698 r. żona [[Karol Piekut|Karola Kaspara Piekuta]], urzędnika dobromiejskiego. 19 maja 1688 r. do chrztu podawano syna Piotra Kolberga – Piotra Alojzego. W 1690 r. na świat przyszła druga córka – Weronika, późniejsza żona (od 24 lutego 1726 r.) [[Martin Stock|Martina Ignacego Stocka]], również rajcy z Dobrego Miasta, matka Jana Ignacego. Piotr Kolberg wnuka trzymał do chrztu 30 stycznia 1727 r. Kilka lat wcześniej, w 1722 r. został wdowcem.  
+
Urodził się w rodzinie Katarzyny i Jakuba Kolbergów<ref>Inne wersje nazwiska rodziny to: Colbrecht, Kolbert/Kolbertt, Colberg/Kolberk</ref> z Pieniężna prawdopodobnie jako pierwsze dziecko. Brak informacji o jego rodzeństwie. 22 listopada 1678 r. ożenił się w Dobrym Mieście z Anną Weroniką, córką rajcy dobromiejskiego Andrzeja Schröttera, o dwa lata starszą od Piotra (zapisanego w księdze ślubów pod nazwiskiem Kolbertt). W 1680 r. urodziła się jego pierwsza córka Anna Cecylia, która 9 września 1698 r. została żoną [[Karol Piekut|Karola Kaspara Piekuta]], urzędnika dobromiejskiego. 19 maja 1688 r. do chrztu podawano syna Piotra Kolberga – Piotra Alojzego. W 1690 r. na świat przyszła druga córka – Weronika, późniejsza żona (od 24 lutego 1726 r.) [[Martin Stock|Martina Ignacego Stocka]], również rajcy z Dobrego Miasta, matka Jana Ignacego. Piotr Kolberg wnuka trzymał do chrztu 30 stycznia 1727 r. Kilka lat wcześniej, w 1722 r. został wdowcem.  
  
 
===Szkoła i wykształcenie===
 
===Szkoła i wykształcenie===
Pierwsze doświadczenia artystyczne zdobył w warsztacie ojca, głuchoniemego malarza, działającego w [[Pieniężno|Pieniężnie]] i [[Frombork|Fromborku]], dla kapituły fromborskiej, a później w [[Reszel|Reszlu]]. Prawdopodobnie pod koniec XVII w. (być może w latach 1696-1698), dzięki wsparciu finansowemu biskupa warmińskiego, [[Jan Zbąski|Jana Stanisława Zbąskiego]], kształcił się we Włoszech i w Holandii, gdzie m.in. miał kopiować dzieła mistrzów światowych: Veronese,a i Rubensa.
+
Pierwsze doświadczenia artystyczne zdobył w warsztacie ojca, głuchoniemego malarza, działającego w Pieniężnie i [[Frombork|Fromborku]], dla kapituły fromborskiej, a później w [[Reszel|Reszlu]]. Prawdopodobnie pod koniec XVII w. (być może w latach 1696–1698) dzięki wsparciu finansowemu biskupa warmińskiego [[Jan Zbąski|Jana Stanisława Zbąskiego]] kształcił się we Włoszech i w Holandii, gdzie m.in. miał kopiować dzieła mistrzów światowych: Veronese'a i Rubensa.
  
 
===Praca===
 
===Praca===
Jego pierwszą pracą jest datowany na 1695 r. ołtarz w [[lkwim:Bazylika Najświętszego Zbawiciela i Wszystkich Świętych w Dobrym Mieście|kolegiacie dobromiejskiej]]. Z jego fundacji zachował się do dziś główny obraz „Pokłon Trzech Króli”. Po powrocie z zagranicy rozwinął swoją działalność artystyczną na całą [[Warmia|Warmię]]. Początkowo działał jako mieszkaniec [[Pieniężno|Pieniężna]], pracujący poza rodzinnym miastem. Dla [[lkwim: Kościół pw. św. Wawrzyńca w Plutach|kościoła w Plutach]] w 1702 r. namalował obraz ołtarzowy „Ostatnia Wieczerza”. W latach 1710-1721 wykonał wiele prac artystycznych dla [[lkwim:Bazylika Archikatedralna pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku |katedry fromborskiej]]. Z 1710 r. pochodzą trzy obrazy w ołtarzu św. Mateusza przedstawiające św. Katarzynę, Maryję z Dzieciątkiem oraz Janem Chrzcicielem a także samego św. Jana Chrzciciela. W innym ołtarzu św. Rozalię. Przez wiele lat działał m.in. na zlecenie tamtejszych duchownych: [[Jan Kunigk|Jana Jerzego Kunigka]] i [[Krzysztof Szembek|Krzysztofa Szembeka]]. W 1714 r. w księgach z Rogóż widnieje już jako malarz mieszkający w Dobrym Mieście (choć pracował w Pieniężnie). Tak też mianowany był przez wikariusza ze [[Święta Lipka|Świętej Lipki]] w 1725 r.
+
Jego pierwszą pracą jest datowany na 1695 r. ołtarz w [[lkwim:Bazylika Najświętszego Zbawiciela i Wszystkich Świętych w Dobrym Mieście|kolegiacie dobromiejskiej]]. Z jego fundacji zachował się do dziś główny obraz ''Pokłon Trzech Króli''. Po powrocie z zagranicy rozwinął swoją działalność artystyczną na całą [[Warmia|Warmię]]. Początkowo działał jako mieszkaniec Pieniężna, pracujący poza rodzinnym miastem. Dla [[lkwim: Kościół pw. św. Wawrzyńca w Plutach|kościoła w Plutach]] w 1702 r. namalował obraz ołtarzowy ''Ostatnia Wieczerza''.  
Tworzył obrazy w stylu barokowym o wyraźnych wpływach niderlandzkich, włoskich i pomorskich. Jego autorstwa jest też siedem obrazów ołtarzowych w [[lkwim:Sanktuarium Maryjne Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Józefa w Krośnie |kościele w Krośnie]] przedstawiających św. Franciszka, Świętą Rodzinę oraz Matkę Boską ze św. Antonim oraz św. Anną i św. Joachimem. Prawdopodobnie spod jego pędzla wyszło kilka dzieł znajdujących się w [[lkwim:Bazylika Mniejsza Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Świętej Lipce|bazylice w Świętej Lipce]] w górnych kondygnacjach ołtarza głównego oraz ołtarzach bocznych. W [[Kościół pw. św. Michała Archanioła w Zwierznie |kościele w Zwierznie]] koło [[Elbląg|Elbląga]] znajdują się też obrazy Kolberga przeniesione z [[Frombork|Fromborka]].
+
 
 +
W latach 1710–1721 wykonał wiele prac artystycznych dla [[lkwim:Bazylika Archikatedralna pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku |katedry fromborskiej]]. Z 1710 r. pochodzą trzy obrazy w ołtarzu św. Mateusza przedstawiające św. Katarzynę, Maryję z Dzieciątkiem oraz Janem Chrzcicielem a także samego św. Jana Chrzciciela. W innym ołtarzu św. Rozalię. Przez wiele lat działał m.in. na zlecenie tamtejszych duchownych: [[Jan Kunigk|Jana Jerzego Kunigka]] i [[Krzysztof Szembek|Krzysztofa Szembeka]]. W 1714 r. w księgach z Rogóż widnieje już jako malarz mieszkający w Dobrym Mieście (choć pracował w Pieniężnie). Tak też mianowany był przez wikariusza ze [[Święta Lipka|Świętej Lipki]] w 1725 r.
 +
Tworzył obrazy w stylu barokowym o wyraźnych wpływach niderlandzkich, włoskich i pomorskich. Jego autorstwa jest też siedem obrazów ołtarzowych w [[lkwim:Sanktuarium Maryjne Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Józefa w Krośnie |kościele w Krośnie]] przedstawiających św. Franciszka, Świętą Rodzinę oraz Matkę Boską ze św. Antonim oraz św. Anną i św. Joachimem. Prawdopodobnie spod jego pędzla wyszło kilka dzieł znajdujących się w [[lkwim:Bazylika Mniejsza Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Świętej Lipce|bazylice w Świętej Lipce]] w górnych kondygnacjach ołtarza głównego oraz ołtarzach bocznych. W [[Kościół pw. św. Michała Archanioła w Zwierznie |kościele w Zwierznie]] koło [[Elbląg|Elbląga]] znajdują się też obrazy Kolberga przeniesione z Fromborka.
  
 
===Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna===
 
===Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna===
Działalnością publiczną zainteresował się po powrocie z Holandii. W kwietniu 1682 roku został ławnikiem miejskim w [[Dobre Miasto|Dobrym Mieście]]. Według części publikacji Piotr Kolberg od 1694 r. był rajcą miejskim w [[Pieniężno|Pieniężnie]], gdzie następnie został burmistrzem.
+
Działalnością publiczną zainteresował się po powrocie z Holandii. W kwietniu 1682 roku został ławnikiem miejskim w Dobrym Mieście. Według części publikacji Piotr Kolberg od 1694 r. był rajcą miejskim w Pieniężnie, gdzie następnie został burmistrzem.
  
 
==Ciekawostki==
 
==Ciekawostki==
 
Typowe dla Piotra Kolberga było umieszczanie swojej podobizny na własnych pracach o treści religijnej. Postać na nich cechuje się wysokim czołem, wydatnymi kośćmi policzkowymi, szerokim nosem oraz wysuniętą brodą. Autoportrety artysty znajdują się m.in.:
 
Typowe dla Piotra Kolberga było umieszczanie swojej podobizny na własnych pracach o treści religijnej. Postać na nich cechuje się wysokim czołem, wydatnymi kośćmi policzkowymi, szerokim nosem oraz wysuniętą brodą. Autoportrety artysty znajdują się m.in.:
 
*na jednym z czternastu obrazów zdobiących ambonę wykonaną przez [[Krzysztof Peucker|Krzysztofa Peuckera]] w 1700 r. dla [[lkwim: Bazylika Mniejsza Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Świętej Lipce|bazyliki w Świętej Lipce]]. Wizerunek Kolberga, jako przysłuchującego się nauce Chrystusa, znajduje się na drzwiach ambony,
 
*na jednym z czternastu obrazów zdobiących ambonę wykonaną przez [[Krzysztof Peucker|Krzysztofa Peuckera]] w 1700 r. dla [[lkwim: Bazylika Mniejsza Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Świętej Lipce|bazyliki w Świętej Lipce]]. Wizerunek Kolberga, jako przysłuchującego się nauce Chrystusa, znajduje się na drzwiach ambony,
*na obrazie „Święty Antoni uzdrawiający chorego” w [[lkwim: Kościół pw. św. Katarzyny w Henrykowie|kościele w Henrykowie]].
+
*na obrazie ''Święty Antoni uzdrawiający chorego'' w [[lkwim: Kościół pw. św. Katarzyny w Henrykowie|kościele w Henrykowie]].
 
 
 
== Przypisy  ==
 
== Przypisy  ==
 
<references/>
 
<references/>
 
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==
#Przeracki Jerzy, ''Artyści działający na Warmii w XVIII wieku (Krzysztof Peucker, Jan Chrystian Schmidt, Chrystian Bernard Schmidt, Krzysztof Sand, Jan Witt, Jan Ignacy Witt, Jan Antoni Frey, Piotr Andrzej Kolberg i Józef Joachim Korzeniewski)'', „Komunikaty Mazursko-Warmińskie”, 2011, nr 3, s. 441-499.
+
Przeracki Jerzy, ''Artyści działający na Warmii w XVIII wieku (Krzysztof Peucker, Jan Chrystian Schmidt, Chrystian Bernard Schmidt, Krzysztof Sand, Jan Witt, Jan Ignacy Witt, Jan Antoni Frey, Piotr Andrzej Kolberg i Józef Joachim Korzeniewski)'', "Komunikaty Mazursko-Warmińskie", 2011, nr 3, s. 441-499.<br/>
#Przeracki Jerzy, ''Piotr Andrzej Kolberg'' (1657-1727), „Rocznik Dobromiejski”, T. 5 (2011) [wyd. 2014], s. 167-171.
+
Przeracki Jerzy, ''Piotr Andrzej Kolberg'' (1657-1727), "Rocznik Dobromiejski", T. 5 (2011) [wyd. 2014], s. 167-171.<br/>
#Przeracki Jerzy, ''Sławni obywatele Dobrego Miasta'', „Rocznik Dobromiejski”, T. 4 (2010) [wyd. 2011], s. 206.
+
Przeracki Jerzy, ''Sławni obywatele Dobrego Miasta'', "Rocznik Dobromiejski", T. 4 (2010) [wyd. 2011], s. 206.<br/>
# Wróblewska Kamila, ''Malarstwo Warmii i Mazur od XV do XIX wieku'', Pojezierze, 1978, s. 20, il. s. 76.
+
Wróblewska Kamila, ''Malarstwo Warmii i Mazur od XV do XIX wieku'', Olsztyn 1978, s. 20, il. s. 76.<br/>
#Wróblewska Kamila, ''Piotr Kolberg - malarz warmiński z końca XVII i początku XVIII stulecia'', „Komunikaty Mazursko-Warmińskie”, 1969, R. 3, s. 295-330.
+
Wróblewska Kamila, ''Piotr Kolberg malarz warmiński z końca XVII i początku XVIII stulecia'', "Komunikaty Mazursko-Warmińskie", 1969, R. 3, s. 295-330.<br/>
  
[[Kategoria: Osoba|Kolberg, Piotr]]
+
[[Kategoria:Osoby|Kolberg, Piotr]]
[[Kategoria: Burmistrzowie|Kolberg, Piotr]]
+
[[Kategoria:Samorządowcy]][[Kategoria: Burmistrzowie|Kolberg, Piotr]]
 
[[Kategoria: Malarze|Kolberg, Piotr]]
 
[[Kategoria: Malarze|Kolberg, Piotr]]
 
[[Kategoria: Powiat braniewski|Kolberg, Piotr]]
 
[[Kategoria: Powiat braniewski|Kolberg, Piotr]]

Aktualna wersja na dzień 14:23, 21 mar 2015

Piotr Kolberg

Cud św. Antoniego, fragment.Źródło: frombork.art.pl
Cud św. Antoniego, fragment.
Źródło: frombork.art.pl
Data i miejsce urodzenia 1657 r.
Pieniężno
Data i miejsce śmierci 1727 r.
Dobre Miasto

Piotr Andrzej Kolberg (ur. w 1657 r. w Melzaku, dzisiejszym Pieniężnie, zm. 1727 r. w Dobrym Mieście) – malarz warmiński, rajca miejski w Dobrym Mieście, burmistrz Pieniężna[1].

Życiorys

Urodził się w rodzinie Katarzyny i Jakuba Kolbergów[2] z Pieniężna prawdopodobnie jako pierwsze dziecko. Brak informacji o jego rodzeństwie. 22 listopada 1678 r. ożenił się w Dobrym Mieście z Anną Weroniką, córką rajcy dobromiejskiego Andrzeja Schröttera, o dwa lata starszą od Piotra (zapisanego w księdze ślubów pod nazwiskiem Kolbertt). W 1680 r. urodziła się jego pierwsza córka Anna Cecylia, która 9 września 1698 r. została żoną Karola Kaspara Piekuta, urzędnika dobromiejskiego. 19 maja 1688 r. do chrztu podawano syna Piotra Kolberga – Piotra Alojzego. W 1690 r. na świat przyszła druga córka – Weronika, późniejsza żona (od 24 lutego 1726 r.) Martina Ignacego Stocka, również rajcy z Dobrego Miasta, matka Jana Ignacego. Piotr Kolberg wnuka trzymał do chrztu 30 stycznia 1727 r. Kilka lat wcześniej, w 1722 r. został wdowcem.

Szkoła i wykształcenie

Pierwsze doświadczenia artystyczne zdobył w warsztacie ojca, głuchoniemego malarza, działającego w Pieniężnie i Fromborku, dla kapituły fromborskiej, a później w Reszlu. Prawdopodobnie pod koniec XVII w. (być może w latach 1696–1698) dzięki wsparciu finansowemu biskupa warmińskiego Jana Stanisława Zbąskiego kształcił się we Włoszech i w Holandii, gdzie m.in. miał kopiować dzieła mistrzów światowych: Veronese'a i Rubensa.

Praca

Jego pierwszą pracą jest datowany na 1695 r. ołtarz w kolegiacie dobromiejskiej. Z jego fundacji zachował się do dziś główny obraz Pokłon Trzech Króli. Po powrocie z zagranicy rozwinął swoją działalność artystyczną na całą Warmię. Początkowo działał jako mieszkaniec Pieniężna, pracujący poza rodzinnym miastem. Dla kościoła w Plutach w 1702 r. namalował obraz ołtarzowy Ostatnia Wieczerza.

W latach 1710–1721 wykonał wiele prac artystycznych dla katedry fromborskiej. Z 1710 r. pochodzą trzy obrazy w ołtarzu św. Mateusza przedstawiające św. Katarzynę, Maryję z Dzieciątkiem oraz Janem Chrzcicielem a także samego św. Jana Chrzciciela. W innym ołtarzu św. Rozalię. Przez wiele lat działał m.in. na zlecenie tamtejszych duchownych: Jana Jerzego Kunigka i Krzysztofa Szembeka. W 1714 r. w księgach z Rogóż widnieje już jako malarz mieszkający w Dobrym Mieście (choć pracował w Pieniężnie). Tak też mianowany był przez wikariusza ze Świętej Lipki w 1725 r. Tworzył obrazy w stylu barokowym o wyraźnych wpływach niderlandzkich, włoskich i pomorskich. Jego autorstwa jest też siedem obrazów ołtarzowych w kościele w Krośnie przedstawiających św. Franciszka, Świętą Rodzinę oraz Matkę Boską ze św. Antonim oraz św. Anną i św. Joachimem. Prawdopodobnie spod jego pędzla wyszło kilka dzieł znajdujących się w bazylice w Świętej Lipce w górnych kondygnacjach ołtarza głównego oraz ołtarzach bocznych. W kościele w Zwierznie koło Elbląga znajdują się też obrazy Kolberga przeniesione z Fromborka.

Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

Działalnością publiczną zainteresował się po powrocie z Holandii. W kwietniu 1682 roku został ławnikiem miejskim w Dobrym Mieście. Według części publikacji Piotr Kolberg od 1694 r. był rajcą miejskim w Pieniężnie, gdzie następnie został burmistrzem.

Ciekawostki

Typowe dla Piotra Kolberga było umieszczanie swojej podobizny na własnych pracach o treści religijnej. Postać na nich cechuje się wysokim czołem, wydatnymi kośćmi policzkowymi, szerokim nosem oraz wysuniętą brodą. Autoportrety artysty znajdują się m.in.:

Przypisy

  1. Niektóre publikacje na temat Piotra Kolberga podawały odmienne daty życia i śmierci malarza (ok. 1665 – ok. 1730), a także wskazywały Dobre Miasto jako miejsce urodzenia, zaś Pieniężno jako miasto, gdzie artysta zmarł. Dane te zweryfikował Jerzy Przeradzki w "Roczniku Dobromiejskim" R. V (2011) wyd. w 2014 r.
  2. Inne wersje nazwiska rodziny to: Colbrecht, Kolbert/Kolbertt, Colberg/Kolberk

Bibliografia

Przeracki Jerzy, Artyści działający na Warmii w XVIII wieku (Krzysztof Peucker, Jan Chrystian Schmidt, Chrystian Bernard Schmidt, Krzysztof Sand, Jan Witt, Jan Ignacy Witt, Jan Antoni Frey, Piotr Andrzej Kolberg i Józef Joachim Korzeniewski), "Komunikaty Mazursko-Warmińskie", 2011, nr 3, s. 441-499.
Przeracki Jerzy, Piotr Andrzej Kolberg (1657-1727), "Rocznik Dobromiejski", T. 5 (2011) [wyd. 2014], s. 167-171.
Przeracki Jerzy, Sławni obywatele Dobrego Miasta, "Rocznik Dobromiejski", T. 4 (2010) [wyd. 2011], s. 206.
Wróblewska Kamila, Malarstwo Warmii i Mazur od XV do XIX wieku, Olsztyn 1978, s. 20, il. s. 76.
Wróblewska Kamila, Piotr Kolberg – malarz warmiński z końca XVII i początku XVIII stulecia, "Komunikaty Mazursko-Warmińskie", 1969, R. 3, s. 295-330.