Kumak nizinny: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria: Rezerwaty przyrody" na " ")
 
(Nie pokazano 17 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 5: Linia 5:
 
  |zoolog                = Linnaeus, 1761
 
  |zoolog                = Linnaeus, 1761
 
  |okres istnienia        =  
 
  |okres istnienia        =  
  |grafika                = Kumak nizinny_1.jpg|300px|thumb|right|Kumak nizinny, źródło: J. Pfleiderer
+
  |grafika                = Kumak nizinny_1.jpg
  |opis grafiki          = Kumak nizinny, źródło: J. Pfleiderer, flickr.com
+
  |opis grafiki          = Kumak nizinny.<br>Fot.  Johannes Pfleiderer. Źródło: [https://www.flickr.com/photos/kowari/6736980167/ www.flickr.com]
 
  |typ                    = strunowce
 
  |typ                    = strunowce
 
  |podtyp                = kręgowce
 
  |podtyp                = kręgowce
Linia 18: Linia 18:
 
  |commons                =  
 
  |commons                =  
 
}}
 
}}
'''Kumak nizinny''' (''Bombina bombina'') – płaz z rodziny kumakowatych. Długość ciała ok. 6 cm. Ubarwienie grzbietu brunatne bądź ciemnooliwkowe pokryte charakterystycznymi ciemnymi plamami. Spód ciała błękitny, niebieski, czasem granatowy.
+
'''Kumak nizinny''' (''Bombina bombina'') – płaz z rodziny kumakowatych, o długości ciała ok. 6 cm. Przypomina niewielką ropuchę.
Po stronie brzusznej jaskrawe plamy, które służą do odstraszania napastników (zwierzę wówczas  - najczęściej na lądzie – kładzie się na brzuchu). Przypomina niewielką ropuchę.
 
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
[[Grafika:Kumak nizinny_2.jpg|300px||thumb|left|Kumak nizinny ma charakterystyczne pomarańczowe plamy po stronie brzusznej (fot. G. Wilkinson)]]
+
==Charakterystyka==
 +
Ubarwienie grzbietu kumaka nizinnego jest brunatne bądź ciemnooliwkowe, pokryte charakterystycznymi ciemnymi plamami. Spód ciała jest błękitny, niebieski, czasem granatowy. Po stronie brzusznej widoczne są jaskrawe plamy, które służą do odstraszania napastników (wówczas zwierzę – najczęściej na lądzie – kładzie się na brzuchu).
  
Kumak preferuje środowisko wodne. Można go napotkać w jeziorach, dużych stawach rybnych i niewielkich oczkach wodnych, na dnie których chroni się wśród roślinności przed agresorami.
+
Kumak preferuje środowisko wodne. Można go napotkać w jeziorach, dużych stawach rybnych i niewielkich oczkach wodnych, na dnie któych chroni się wśród roślinności przed agresorami.
Gruczoły kumaka nawet przy niewielkim podrażnieniu wytwarzają śluz z trucizną o właściwościach toksycznych (także dla człowieka i co ciekawe – również dla kumaka) dlatego większość zwierząt zostawia go w spokoju.
+
 
 +
Gruczoły kumaka nawet przy niewielkim podrażnieniu wytwarzają śluz z trucizną o właściwościach toksycznych (także dla człowieka i samego kumaka), dlatego większość zwierząt zostawia go w spokoju.
  
 
Podobnie jak [[ropucha szara]] łatwo przyzwyczaja się do wybranych przez siebie miejsc i potrafi przebywać w nich latami. Migruje tylko wówczas, gdy jego zbiornik wodny wyschnie.
 
Podobnie jak [[ropucha szara]] łatwo przyzwyczaja się do wybranych przez siebie miejsc i potrafi przebywać w nich latami. Migruje tylko wówczas, gdy jego zbiornik wodny wyschnie.
  
 
Podlega ścisłej ochronie gatunkowej.
 
Podlega ścisłej ochronie gatunkowej.
 +
 +
== Występowanie==
 +
Na [[Warmia|Warmia]] i [[Mazury|Mazurach]] kumak nizinny występuje m.in. w [[Lasy Iławskie|Lasach Iławskich]], [[Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy| Górznieńsko-Lidzbarskim Parku Krajobrazowym]], w rezerwacie [[Rezerwat Jezioro Łuknajno|Jezioro Łuknajno]] czy na obszarach należących do sieci [[Natura 2000]], takich jak: [[Natura 2000 Jezioro Długie]], [[Natura 2000 Dolina Kakaju|Dolina Kakaju]], [[Natura 2000 Mazurska Ostoja Żółwia Baranowo|Mazurska Ostoja Żółwia Błotnego Baranowo]], [[Natura 2000 Ostoja Dylewskie Wzgórza| Ostoja Dylewskie Wzgórza]] oraz wiele innych.
  
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==
 
Główczyński Krzysztof, Wittbrodt Krzysztof, ''Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego'', Kwidzyn 2011, s. 16.
 
Główczyński Krzysztof, Wittbrodt Krzysztof, ''Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego'', Kwidzyn 2011, s. 16.
  
[[Kategoria:Zwierzęta]]
 
 
[[Kategoria:Przyroda]]
 
[[Kategoria:Przyroda]]
 
[[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]]
 
[[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]]
 +
[[Kategoria: parki krajobrazowe]]
 +
[[Kategoria:Natura 2000]] [[Kategoria:Ochrona przyrody]]

Aktualna wersja na dzień 16:27, 21 mar 2015

Kumak nizinny

Bombina bombina`
Linnaeus, 1761
Bombina bombina Linnaeus, 1761
Kumak nizinny.Fot.  Johannes Pfleiderer. Źródło: www.flickr.com
Kumak nizinny.
Fot. Johannes Pfleiderer. Źródło: www.flickr.com
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada płazy
Rząd płazy bezogonowe
Rodzina kumakowate
Rodzaj Bombina

Kumak nizinny (Bombina bombina) – płaz z rodziny kumakowatych, o długości ciała ok. 6 cm. Przypomina niewielką ropuchę.

Charakterystyka

Ubarwienie grzbietu kumaka nizinnego jest brunatne bądź ciemnooliwkowe, pokryte charakterystycznymi ciemnymi plamami. Spód ciała jest błękitny, niebieski, czasem granatowy. Po stronie brzusznej widoczne są jaskrawe plamy, które służą do odstraszania napastników (wówczas zwierzę – najczęściej na lądzie – kładzie się na brzuchu).

Kumak preferuje środowisko wodne. Można go napotkać w jeziorach, dużych stawach rybnych i niewielkich oczkach wodnych, na dnie któych chroni się wśród roślinności przed agresorami.

Gruczoły kumaka nawet przy niewielkim podrażnieniu wytwarzają śluz z trucizną o właściwościach toksycznych (także dla człowieka i samego kumaka), dlatego większość zwierząt zostawia go w spokoju.

Podobnie jak ropucha szara łatwo przyzwyczaja się do wybranych przez siebie miejsc i potrafi przebywać w nich latami. Migruje tylko wówczas, gdy jego zbiornik wodny wyschnie.

Podlega ścisłej ochronie gatunkowej.

Występowanie

Na Warmia i Mazurach kumak nizinny występuje m.in. w Lasach Iławskich, Górznieńsko-Lidzbarskim Parku Krajobrazowym, w rezerwacie Jezioro Łuknajno czy na obszarach należących do sieci Natura 2000, takich jak: Natura 2000 Jezioro Długie, Dolina Kakaju, Mazurska Ostoja Żółwia Błotnego Baranowo, Ostoja Dylewskie Wzgórza oraz wiele innych.

Bibliografia

Główczyński Krzysztof, Wittbrodt Krzysztof, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Kwidzyn 2011, s. 16.