Eksport (struktura): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Znaczenie dla regionu) |
(→Bibliografia) |
||
| (Nie pokazano 6 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | '''Eksport struktura''' – struktura eksportu może być rozpatrywana w ujęciu geograficznym, dotyczącym partnerów handlowych, z którymi dany kraj prowadzi wymianę handlową oraz w ujęciu asortymentowym, określającym grupy surowców i towarów będące przedmiotem wymiany handlowej. <br/><br/> | + | '''Eksport (struktura)''' – struktura eksportu może być rozpatrywana w ujęciu geograficznym, dotyczącym partnerów handlowych, z którymi dany kraj prowadzi wymianę handlową oraz w ujęciu asortymentowym, określającym grupy surowców i towarów będące przedmiotem wymiany handlowej. <br/><br/> |
== Ogólna charakterystyka == | == Ogólna charakterystyka == | ||
W statystyce międzynarodowej towary będące przedmiotem handlu zagranicznego podzielone są na następujące grupy: surowce, paliwa mineralne, maszyny, urządzenia i środki transportu, produkty przetwórstwa przemysłowego, artykuły rolno-spożywcze. W strukturze eksportu krajów wysoko rozwiniętych dominują produkty wysoko przetworzone. Struktura eksportu krajów słabo rozwiniętych wiąże się z dużymi zasobami surowców mineralnych oraz monokulturowym rolnictwem, stąd też głównymi produktami eksportowymi są przede wszystkim surowce mineralne oraz nisko przetworzone artykuły rolno-spożywcze. | W statystyce międzynarodowej towary będące przedmiotem handlu zagranicznego podzielone są na następujące grupy: surowce, paliwa mineralne, maszyny, urządzenia i środki transportu, produkty przetwórstwa przemysłowego, artykuły rolno-spożywcze. W strukturze eksportu krajów wysoko rozwiniętych dominują produkty wysoko przetworzone. Struktura eksportu krajów słabo rozwiniętych wiąże się z dużymi zasobami surowców mineralnych oraz monokulturowym rolnictwem, stąd też głównymi produktami eksportowymi są przede wszystkim surowce mineralne oraz nisko przetworzone artykuły rolno-spożywcze. | ||
| − | Polska jest producentem produktów wysoko przetworzonych. Zmniejsza się jej udział w eksporcie wyrobów z branży wydobywczej, hutniczej oraz przemysłu stoczniowego. Spadek udziału branż przemysłu ciężkiego w eksporcie zastępowany jest [[Przemysł lekki|przemysłem lekkim]] oraz wysokim udziałem motoryzacji. W strukturze polskiego eksportu dominują samochody ciężarowe i osobowe (6,69%), artykuły żywnościowe (owoce, warzywa, przetwory i produkty mleczarskie, zboża; w zależności od stopnia przetworzenia powyżej 5%), części i akcesoria do pojazdów samochodowych (5,25%), wyroby meblarskie (4,84%), aparatura odbiorcza dla telewizji (3,63%), artykuły z tworzyw sztucznych (3,45%), silniki spalinowe tłokowe i ich części (3,01%), a także surowce mineralne (węgiel kamienny, srebro, rudy cynku i ołowiu; ponad 2%) oraz statki i jachty (2,11%). Największym partnerem eksportowym Polski są Niemcy (26,1%). | + | Polska jest producentem produktów wysoko przetworzonych. Zmniejsza się jej udział w eksporcie wyrobów z branży wydobywczej, hutniczej oraz przemysłu stoczniowego. Spadek udziału branż przemysłu ciężkiego w eksporcie zastępowany jest [[Przemysł lekki|przemysłem lekkim]] oraz wysokim udziałem motoryzacji. W strukturze polskiego eksportu dominują samochody ciężarowe i osobowe (6,69%), artykuły żywnościowe (owoce, warzywa, przetwory i produkty mleczarskie, zboża; w zależności od stopnia przetworzenia powyżej 5%), części i akcesoria do pojazdów samochodowych (5,25%), wyroby meblarskie (4,84%), aparatura odbiorcza dla telewizji (3,63%), artykuły z tworzyw sztucznych (3,45%), silniki spalinowe tłokowe i ich części (3,01%), a także surowce mineralne (węgiel kamienny, srebro, rudy cynku i ołowiu; ponad 2%) oraz statki i jachty (2,11%). Największym partnerem eksportowym Polski są Niemcy (26,1%). Partnerami eksportowymi Polski są także: Wielka Brytania (6,9%), Czechy (6,3%), Francja (6%), Rosja (4,7%) oraz Włochy (4,3%). |
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
== Znaczenie dla regionu == | == Znaczenie dla regionu == | ||
Struktura eksportu [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwa warmińsko-mazurskiego]] w ujęciu asortymentowym obejmuje wyroby z następujących branż: | Struktura eksportu [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwa warmińsko-mazurskiego]] w ujęciu asortymentowym obejmuje wyroby z następujących branż: | ||
| Linia 14: | Linia 15: | ||
*[[Eksport towarów z branży chemicznej|branża chemiczna]] – opakowania | *[[Eksport towarów z branży chemicznej|branża chemiczna]] – opakowania | ||
*[[Eksport towarów przemysłu lekkiego|przemysł lekki]] | *[[Eksport towarów przemysłu lekkiego|przemysł lekki]] | ||
| − | Szansą na rozwój wymiany handlowej jest niewykorzystany potencjał gospodarczy pozwalający na intensyfikację eksportu (możliwe dalsze wzmacnianie kontaktów handlowych z krajami europejskimi). Zagrożeniem dla intensyfikacji powiązań województwa warmińsko-mazurskiego z partnerami zagranicznymi jest nadmierna koncentracja gałęziowa eksportu (branża produkcji wyrobów z gumy i tworzyw sztucznych) oznaczająca w praktyce zależność od kilku zakładów produkcyjnych oraz punktowy rozkład działalności eksportowej (kilka ośrodków). Występuje także zagrożenie nadmiernym udziałem pojedynczych kierunków geograficznych eksportu w powiatach: [[Powiat nidzicki| nidzickim]], [[Powiat kętrzyński|kętrzyńskim]] i [[Powiat nowomiejski|nowomiejskim]]. Peryferyjność i niewielki udział przygranicznych obszarów w handlu międzynarodowym powoduje, że [[Eksport|eksport]] oparty jest w dużej mierze na jedynym najważniejszym ośrodku – [[Olsztyn|Olsztynie]]. Na zdolności eksportowe województwa mają też wpływ słabe powiązania transportowe z Polską | + | Szansą na rozwój wymiany handlowej jest niewykorzystany potencjał gospodarczy pozwalający na intensyfikację eksportu (możliwe dalsze wzmacnianie kontaktów handlowych z krajami europejskimi). Zagrożeniem dla intensyfikacji powiązań województwa warmińsko-mazurskiego z partnerami zagranicznymi jest nadmierna koncentracja gałęziowa eksportu (branża produkcji wyrobów z gumy i tworzyw sztucznych) oznaczająca w praktyce zależność od kilku zakładów produkcyjnych oraz punktowy rozkład działalności eksportowej (kilka ośrodków). Występuje także zagrożenie nadmiernym udziałem pojedynczych kierunków geograficznych eksportu w powiatach: [[Powiat nidzicki| nidzickim]], [[Powiat kętrzyński|kętrzyńskim]] i [[Powiat nowomiejski|nowomiejskim]]. Peryferyjność i niewielki udział przygranicznych obszarów w handlu międzynarodowym powoduje, że [[Eksport|eksport]] oparty jest w dużej mierze na jedynym najważniejszym ośrodku – [[Olsztyn|Olsztynie]]. Na zdolności eksportowe województwa mają też wpływ słabe powiązania transportowe z centralną Polską i zachodnią Europą. |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 24: | Linia 25: | ||
''Przedsiębiorcy w Polsce. Fakty, liczby, przykłady. Raport na temat wkładu przedsiębiorców w rozwój Polski'', Warszawa 2012. | ''Przedsiębiorcy w Polsce. Fakty, liczby, przykłady. Raport na temat wkładu przedsiębiorców w rozwój Polski'', Warszawa 2012. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria:Gospodarka]]<br /> | + | [[Kategoria:Gospodarka]] [[Kategoria: Powiat kętrzyński]] [[Kategoria: powiat nowomiejski]] [[Kategoria: Powiat nidzicki]] [[Kategoria: Olsztyn]] [[Kategoria: 1990-]]<br /> |
Aktualna wersja na dzień 16:45, 21 mar 2015
Eksport (struktura) – struktura eksportu może być rozpatrywana w ujęciu geograficznym, dotyczącym partnerów handlowych, z którymi dany kraj prowadzi wymianę handlową oraz w ujęciu asortymentowym, określającym grupy surowców i towarów będące przedmiotem wymiany handlowej.
Ogólna charakterystyka
W statystyce międzynarodowej towary będące przedmiotem handlu zagranicznego podzielone są na następujące grupy: surowce, paliwa mineralne, maszyny, urządzenia i środki transportu, produkty przetwórstwa przemysłowego, artykuły rolno-spożywcze. W strukturze eksportu krajów wysoko rozwiniętych dominują produkty wysoko przetworzone. Struktura eksportu krajów słabo rozwiniętych wiąże się z dużymi zasobami surowców mineralnych oraz monokulturowym rolnictwem, stąd też głównymi produktami eksportowymi są przede wszystkim surowce mineralne oraz nisko przetworzone artykuły rolno-spożywcze.
Polska jest producentem produktów wysoko przetworzonych. Zmniejsza się jej udział w eksporcie wyrobów z branży wydobywczej, hutniczej oraz przemysłu stoczniowego. Spadek udziału branż przemysłu ciężkiego w eksporcie zastępowany jest przemysłem lekkim oraz wysokim udziałem motoryzacji. W strukturze polskiego eksportu dominują samochody ciężarowe i osobowe (6,69%), artykuły żywnościowe (owoce, warzywa, przetwory i produkty mleczarskie, zboża; w zależności od stopnia przetworzenia powyżej 5%), części i akcesoria do pojazdów samochodowych (5,25%), wyroby meblarskie (4,84%), aparatura odbiorcza dla telewizji (3,63%), artykuły z tworzyw sztucznych (3,45%), silniki spalinowe tłokowe i ich części (3,01%), a także surowce mineralne (węgiel kamienny, srebro, rudy cynku i ołowiu; ponad 2%) oraz statki i jachty (2,11%). Największym partnerem eksportowym Polski są Niemcy (26,1%). Partnerami eksportowymi Polski są także: Wielka Brytania (6,9%), Czechy (6,3%), Francja (6%), Rosja (4,7%) oraz Włochy (4,3%).
Znaczenie dla regionu
Struktura eksportu województwa warmińsko-mazurskiego w ujęciu asortymentowym obejmuje wyroby z następujących branż:
- branża IT
- przemysł spożywczy oraz rolnictwo
- przemysł drzewny i meblarski, produkcja okien i drzwi (w tym z PVC)
- produkcja maszyn i urządzeń, systemów zabezpieczeń oraz przetwórstwo metali
- produkcja jachtów i łodzi
- branża chemiczna – opakowania
- przemysł lekki
Szansą na rozwój wymiany handlowej jest niewykorzystany potencjał gospodarczy pozwalający na intensyfikację eksportu (możliwe dalsze wzmacnianie kontaktów handlowych z krajami europejskimi). Zagrożeniem dla intensyfikacji powiązań województwa warmińsko-mazurskiego z partnerami zagranicznymi jest nadmierna koncentracja gałęziowa eksportu (branża produkcji wyrobów z gumy i tworzyw sztucznych) oznaczająca w praktyce zależność od kilku zakładów produkcyjnych oraz punktowy rozkład działalności eksportowej (kilka ośrodków). Występuje także zagrożenie nadmiernym udziałem pojedynczych kierunków geograficznych eksportu w powiatach: nidzickim, kętrzyńskim i nowomiejskim. Peryferyjność i niewielki udział przygranicznych obszarów w handlu międzynarodowym powoduje, że eksport oparty jest w dużej mierze na jedynym najważniejszym ośrodku – Olsztynie. Na zdolności eksportowe województwa mają też wpływ słabe powiązania transportowe z centralną Polską i zachodnią Europą.
Bibliografia
Michalak T., Komentarz VAT 2004, Warszawa 2004.
Handel zagraniczny. Znaczenie dla gospodarki Polski Wschodniej, ekspertyza wykonana na zlecenie Ministerstwa Rozwoju Regionalnego na potrzeby aktualizacji Strategii rozwoju społeczno-gospodarczego Polski Wschodniej do roku 2020.
Przedsiębiorcy w Polsce. Fakty, liczby, przykłady. Raport na temat wkładu przedsiębiorców w rozwój Polski, Warszawa 2012.
