Bieniewo: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
Linia 5: | Linia 5: | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = Bieniewa | |dopełniacz wsi = Bieniewa | ||
− | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = bieniewo.jpg |
− | |opis zdjęcia = | + | |opis zdjęcia = Kościół w Bieniewie.<br>Źródło: [https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Bieniewo_gm.Lubomino,ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82.JPG Wikimedia Commons] |
|rodzaj miejscowości = | |rodzaj miejscowości = | ||
|województwo = warmińsko-mazurskie | |województwo = warmińsko-mazurskie | ||
Linia 31: | Linia 31: | ||
''' Bieniewo ''' (niem. ''Benern'') – wieś sołecka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat lidzbarski|powiecie lidzbarskim]], w [[Lubomino (gmina wiejska)| gminie Lubomino]]. | ''' Bieniewo ''' (niem. ''Benern'') – wieś sołecka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat lidzbarski|powiecie lidzbarskim]], w [[Lubomino (gmina wiejska)| gminie Lubomino]]. | ||
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. | W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. | ||
− | |||
Miejscowość w 2010 r. liczyła 239 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[ Beata Osowska]]<ref>[http://www.lubomino.ug.gov.pl/solectwa/ lubomino.ug.gov.pl] [05.03.2014] </ref>. | Miejscowość w 2010 r. liczyła 239 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[ Beata Osowska]]<ref>[http://www.lubomino.ug.gov.pl/solectwa/ lubomino.ug.gov.pl] [05.03.2014] </ref>. | ||
<br/><br/> | <br/><br/> |
Wersja z 08:30, 1 kwi 2015
Bieniewo | |
| |
Kościół w Bieniewie.
Źródło: Wikimedia Commons | |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | lidzbarski |
Gmina | Lubomino |
Liczba ludności (2010) | 239 |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Bieniewo (niem. Benern) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie lidzbarskim, w gminie Lubomino.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2010 r. liczyła 239 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Beata Osowska[1].
Położenie
Miejscowość leży w odległości 14 km na południowy wschód od Ornety.
Dzieje miejscowości
Wieś została lokowana przez Eberharda z Nysy, biskupa warmińskiego w latach 1301–1326. Obejmowała wówczas obszar 50 łanów. W czasie wojen polsko-krzyżackich uległa zniszczeniu. W 1783 r. Bieniewo składało się z 60 budynków. W 1818 r. wieś liczyła 284 mieszkańców, a w 1939 r. – 539.
Po zakończeniu II wojny światowej miejscowość uzyskała status wsi sołeckiej, uruchomiono również szkołę. W 1998 r. Bieniewo liczyło 256 mieszkańców.
Pierwszy kościół wzniesiono w pierwszej połowie XIV w. W 1346 r. miejscowym proboszczem był niejaki Wacław.
W 1580 r. wzniesiono nową świątynię pw. św. Marii Magdaleny. Kościół konsekrował ówczesny biskup warmiński Marcin Kromer. W 1697 r. budowlę strawił doszczętnie pożar. Trzeci z kolei kościół (tym razem pw. św. Rocha) z 1702 r. konsekrował biskup Andrzej Chryzostom Załuski. W 1798 r. świątynia została przebudowana. Obecnie miejscowość jest siedzibą parafii pw. św. Marii Magdaleny.
W miejscowości działa obecnie Stowarzyszenie Wolbiesz.
Gospodarka
W miejscowości działa firma transportowa oraz firma specjalizująca się w doradztwie zawodowym i pozyskiwaniu pracowników.
Zabytki
- barokowy dworek z XVIII stulecia
- kościół pw. św. Marii Magdaleny z 1797 r.
Wieża pochodzi z 1850 r., a wyposażenie wnętrza z przełomu XVIII i XIX stulecia
- cmentarz przykościelny
- kapliczka przydrożna, Bieniewo 25
- kapliczka przydrożna, Bieniewo 37
- kapliczka, Bieniewo 38
- kapliczka, Bieniewo 44
- kapliczka, Bieniewo 46
- pomnik ku czci poległych w czasie I wojny światowej
- mogiła wojenna zlokalizowana na cmentarzu parafialnym; miejsce spoczynku żołnierza rosyjskiego poległego w czasie I wojny światowej
Przypisy
- ↑ lubomino.ug.gov.pl [05.03.2014]
Bibliografia
Chłosta Jan, Słownik Warmii, Olsztyn 2002.
Chrzanowski Tadeusz, Przewodnik po zabytkowych kościołach Północnej Warmii, Olsztyn 1978.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
rowery.olsztyn.pl [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [10.03.2014]
ciekawemazury.pl [10.03.2014]
Wojewódzka ewidencja zabytków [05.03.2014]