Kwietnik: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Dzieje miejscowości) |
|||
| (Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = | |dopełniacz wsi = | ||
| − | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = |
| − | |opis zdjęcia = | + | |opis zdjęcia = |
|rodzaj miejscowości = | |rodzaj miejscowości = | ||
|województwo = warmińsko-mazurskie | |województwo = warmińsko-mazurskie | ||
| Linia 28: | Linia 28: | ||
|wikisłownik = | |wikisłownik = | ||
|www = | |www = | ||
| − | }} | + | }} |
| − | ''' Kwietnik ''' (niem. ''Adlig Blumenau'') – | + | ''' Kwietnik ''' (niem. ''Adlig Blumenau'') – wieś sołecka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat elbląski|powiecie elbląskim]], w [[Młynary (gmina miejsko-wiejska)|gminie Młynary]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do [[województwo elbląskie|województwa elbląskiego]]. |
| − | + | Miejscowość w 2010 roku liczyła 169 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Danuta Pych. | |
| − | Miejscowość w 2010 roku liczyła 169 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje | ||
| − | |||
| − | |||
== Położenie == | == Położenie == | ||
| − | Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze [[Wysoczyzna Elbląska|Wysoczyzny Elbląskiej]], nad rzeczką [[Bauda|Baudą]], 9 km na zachód od [[Młynary|Młynar]], przy drodze krajowej nr 22. W miejscowości znajduje się [[Głaz narzutowy koło Kwietnika|głaz narzutowy]] | + | Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze [[Wysoczyzna Elbląska|Wysoczyzny Elbląskiej]], nad rzeczką [[Rzeka Bauda|Baudą]], 9 km na zachód od [[Młynary|Młynar]], przy drodze krajowej nr 22. W miejscowości znajduje się [[Głaz narzutowy koło Kwietnika|głaz narzutowy]] położony w leśnictwie [[Klasztorne]]. |
<br/> | <br/> | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
| − | Pierwsza wzmianka dotycząca ówczesnej osady ''Blumenov'' pochodzi z lat | + | Pierwsza wzmianka dotycząca ówczesnej osady ''Blumenov'' pochodzi z lat 1402–1408. Obejmowała ona wówczas obszar 60 łanów. W Kwietniku działała już w tym czasie karczma. Lokacja wsi miała prawdopodobnie miejsce w pierwszej połowie XIII wieku. |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | + | W 1543 roku właścicielem Kwietnika był Friedrich Lewadt, po nim dobra przejął Michel Werner. W XVI wieku dobra miały charakter wsi szlacheckiej obejmującej obszar 77 łanów. W 1600 roku nowym gospodarzem majątku miał zostać Jochem von Belau posiadający dobra w [[Sokolnik|Sokolinku]] i [[Nowe Monasterzysko|Nowym Monasterzysku]]. Ostatnim właścicielem Kwietnika z rodu von Belau był Fryderyk August zmarły 1 lipca 1725 roku. | |
| − | + | W 1875 roku dobra były zamieszkane przez 208 osób. Dwadzieścia lat później liczba mieszkańców wzrosła do 300. W 1925 roku w Kwietniku mieszkało 303 ewangelików i 3 katolików. W 1909 roku właścicielem majątku był Kurt Geibler, hodowca koni, bydła i trzody chlewnej. W tym okresie we wsi działała mleczarnia parowa oraz cegielnia. Wierni podlegali parafii ewangelickiej w [[Zastawno|Zastawnie]]. | |
| − | + | W okresie I wojny światowej zginęło 20 mieszkańców Kwietnika, których nazwiska zostały wyryte na pomniku ku czci poległych znajdującym się przed [[Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Zastawnie|kościołem w Zastawnie]]. W okresie międzywojennym we wsi działała gospoda należąca do Roberta Bluma. Wójtem Kwietnika w latach 1937–1945 był August Will. We wsi działała także szkoła. Największe przedwojenne gospodarstwo (81 ha) stanowiło wówczas własność Hansa va Riesena. | |
| − | + | W czasie II wojny światowej w miejscowości pracowali robotnicy przymusowi z Polski i Francji. Jesienią 1944 roku w Kwietniku zaczęli pojawiać się uciekinierzy z okolic [[Węgorzewo|Węgorzewa]] i [[Gołdap|Gołdapi]]. 22 stycznia do wsi dotarła Armia Czerwona, która zgotowała mieszkańcom piekło. Brutalne gwałty popełniane na kobietach, okrutne morderstwa, pobicia, podpalenia i rabunki zamieniły Kwietnik w siedlisko nieszczęścia. | |
| − | + | Na początku 1946 roku zaczęli przybywać polscy osadnicy. Pierwszym powojennym sołtysem został Franciszek Guzierowicz. Uruchomiono miejscową szkołę, którą zamknięto na początku lat 70. Obecnie mieści się w niej wiejska świetlica oraz remiza strażacka. Miejscowe dzieci uczęszczają do szkoły w [[Młynary|Młynarach]]. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
<references/> | <references/> | ||
| − | <br/> | + | == Bibliografia == |
| + | Mieczkowski Krzysztof, Tomaszewski Marian, ''Rowerem po krainie Kanału Elbląskiego. Przewodnik po szlakach rowerowych'', Elbląg 2012.<br/> | ||
| + | [http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims| Bank Danych Lokalnych GUS] [24.06..2014]<br/> | ||
| + | Słodownik Lech, ''Kwietnik'', [http://www.glospasleka.pl/index.php?id=news&idd=16443| "Głos Pasłęka"] [24.06..2014]<br/> | ||
| + | [http://www.ciekawemazury.pl/info.htm#1989/pl/i/kwietnik_-_wioska_z__dluga_historia| ciekawemazury.pl] [24.06.2014]<br/> | ||
| − | [[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat elbląski]] [[Kategoria: | + | [[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat elbląski]] [[Kategoria: Młynary (gmina miejsko-wiejska)]] [[Kategoria: Wsie sołeckie]] |
| + | [[Kategoria: 1401-1500]] | ||
Aktualna wersja na dzień 09:00, 27 kwi 2020
| Kwietnik | |
| | |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | elbląski |
| Gmina | Młynary |
| Liczba ludności (2010) | 169 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Kwietnik | |
| Położenie na mapie Polski  Kwietnik | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Kwietnik (niem. Adlig Blumenau) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Młynary. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego. Miejscowość w 2010 roku liczyła 169 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Danuta Pych.
Spis treści
Położenie
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej, nad rzeczką Baudą, 9 km na zachód od Młynar, przy drodze krajowej nr 22. W miejscowości znajduje się głaz narzutowy położony w leśnictwie Klasztorne.
Dzieje miejscowości
Pierwsza wzmianka dotycząca ówczesnej osady Blumenov pochodzi z lat 1402–1408. Obejmowała ona wówczas obszar 60 łanów. W Kwietniku działała już w tym czasie karczma. Lokacja wsi miała prawdopodobnie miejsce w pierwszej połowie XIII wieku.
W 1543 roku właścicielem Kwietnika był Friedrich Lewadt, po nim dobra przejął Michel Werner. W XVI wieku dobra miały charakter wsi szlacheckiej obejmującej obszar 77 łanów. W 1600 roku nowym gospodarzem majątku miał zostać Jochem von Belau posiadający dobra w Sokolinku i Nowym Monasterzysku. Ostatnim właścicielem Kwietnika z rodu von Belau był Fryderyk August zmarły 1 lipca 1725 roku.
W 1875 roku dobra były zamieszkane przez 208 osób. Dwadzieścia lat później liczba mieszkańców wzrosła do 300. W 1925 roku w Kwietniku mieszkało 303 ewangelików i 3 katolików. W 1909 roku właścicielem majątku był Kurt Geibler, hodowca koni, bydła i trzody chlewnej. W tym okresie we wsi działała mleczarnia parowa oraz cegielnia. Wierni podlegali parafii ewangelickiej w Zastawnie.
W okresie I wojny światowej zginęło 20 mieszkańców Kwietnika, których nazwiska zostały wyryte na pomniku ku czci poległych znajdującym się przed kościołem w Zastawnie. W okresie międzywojennym we wsi działała gospoda należąca do Roberta Bluma. Wójtem Kwietnika w latach 1937–1945 był August Will. We wsi działała także szkoła. Największe przedwojenne gospodarstwo (81 ha) stanowiło wówczas własność Hansa va Riesena.
W czasie II wojny światowej w miejscowości pracowali robotnicy przymusowi z Polski i Francji. Jesienią 1944 roku w Kwietniku zaczęli pojawiać się uciekinierzy z okolic Węgorzewa i Gołdapi. 22 stycznia do wsi dotarła Armia Czerwona, która zgotowała mieszkańcom piekło. Brutalne gwałty popełniane na kobietach, okrutne morderstwa, pobicia, podpalenia i rabunki zamieniły Kwietnik w siedlisko nieszczęścia.
Na początku 1946 roku zaczęli przybywać polscy osadnicy. Pierwszym powojennym sołtysem został Franciszek Guzierowicz. Uruchomiono miejscową szkołę, którą zamknięto na początku lat 70. Obecnie mieści się w niej wiejska świetlica oraz remiza strażacka. Miejscowe dzieci uczęszczają do szkoły w Młynarach.
Przypisy
Bibliografia
Mieczkowski Krzysztof, Tomaszewski Marian, Rowerem po krainie Kanału Elbląskiego. Przewodnik po szlakach rowerowych, Elbląg 2012.
Bank Danych Lokalnych GUS [24.06..2014]
Słodownik Lech, Kwietnik, "Głos Pasłęka" [24.06..2014]
ciekawemazury.pl [24.06.2014]
