Adam Stanisław Grabowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 21: | Linia 21: | ||
}} | }} | ||
| − | '''Adam Stanisław Grabowski''' (ur. 3 września 1698 r. w Wielkim Buczku koło Debrzna, zm. 15 grudnia 1766 w [[Lidzbark|Lidzbarku) – biskup chełmiński w latach 1736-1739, biskup kujawski 1739-1741, biskup warmiński 1741-1766. | + | '''Adam Stanisław Grabowski''' (ur. 3 września 1698 r. w Wielkim Buczku koło Debrzna, zm. 15 grudnia 1766 w [[Lidzbark|Lidzbarku]]) – biskup chełmiński w latach 1736-1739, biskup kujawski 1739-1741, biskup warmiński 1741-1766. |
Wersja z 07:17, 29 paź 2013
| Adam Stanisław Grabowski | |
| | |
 Adam Stanisław Grabowski, źródło: www.wikipedia.pl, 12.09.2013.
| |
| Data i miejsce urodzenia | 3 września 1698 r. Wielki Buczek |
| Imię i nazwisko przy narodzeniu | Adam Stanisław |
| Data i miejsce śmierci | 15 grudnia 1766 r. Lidzbark |
Adam Stanisław Grabowski (ur. 3 września 1698 r. w Wielkim Buczku koło Debrzna, zm. 15 grudnia 1766 w Lidzbarku) – biskup chełmiński w latach 1736-1739, biskup kujawski 1739-1741, biskup warmiński 1741-1766.
Spis treści
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Pierwsze nauczanie odbył w szkołach jezuickich w Chojnicach i Toruniu. Następnie studiował prawo w Rzymie.
Praca
Grabowski był pisarzem sądowym w Skarszewach, a następnie sekretarzem podkanclerzego koronnego Andrzeja Lipskiego. W 1730 r. otrzymał święcenia kapłańskie. W kolejnych latach uzyskał kanonię lwowską, włocławską oraz dziekanię chełmińską oraz probostwa w Jaworowie, Skaryszewach i Tujce. W roku 1733 r. został biskupem pomocniczym poznańskim. Był także posłem króla w Rzymie, gdzie uzyskał poparcie papieża Klemensa XIII dla elekcji Augusta III. W 1736 r. został nominowany na diecezję chełmińską. Do Polski wrócił w 1737 r. W 1739 r. został przeniesiony na diecezję kujawską. 14 kwietnia 1741 r. został wyznaczony na biskupa warmińskiego. W latach 1743-1744 był prezydentem trybunału skarbowego w Radomiu. Ponadto brał udział w sejmach 1746 r. i 1748 r. W 1749 był komisarzem królewskim w Gdańsku, gdzie rozstrzygał spory między Radą a opozycją mieszczańską. Od 1746 przewodniczył komisji zajmującej się odbudową szpicy montowskiej - rozdzielającej nurt Wisły między Nogat a Leniwkę.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Podczas swych rządów na Warmii, Grabowski jako pierwszy w używał paliusza i krzyża metropolitalnego, które przyznano bullą papieża Benedykta XIV z dnia 24 września 1742. Ponadto był związany z Familią Czartoryskich i realizował w Prusach politykę dworu polegającą na blokowaniu sejmików generalnych. W trakcie wojny siedmioletniej wspierał finansowo Augusta III. W kolejnych latach rządów popierał w większości władzę królewska. Na prośbę Stanisława Augusta, przyjął w 1766 Ignacego Krasickiego na swojego koadiutora z prawem następstwa. Biskup Grabowski był mecenasem sztuki. Wprowadził: w 1748 r. na zjeździe miast - rewizję taryfy podatkowej z 1718 r. i bardziej równomiernego rozłożenia ciężarów fiskalnych; na zjeździe stanów warmińskich w Ornecie dnia 4 lipca 1766 r. - ordynację krajową tzn. zbiór praw regulujących życie codzienne mieszkańców Warmii w zakresie rolnictwa, handlu i rzemiosła.
Stosunki rodzinne, hobby, czym się zajmował, co lubił,, ciekawostki z życia, pracy i działalności
Był synem człuchowskiego sędziego ziemskiego i kasztelana chełmińskiego Andrzeja Teodora i Barbary Zofii - z domu von Kleist. Stanisław Grabowski jako mecenas sztuki: współpracował z Janem Suchodolcem - w zakresie kartografii; wprowadził wystrój rokokowy w kaplicy na zamku lidzbarskim; wybudował pałac Grabowskiego; ufundował kościół we Franknowie, w Lamkowie, Bisztynku i Królewcu oraz ufundował ołtarze główne m.in. dla kolegiaty w Dobrym Mieście, kościoła św. Mikołaja w Elblągu oraz katedry we Fromborku. Ponadto Grabowski odrestaurował także letnią rezydencję biskupów w Smolajnach. Dodatkowo wspierał finansowo inicjatywy Konarskiego i Collegium Nobilium. Dzięki Grabowskiemu wydana została mapa diecezji sporządzona przez J.F. Enderscha (Mapa Świętej Warmii]]. Biskup Grabowski zajmował się historią sztuki. Za życia zgromadził obszerny księgozbiór oraz kolekcję rzeźb, obrazów i porcelany. Był przedstawicielem wczesnego oświecenia katolickiego. W 1740 r. został odznaczony Orderem Orła Białego. Pochowano go w katedrze we Fromborku.
Bibliografia biograficzna
Dygdała Jerzy, Adam Stanisław Grabowski (1698-1766), Olsztyn 1994, 166 ss.
Dygdała Jerzy, U początku katolickiego oświecenia w Polsce. Z działalności kościelnej biskupów Andrzeja Stanisława Załuskiego i Adama Stanisława Grabowskiego, [w:] Między barokiem a oświeceniem. Nowe spojrzenie na czasy saskie, pod red. Stanisława Achremczyka i Krystyny Stasiewicz, Olsztyn 1998, s. 181-188.
Bibliografia
Kopiczko Andrzej,Ustrój i organizacja diecezji warmińskiej w latach 1525-1772, Olsztyn 1993, 299 ss.
Oracki Tadeusz,Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku, Olsztyn 1983, 349 ss.
