Dzień św. Mikołaja: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 14: | Linia 14: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | |||
''' Dzień św. Mikołaja''' - święto biskupa Miry, który zasłynął jako cudotwórca, ratując żeglarzy i miasto od głodu. Odwagą i sprawiedliwością wykazał się, ratując od śmierci niesłusznie skazanych urzędników cesarskich. Św. Mikołaj to patron rybaków, żeglarzy i kupców. | ''' Dzień św. Mikołaja''' - święto biskupa Miry, który zasłynął jako cudotwórca, ratując żeglarzy i miasto od głodu. Odwagą i sprawiedliwością wykazał się, ratując od śmierci niesłusznie skazanych urzędników cesarskich. Św. Mikołaj to patron rybaków, żeglarzy i kupców. | ||
| − | + | <br/><br/> | |
| − | <br/> | ||
| − | |||
== Zwyczaje na Warmii i Mazurach == | == Zwyczaje na Warmii i Mazurach == | ||
Na katolickiej [[Warmia|Warmii]] obierano go na patrona kościołów, głównie w rejonie Zalewu Wiślanego i Mierzei Kurońskiej. Jak podaje Jan Chłosta, na terenie dawnej diecezji warmińskiej święty był czczony w siedemnastu kościołach i kaplicach [[Bażyny]], [[Biesowo]], [[Błudowo]], [[Dąbrówka Malborska]], [[Dobre Miasto]], [[Frombork]], [[Grzęda]], [[Klebark Wielki]], [[Kłębowo]], [[Królewo Malborskie]], [[Lamkowo]], [[Łajs]], [[Mingajny]], [[Podgrodzie]], [[Sętal]], [[Sząbruk]] <ref>Zob. J. Chłosta, ''Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii'', Olsztyn 2009, s. 29-30</ref>. | Na katolickiej [[Warmia|Warmii]] obierano go na patrona kościołów, głównie w rejonie Zalewu Wiślanego i Mierzei Kurońskiej. Jak podaje Jan Chłosta, na terenie dawnej diecezji warmińskiej święty był czczony w siedemnastu kościołach i kaplicach [[Bażyny]], [[Biesowo]], [[Błudowo]], [[Dąbrówka Malborska]], [[Dobre Miasto]], [[Frombork]], [[Grzęda]], [[Klebark Wielki]], [[Kłębowo]], [[Królewo Malborskie]], [[Lamkowo]], [[Łajs]], [[Mingajny]], [[Podgrodzie]], [[Sętal]], [[Sząbruk]] <ref>Zob. J. Chłosta, ''Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii'', Olsztyn 2009, s. 29-30</ref>. | ||
| Linia 26: | Linia 23: | ||
W latach 20. XX wieku pojawił się wśród najmłodszych zwyczaj stawiania na oknie wyczyszczonego buta lub chodaka, który został wypełniony marchwią i owsem. Były one przeznaczone dla konia świętego Mikołaja. W zamian dzieci oczekiwały drobnych podarków. | W latach 20. XX wieku pojawił się wśród najmłodszych zwyczaj stawiania na oknie wyczyszczonego buta lub chodaka, który został wypełniony marchwią i owsem. Były one przeznaczone dla konia świętego Mikołaja. W zamian dzieci oczekiwały drobnych podarków. | ||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | + | Chłosta Jan, ''Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii'', Olsztyn 2009. | |
<br/> | <br/> | ||
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
Wersja z 22:56, 19 wrz 2014
| Dzień św. Mikołaja | |
| | |
| Święty Mikołaj - biskupŚwięty Mikołaj - biskup | |
| Dzień | 6 grudnia |
| Typ święta | katolickie, prawosławne |
| Symbole | Mitra, pastorał |
Dzień św. Mikołaja - święto biskupa Miry, który zasłynął jako cudotwórca, ratując żeglarzy i miasto od głodu. Odwagą i sprawiedliwością wykazał się, ratując od śmierci niesłusznie skazanych urzędników cesarskich. Św. Mikołaj to patron rybaków, żeglarzy i kupców.
Zwyczaje na Warmii i Mazurach
Na katolickiej Warmii obierano go na patrona kościołów, głównie w rejonie Zalewu Wiślanego i Mierzei Kurońskiej. Jak podaje Jan Chłosta, na terenie dawnej diecezji warmińskiej święty był czczony w siedemnastu kościołach i kaplicach Bażyny, Biesowo, Błudowo, Dąbrówka Malborska, Dobre Miasto, Frombork, Grzęda, Klebark Wielki, Kłębowo, Królewo Malborskie, Lamkowo, Łajs, Mingajny, Podgrodzie, Sętal, Sząbruk [1].
W Braniewie istniało bractwo Świętego Mikołaja, zrzeszające rybaków i kupców udających się w zamorskie podróże. We Fromborku i okolicach rybacy uznawali świętego za wybawcę w chwilach zagrożenia na morzu. Natomiast na terenie Warmii południowej wśród ludności funkcjonowały pieśni poświęcone biskupowi Miry (Niech będzie Bóg nasz pochwalony w świętym Mikołaju; Bądź pozdrowiony święty Mikołaju) Pod koniec lat 20. XX wieku we Franknowie kultywowano zwyczaj składania odwiedzin przez świętego we wszystkich domach. Z mitrą na głowie i pastorałem w ręku rozdawał najmłodszym orzechy i jabłka, recytując przy tym wiersze. W zamian otrzymywał symboliczne dary od gospodarzy.
W latach 20. XX wieku pojawił się wśród najmłodszych zwyczaj stawiania na oknie wyczyszczonego buta lub chodaka, który został wypełniony marchwią i owsem. Były one przeznaczone dla konia świętego Mikołaja. W zamian dzieci oczekiwały drobnych podarków.
Bibliografia
Chłosta Jan, Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii, Olsztyn 2009.
Przypisy
- ↑ Zob. J. Chłosta, Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii, Olsztyn 2009, s. 29-30
<references>
