Dzień św. Mikołaja: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 26: | Linia 26: | ||
<br/> | <br/> | ||
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
− | <references> | + | <references/> |
− | == Bibliografia == | + | == Bibliografia== |
Chłosta Jan, ''Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii'', Olsztyn 2009.<br/> | Chłosta Jan, ''Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii'', Olsztyn 2009.<br/> | ||
[[Kategoria: Kultura]][[Kategoria: Etnografia]][[Kategoria: Wierzenia i Obyczaje]] | [[Kategoria: Kultura]][[Kategoria: Etnografia]][[Kategoria: Wierzenia i Obyczaje]] |
Wersja z 14:54, 25 wrz 2014
Dzień św. Mikołaja | |
| |
Święty Mikołaj, biskup MiryŚwięty Mikołaj, biskup Miry | |
Dzień | 6 grudnia |
Typ święta | katolickie, prawosławne |
Symbole | Mitra, pastorał |
Dzień św. Mikołaja – obchodzone 6 grudnia święto biskupa Miry, który zasłynął jako cudotwórca, ratując żeglarzy i miasto od głodu. Odwagą i sprawiedliwością wykazał się, ratując od śmierci niesłusznie skazanych urzędników cesarskich. Św. Mikołaj to patron rybaków, żeglarzy i kupców.
Zwyczaje na Warmii i Mazurach
W Prusach Wschodnich św. Mikołaja obierano na patrona kościołów głównie w rejonie Zalewu Wiślanego i Mierzei Kurońskiej. Jak podaje Jan Chłosta, na terenie dawnej diecezji warmińskiej święty był czczony w siedemnastu kościołach i kaplicach (Bażyny, Biesowo, Błudowo, Dąbrówka Malborska, Dobre Miasto, Frombork, Grzęda, Klebark Wielki, Kłębowo, Królewo Malborskie, Lamkowo, Łajs, Mingajny, Podgrodzie, Sętal, Sząbruk)[1].
W Braniewie istniało bractwo św. Mikołaja zrzeszające rybaków i kupców udających się w zamorskie podróże. We Fromborku i okolicach rybacy uznawali Świętego za wybawcę w chwilach zagrożenia na morzu. Natomiast na terenie Warmii południowej wśród ludności funkcjonowały pieśni poświęcone biskupowi Miry (Niech będzie Bóg nasz pochwalony w świętym Mikołaju; Bądź pozdrowiony święty Mikołaju).
Pod koniec lat 20. XX wieku we Franknowie kultywowano zwyczaj składania odwiedzin we wszystkich domach. Z mitrą na głowie i pastorałem w ręku mężczyzna reprezentujący św. Mikołaja rozdawał najmłodszym orzechy i jabłka, recytując przy tym wiersze. W zamian otrzymywał symboliczne dary od gospodarzy.
W latach 20. XX wieku pojawił się wśród najmłodszych zwyczaj stawiania na oknie wyczyszczonego buta lub chodaka wypełnionego marchwią i owsem. Dary te były przeznaczone dla konia świętego Mikołaja. W zamian dzieci oczekiwały drobnych podarków.
Przypisy
- Skocz do góry ↑ Zob. J. Chłosta, Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii, Olsztyn 2009, s. 29–30
Bibliografia
Chłosta Jan, Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii, Olsztyn 2009.