Anglity: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 33: Linia 33:
 
Miejscowość w 2010 r. liczyła 50 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Stefan Czerniak]]<ref>[http://www.paslek.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=1132:wybory-sotysow&catid=1:informacje-biece paslek.pl] [05.03.2014]</ref>.
 
Miejscowość w 2010 r. liczyła 50 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Stefan Czerniak]]<ref>[http://www.paslek.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=1132:wybory-sotysow&catid=1:informacje-biece paslek.pl] [05.03.2014]</ref>.
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
{{Galeria|Nazwa=Aglity|wielkość=280|pozycja=right
+
{{Galeria|Nazwa=Aglity|wielkość=290|pozycja=right
|File: Dwór w Anglitach przed rokiem 1945.jpg|thumb|left|300 px|Dwór w Anglitach przed rokiem 1945
+
|File: Dwór w Anglitach przed rokiem 1945.jpg|Dwór w Anglitach przed rokiem 1945
 
}}
 
}}
 
== Położenie ==
 
== Położenie ==

Wersja z 18:10, 23 sie 2014

Anglity

Dwór w Anglitach
Dwór w Anglitach
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat elbląski
Gmina Pasłęk
Liczba ludności (2010) 50
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Anglity
Anglity
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Anglity
Anglity
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Anglity (niem. Angnitten) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Pasłęk. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.

Miejscowość w 2010 r. liczyła 50 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Stefan Czerniak[1].

Aglity
Dwór w Anglitach przed rokiem 1945
Dwór w Anglitach przed rokiem 1945
 

Położenie

Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej, 6 km na wschód od Pasłęka, w pobliżu Kopiny, przy drodze wojewódzkiej nr 513.

Dzieje miejscowości

Wieś została prawdopodobnie założona na obszarze dawnej pruskiej osady. 8 kwietnia 1335 r. wielki mistrz krzyżacki Luter z Brunszwiku wystawił dokument lokacyjny. W 1448 r. Anglity należały do komornictwa w Burdajnach. W 1539 r. dobra należały do Andreasa von Wilmsdorfa, a wieś podlegała parafii w Pasłęku. W 1652 r. nowym właścicielem Anglit był Conrad von Wallenreiss. W 1785 r. Anglity były folwarkiem szlacheckim, w którym gospodarzył von Rekowski. Na początku XIX stulecia dobra przeszły na własność barona Ludwika Hermanna von Schroettera, starosty powiatu pasłęckiego w latach 1846–1876. W 1875 r. Anglity były zamieszkane przez 102 osoby. Od 1876 do 1945 roku dobra anglickie należały do rodziny von Minnigerode. Założycielem tego rodu w Prusach był baron Wilhelm von Minnigerode, który ożenił się w 1864 r. z Amelie, córką starosty Schroettera.

W 1909 r. Anglity wraz z Golbitami i Warnikajmami obejmowały obszar 397 ha. W 1931 r. wieś była zamieszkana przez 319 osób (311 ewangelików i 7 katolików). Osiem lat później w miejscowości żyło 277 mieszkańców. W tym okresie właścicielem Anglit był doktor praw August Friedrich baron von Minnigerode, przebywający na stałe w Berlinie. Dzierżawcą majątku był Ernst Schumacher.

Po zajęciu wsi przez żołnierzy Armii Czerwonej większość niemieckich mieszkańców Anglit skierowano do prac na rzecz oddziałów sowieckich kwaterujących w południowej części powiatu morąskiego. Pierwsi polscy osadnicy zaczęli przybywać w październiku 1946 r. W tym czasie miejscowość zwano jeszcze Jurandowem. W roku 1948 wprowadzono nazwę Anglity. Nowi mieszkańcy pochodzili z Wileńszczyzny; część z nich stanowili przymusowo wysiedleni w ramach Akcji "Wisła". Dwór i budynki mieszkalne we wsi zachowały się w nienaruszonym stanie. W budynku poniemieckiej szkoły urządzono świetlicę. Dzieci uczęszczały do szkoły w Łuksztachi Stegnach.

Zabytki

  • pozostałości parku dworskiego
  • dwór z drugiej połowy XVIII wieku, którego część stanowi własność prywatną
  • budynek poniemieckiej szkoły obecnie przekształcony w prywatne mieszkania
  • zdewastowany stary cmentarz ewangelicki

Przypisy

  1. paslek.pl [05.03.2014]


Bibliografia

Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn 2001.
Mieczkowski Krzysztof, Tomaszewski Marian, Rowerem po krainie Kanału Elbląskiego. Przewodnik po szlakach rowerowych, Elbląg 2012.
Pasłęk. Z dziejów miasta i okolic 1297-1997, red. Józef Włodarski, Pasłęk 1997.
Bank Danych Lokalnych GUS[05.03.2014]
Słodownik Lech, Anglity, glospasleka.pl] [05.03.2014]