Bronki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 40: | Linia 40: | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
| − | Pierwsza wzmianka dotycząca wsi pochodzi z roku 1348. Zasadźcą wsi był Caluko Brunchen, od którego nazwiska miejscowość przyjęła swoją nazwę. Oficjalna nazwa ''Breunicken'' pojawiła się w XVI stuleciu. Na skutek [[wojny polsko-krzyżackie|wojen polsko-krzyżackich]] miejscowość została zniszczona. Bronki wyludniły się a ziemia leżała odłogiem. Wieś należała wówczas do [[zu Dohna|Petera zu Dohny]]. Do ponownego zasiedlenia wsi doszło w roku 1578. | + | Pierwsza wzmianka dotycząca wsi pochodzi z roku 1348. Zasadźcą wsi był Caluko Brunchen, od którego nazwiska miejscowość przyjęła swoją nazwę. Oficjalna nazwa ''Breunicken'' pojawiła się w XVI stuleciu. Na skutek [[wojny polsko-krzyżackie|wojen polsko-krzyżackich]] miejscowość została zniszczona. Bronki wyludniły się, a ziemia leżała odłogiem. Wieś należała wówczas do [[zu Dohna|Petera zu Dohny]]. Do ponownego zasiedlenia wsi doszło w roku 1578. Bronki weszły wówczas w skład dóbr rycerskich rodu zu Dohna, których siedziba mieściła się w [[Karwiny|Karwinach]]. W 1740 roku wybudowano pierwszą jednoklasową szkołę we wsi. W 1880 roku została przebudowana, a w latach 30. XX wieku powiększona o dodatkową klasę. Ostatni nauczyciel niejaki Kösling w roku 1939 został powołany do wojska, a szkołę zamknięto. Przed 1945 rokiem w Bronkach funkcjonowała gospoda prowadzona przez Elisabeth Neuber. W 1925 roku we wsi żyło 133 mieszkańców. Wszyscy byli ewangelikami. W tym okresie w miejscowości działała straż pożarna. Ostatnim wójtem Bronek był Hermann Neuber I. Przed [[II Wojna Światowa|II wojną światową]] gospodarstwo w Bronkach prowadzili: Hermann Neuber II, Hermann Tilhein, Minna Schröter, Paul Neuber, Wilhelm Heuser, Friedrich Wegner, Hans Kandt i Luise Engelbrecht. Na przełomie stycznia i lutego 1945 roku wiele zabudowań wsi uległo zniszczeniu. Pierwsi Polacy przybyli do Bronek pod koniec 1945 roku. Pierwszym powojennym sołtysem został wybrany [[Mirosław Kowzan]]. Po wojnie Bronki stały się siedzibą nadleśnictwa, które przeniesiono później do [[Słobiyty|Słobit]]. |
| − | Elisabeth Neuber. W 1925 roku we wsi żyło 133 mieszkańców. Wszyscy byli ewangelikami. W tym okresie w miejscowości działała straż pożarna. Ostatnim wójtem Bronek był Hermann Neuber I. Przed [[II | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 00:06, 27 cze 2014
| Bronki | |
| | |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | braniewski |
| Gmina | Wilczęta |
| Liczba ludności (2010) | 41 (łącznie z Lipową) |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Bronki | |
| Położenie na mapie Polski  Bronki | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Bronki (niem. Breunken) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie braniewskim, w gminie Wilczęta. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 41 mieszkańców (łącznie z Lipową).
Położenie
Wieś położona jest w północno-zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej, 4 km na południowy zachód od Wilcząt, przy granicy z powiatem elbląskim.
Dzieje miejscowości
Pierwsza wzmianka dotycząca wsi pochodzi z roku 1348. Zasadźcą wsi był Caluko Brunchen, od którego nazwiska miejscowość przyjęła swoją nazwę. Oficjalna nazwa Breunicken pojawiła się w XVI stuleciu. Na skutek wojen polsko-krzyżackich miejscowość została zniszczona. Bronki wyludniły się, a ziemia leżała odłogiem. Wieś należała wówczas do Petera zu Dohny. Do ponownego zasiedlenia wsi doszło w roku 1578. Bronki weszły wówczas w skład dóbr rycerskich rodu zu Dohna, których siedziba mieściła się w Karwinach. W 1740 roku wybudowano pierwszą jednoklasową szkołę we wsi. W 1880 roku została przebudowana, a w latach 30. XX wieku powiększona o dodatkową klasę. Ostatni nauczyciel niejaki Kösling w roku 1939 został powołany do wojska, a szkołę zamknięto. Przed 1945 rokiem w Bronkach funkcjonowała gospoda prowadzona przez Elisabeth Neuber. W 1925 roku we wsi żyło 133 mieszkańców. Wszyscy byli ewangelikami. W tym okresie w miejscowości działała straż pożarna. Ostatnim wójtem Bronek był Hermann Neuber I. Przed II wojną światową gospodarstwo w Bronkach prowadzili: Hermann Neuber II, Hermann Tilhein, Minna Schröter, Paul Neuber, Wilhelm Heuser, Friedrich Wegner, Hans Kandt i Luise Engelbrecht. Na przełomie stycznia i lutego 1945 roku wiele zabudowań wsi uległo zniszczeniu. Pierwsi Polacy przybyli do Bronek pod koniec 1945 roku. Pierwszym powojennym sołtysem został wybrany Mirosław Kowzan. Po wojnie Bronki stały się siedzibą nadleśnictwa, które przeniesiono później do Słobit.
Zabytki
- Budynek dawnej niemieckiej szkoły - obecnie własność prywatna
Bibliografia
- Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Wilczęta [data dostępu: 5.05.2014]
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 5.05.2014]
- Lech Słodownik, Bronki [data dostępu: 5.05.2014]
Przypisy
