Czerniki: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(Utworzono nową stronę "{{Wieś infobox |nazwa = Pole-obowiązkowe |herb wsi = Pole-obowiązkowe |flaga wsi = Pole-obowiązkowe |herb artykuł...") |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Wieś infobox | {{Wieś infobox | ||
− | |nazwa = | + | |nazwa = Czerniki |
− | |herb wsi = | + | |herb wsi = |
− | |flaga wsi = | + | |flaga wsi = |
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
− | |dopełniacz wsi = | + | |dopełniacz wsi = Czernik |
|zdjęcie = Pole-obowiązkowe | |zdjęcie = Pole-obowiązkowe | ||
|opis zdjęcia = Pole-obowiązkowe | |opis zdjęcia = Pole-obowiązkowe | ||
|rodzaj miejscowości = | |rodzaj miejscowości = | ||
− | |województwo = | + | |województwo = warmińsko-mazurskie |
− | |powiat = | + | |powiat = kętrzyński |
− | |gmina = | + | |gmina = Kętrzyn |
|miejscowość podstawowa = | |miejscowość podstawowa = | ||
|sołectwo = | |sołectwo = | ||
Linia 22: | Linia 22: | ||
|mapa wsi = | |mapa wsi = | ||
|kod mapy = PL-WN | |kod mapy = PL-WN | ||
− | |stopniN = | + | |stopniN = 56 |minutN = 54 |sekundN = 59.39 |
− | |stopniE = 21 |minutE = | + | |stopniE = 21 |minutE = 26 |sekundE = 24.43 |
|commons = | |commons = | ||
|wikipodróże = | |wikipodróże = | ||
Linia 29: | Linia 29: | ||
|www = | |www = | ||
}}<br/> | }}<br/> | ||
− | ''' | + | ''' Czerniki''' (niem. ''Szwercensteyn'', ''Schwarzstein'') – |
+ | |||
+ | <br/><br/> | ||
== Charakterystyka fizjograficzna == | == Charakterystyka fizjograficzna == | ||
− | . | + | Miejscowość leży w odległości 5 km na wschód od [[Kętrzyn|Kętrzyna]].Około 2 km na wschód zlokalizowane jest [[Jezioro Mój]] oraz zarastające [[Jezioro Siercze]]. |
<br/> | <br/> | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
− | .... | + | Nazwę wsi wiąże się z ciekawą miejscową legendą. Zamieszkujący okolicę wsi diabeł nie był zadowolony z wybudowania miejscowego gotyckiego koscioła. Pragnął zniszczyć świątynię za pomocą wielkiego czarnego głazu. Diabeł nie zdążył jednak dobiec z nim do wsi - kiedy zapiały koguty znikła jego moc i w popłochu rzucił kamień w stronę lasu. Legenda wiąże się z głazem narzutowym zlokalizowanym w pobliskim lesie. |
+ | Miejscowość została założona jako [[wieś czynszowa]] na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] w roku 1394. Pod koniec XIV wieku wieś obejmowała obszar 41 włók. Działała już wówczas karczma oraz młyn. Kościół wzniesiono niedługo po założeniu wsi. Został jednak dwukrotnie przebudowany w XVIII stuleciu. W okresie przedreformacyjnym do miejscowej parafii należały wsie: [[Parcz]], [[Stara Różanka]], [[Wopławki]] oraz [[Kwiedzina]]. W 1765 roku do parafii włączono również [[Siniec]]. Od XVI do połowy XIX wieku spotykamy się z licznymi nazwiskami polskich proboszczów i diakonów m.in. Macieja Skoloviusa, Jana Grawerta, Jakuba Kamińskiego. Przez cały XVIII wiek w Czernikach odprawiano msze po polsku. W latach 1896-1901 we wsi mieszkało 30 Polaków. | ||
+ | |||
+ | Miejscowość została dotknięta przez [[epidemia dżumy| epidemię dżumy]] w roku 1710. Śmierć poniosło 19 osób. W 1785 roku wieś składała się z 31 budynków. w 1818 ROKU Czerniki liczyły 240 mieszkańców żyjących w 34 domostwach. Mieczysław Orłowicz, który odwiedził Czerniki w okresie międzywojennym wspominał o niezwykłej atrakcji: "Pokazują tu legendarną podkowę szynkarki z Nakomiad, przemienionej przez diabła w konia"<ref>M. Orłowicz, ''Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii'', na nowo do druku podali G. Jasiński, A. Rzempołuch, R. Traba, Olsztyn 1991, s. 79</ref>.U progu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] miejscowość była zamieszkana przez 1590 osób. | ||
+ | Po 1945 roku wieś przez pewien czas nosiła nazwę Czarny Kamień. Od roku 1946 zaczęła obowiązywać oficjalna nazwa Czerniki. W 1945 roku we wsi uruchomiono szkołę podstawową. W 1970 roku miejscowość liczyła 420 mieszkańców. W Czernikach funkcjonowała w tym czasie ośmioklasowa szkoła podstawowa oraz sala kinowa na 100 miejsc. Sołectwo Czerniki, wchodzące w skład [[gmina Kętrzyn| gminy Kętrzyn]] składało się z ośmiu miejscowości. | ||
<br/> | <br/> | ||
Linia 45: | Linia 51: | ||
== Zabytki == | == Zabytki == | ||
− | . | + | *Gotycki kościół parafialny w XIV wieku, przebudowany w XVIII stuleciu, w latach 1749-1750 oraz 1771-1772. Wieża kościelna została dobudowana w 1885 roku. |
[[File:Obrazek-nazwa.jpg|thumb|242 px|Miejscowość-Opis-Rysunku]] | [[File:Obrazek-nazwa.jpg|thumb|242 px|Miejscowość-Opis-Rysunku]] | ||
<br/> | <br/> | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
− | ... | + | #''Kętrzyn. Z dziejów miasta i okolic'', przewodniczący komitetu redakcyjnego Andrzej Wakar, Olsztyn 1978. |
+ | #Licharewa Zofia, ''Kętrzyn. Z dziejów miasta i powiatu'', Olsztyn 1962. | ||
+ | #Orłowicz Mieczysław, ''Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii'', na nowo do druku podali Grzegorz Jasiński, Andrzej Rzempołuch, Robert Traba, Olsztyn 1991. | ||
+ | #''Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany'', red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001. | ||
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 17:18, 27 mar 2014
Czerniki | |
| |
Pole-obowiązkowe Pole-obowiązkowe
| |
Państwo | ![]() |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | kętrzyński |
Gmina | Kętrzyn |
Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
![]() {{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Czerniki (niem. Szwercensteyn, Schwarzstein) –
Spis treści
[ukryj]Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość leży w odległości 5 km na wschód od Kętrzyna.Około 2 km na wschód zlokalizowane jest Jezioro Mój oraz zarastające Jezioro Siercze.
Dzieje miejscowości
Nazwę wsi wiąże się z ciekawą miejscową legendą. Zamieszkujący okolicę wsi diabeł nie był zadowolony z wybudowania miejscowego gotyckiego koscioła. Pragnął zniszczyć świątynię za pomocą wielkiego czarnego głazu. Diabeł nie zdążył jednak dobiec z nim do wsi - kiedy zapiały koguty znikła jego moc i w popłochu rzucił kamień w stronę lasu. Legenda wiąże się z głazem narzutowym zlokalizowanym w pobliskim lesie. Miejscowość została założona jako wieś czynszowa na prawie chełmińskim w roku 1394. Pod koniec XIV wieku wieś obejmowała obszar 41 włók. Działała już wówczas karczma oraz młyn. Kościół wzniesiono niedługo po założeniu wsi. Został jednak dwukrotnie przebudowany w XVIII stuleciu. W okresie przedreformacyjnym do miejscowej parafii należały wsie: Parcz, Stara Różanka, Wopławki oraz Kwiedzina. W 1765 roku do parafii włączono również Siniec. Od XVI do połowy XIX wieku spotykamy się z licznymi nazwiskami polskich proboszczów i diakonów m.in. Macieja Skoloviusa, Jana Grawerta, Jakuba Kamińskiego. Przez cały XVIII wiek w Czernikach odprawiano msze po polsku. W latach 1896-1901 we wsi mieszkało 30 Polaków.
Miejscowość została dotknięta przez epidemię dżumy w roku 1710. Śmierć poniosło 19 osób. W 1785 roku wieś składała się z 31 budynków. w 1818 ROKU Czerniki liczyły 240 mieszkańców żyjących w 34 domostwach. Mieczysław Orłowicz, który odwiedził Czerniki w okresie międzywojennym wspominał o niezwykłej atrakcji: "Pokazują tu legendarną podkowę szynkarki z Nakomiad, przemienionej przez diabła w konia"[1].U progu II wojny światowej miejscowość była zamieszkana przez 1590 osób.
Po 1945 roku wieś przez pewien czas nosiła nazwę Czarny Kamień. Od roku 1946 zaczęła obowiązywać oficjalna nazwa Czerniki. W 1945 roku we wsi uruchomiono szkołę podstawową. W 1970 roku miejscowość liczyła 420 mieszkańców. W Czernikach funkcjonowała w tym czasie ośmioklasowa szkoła podstawowa oraz sala kinowa na 100 miejsc. Sołectwo Czerniki, wchodzące w skład gminy Kętrzyn składało się z ośmiu miejscowości.
Ludzie związani z miejscowością
...
Zabytki
- Gotycki kościół parafialny w XIV wieku, przebudowany w XVIII stuleciu, w latach 1749-1750 oraz 1771-1772. Wieża kościelna została dobudowana w 1885 roku.
Bibliografia
- Kętrzyn. Z dziejów miasta i okolic, przewodniczący komitetu redakcyjnego Andrzej Wakar, Olsztyn 1978.
- Licharewa Zofia, Kętrzyn. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1962.
- Orłowicz Mieczysław, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, na nowo do druku podali Grzegorz Jasiński, Andrzej Rzempołuch, Robert Traba, Olsztyn 1991.
- Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
Przypisy
- Skocz do góry ↑ M. Orłowicz, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, na nowo do druku podali G. Jasiński, A. Rzempołuch, R. Traba, Olsztyn 1991, s. 79
Zobacz też
...