Drulity: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 14: | Linia 14: | ||
|sołectwo = | |sołectwo = | ||
|wysokość = | |wysokość = | ||
| − | |liczba ludności = 417 (łącznie z | + | |liczba ludności = 417 (łącznie z Tumpitami) |
|rok = 2010 | |rok = 2010 | ||
|strefa numeracyjna = | |strefa numeracyjna = | ||
| Linia 29: | Linia 29: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | ''' Drulity ''' (niem. ''Draulitten'') – | + | ''' Drulity ''' (niem. ''Draulitten'') – wieś sołecka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat elbląski|powiecie elbląskim]], w [[Pasłęk (gmina miejsko-wiejska)|gminie Pasłęk]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego. |
Miejscowość w 2010 roku liczyła 417 mieszkańców (łącznie z [[Tumpity|Tumpitami]]). Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Piotr Wojciechowski]]<ref>[http://www.paslek.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=1132:wybory-sotysow&catid=1:informacje-biece paslek.pl] [05.03.2014]</ref>. | Miejscowość w 2010 roku liczyła 417 mieszkańców (łącznie z [[Tumpity|Tumpitami]]). Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Piotr Wojciechowski]]<ref>[http://www.paslek.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=1132:wybory-sotysow&catid=1:informacje-biece paslek.pl] [05.03.2014]</ref>. | ||
| Linia 39: | Linia 39: | ||
Początkowo nazwa wsi pojawiała się w różnych odmianach: ''Drwythen'', ''Traulitte'' oraz ''Draulitten''. Przywilej lokacyjny Drulit został wystawiony 23 czerwca 1435 roku przez wielkiego mistrza [[Paul von Russdorff|Paula von Russdorffa]]. Odbiorcą przywileju obejmującego 18 łanów był Jakyb von Pynnaw. W wieku XVI wieś miała stanowić własność księcia [[Albrecht Hohenzollern|Albrechta Hohenzollerna]]. Pojawia się jednak wzmianka, że w 1531 roku Drulity miały stać się własnością Christoffa von Woygena. Od 1535 roku przez prawie 100 lat Drulity były dobrami lennymi [[von Schertwitz|Georga von Schwertwitza]] i jego dziedziców. Rodzina posiadała również pobliskie [[Kwitajny]] i [[Barzyna|Barzynę]]. W 1543 roku drulickie dobra obejmowały wsie: [[Czarna Góra]], [[Rydzówka (gmina Pasłęk)|Rydzówka]], [[Pólko]], [[Dargowo]] i [[Talpity]]. W połowie XVII stulecia majątek stał się własnością [[von Wallenrodt|Zygmunta von Wallenrodta]]. Rodzina zarządzała Drulitami do 1730 roku. W latach 1787-1818 Drulity należały do [[von Haake|Georga von Haake]], ożenionego z [[von Bodeck|Henriettą von Bodeck]]. W 1818 roku Haake sprzedał Drulity i Tumpity [[von Besser|Adolfowi von Besserowi]]. | Początkowo nazwa wsi pojawiała się w różnych odmianach: ''Drwythen'', ''Traulitte'' oraz ''Draulitten''. Przywilej lokacyjny Drulit został wystawiony 23 czerwca 1435 roku przez wielkiego mistrza [[Paul von Russdorff|Paula von Russdorffa]]. Odbiorcą przywileju obejmującego 18 łanów był Jakyb von Pynnaw. W wieku XVI wieś miała stanowić własność księcia [[Albrecht Hohenzollern|Albrechta Hohenzollerna]]. Pojawia się jednak wzmianka, że w 1531 roku Drulity miały stać się własnością Christoffa von Woygena. Od 1535 roku przez prawie 100 lat Drulity były dobrami lennymi [[von Schertwitz|Georga von Schwertwitza]] i jego dziedziców. Rodzina posiadała również pobliskie [[Kwitajny]] i [[Barzyna|Barzynę]]. W 1543 roku drulickie dobra obejmowały wsie: [[Czarna Góra]], [[Rydzówka (gmina Pasłęk)|Rydzówka]], [[Pólko]], [[Dargowo]] i [[Talpity]]. W połowie XVII stulecia majątek stał się własnością [[von Wallenrodt|Zygmunta von Wallenrodta]]. Rodzina zarządzała Drulitami do 1730 roku. W latach 1787-1818 Drulity należały do [[von Haake|Georga von Haake]], ożenionego z [[von Bodeck|Henriettą von Bodeck]]. W 1818 roku Haake sprzedał Drulity i Tumpity [[von Besser|Adolfowi von Besserowi]]. | ||
| − | W 1851 roku Drulity i folwark w | + | W 1851 roku Drulity i folwark w Tumpitach nabył od Adolfa von Bessera nabył Jürgen Krahmer, kupiec z Hamburga. Po jego śmierci w 1855 roku majątkiem zarządzała wdowa wraz z najstarszym synem Emilem, zmarłym w 1859 roku. Obowiązki Emila przejął jego młodszy brat Gustaw, przebywający dotychczas w Ameryce Południowej. Kolejny dziedzic z rodu Krahmerów Robert zarządzał 449 ha ziemi. W tym czasie w Drulitach prowadzono hodowlę 65 koni rasowych, 118 krów oraz 300 owiec merynosów. W 1939 roku Drulity wraz z Tumpitami były zamieszkane przez 234 osoby. Ostatnim właścicielem drulickiego majątku był dr Hans-Werner Krahmer – jego matka pochodziła ze znakomitej bankierskiej rodziny żydowskiej Wertheimberów. Po dojściu nazistów do władzy uciekła do Paryża. W czerwcu 1949 roku po zajęciu stolicy Francji przez wojska III Rzeczy popełniła samobójstwo. Jej syn ożenił się z Greczynką Anną Protopapadakis – córką premiera greckiego rządu po I wojnie światowej. Ślub odbył się 27 lutego 1933 roku w Berlinie. Hans-Werner Krahmer przyjaźnił się z [[Marion von Dönhoff]], zarządzającą do 1945 roku dobrami Fundacji Dönhoffów dla Biednych w pobliskich Kwitajnach oraz z [[von Perbandt|Martinem von Perbandt]] ze [[Śliwica|Śliwicy]]. W styczniu 1945 roku Hans-Werner Krahmer opuścił Drulity i osiadł w Krottenmühl w Górnej Bawarii. |
| − | W miejscowości istnieje [[ | + | W miejscowości istnieje [[parafia pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Drulitach|parafia pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Drulitach]], erygowana w roku 2003. W Drulitach działa jednostka [[Ochotnicza Straż Pożarna w Drulitach|Ochotniczej Straży Pożarnej w Drulitach]]. Funkcjonuje boisko do koszykówki, piłki nożnej, siatkówki oraz plac zabaw dla dzieci. W miejscowości działa centrum szkoleniowo-konferencyjne. |
<br/> | <br/> | ||
==Turystyka== | ==Turystyka== | ||
| − | * | + | *czarny szlak rowerowy o długości 7,5 km – przebieg trasy: [[Sambród]] – [[Marzewo]] – Drulity – [[Buczyniec|Pochylnia Buczyniec]] |
== Zabytki == | == Zabytki == | ||
| − | *[[lkwim: Dwór w Drulitach| | + | *[[lkwim: Dwór w Drulitach|klasycystyczny dwór]] z połowy XIX stulecia – obecnie własność prywatna |
| − | * | + | *zabudowania folwarczne: budynek gospodarczy w parku, rządcówka, budynek gospodarczy przy rządcówce, browar, budynek gospodarczy przy browarze, wieżyczka studni, ogrodzenie od północy |
| − | * | + | *nowy folwark: obora, chlewnia, stodoła |
| + | {{Przypisy}} | ||
| + | <references/> | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn 2001.<br/> | Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn 2001.<br/> | ||
| Linia 57: | Linia 59: | ||
[http://www.glospasleka.pl/index.php?id=news&idd=16432| Lech Słodownik, Drulity] [05.06.2014]<br/> | [http://www.glospasleka.pl/index.php?id=news&idd=16432| Lech Słodownik, Drulity] [05.06.2014]<br/> | ||
[http://www.polskaniezwykla.pl/web/place/15450,drulity-palac-%28pol--xix-w-%29.html| Polska Niezwykła] [05.06.2014] | [http://www.polskaniezwykla.pl/web/place/15450,drulity-palac-%28pol--xix-w-%29.html| Polska Niezwykła] [05.06.2014] | ||
| − | + | ||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat elbląski]] [[Kategoria: Pasłęk (gmina miejsko-wiejska)]] [[Kategoria: Wsie sołeckie]] [[Kategoria: Zabytki]] [[Kategoria: Pałace i dwory]] | + | [[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat elbląski]] [[Kategoria: Pasłęk (gmina miejsko-wiejska)]] [[Kategoria: Wsie sołeckie]] [[Kategoria: Zabytki]] [[Kategoria: Pałace i dwory]] [[Kategoria: 1401-1500]] |
Wersja z 11:34, 9 wrz 2014
| Drulity | |
| | |
 Dwór w Drulitach
| |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | elbląski |
| Gmina | Pasłęk |
| Liczba ludności (2010) | 417 (łącznie z Tumpitami) |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Drulity | |
| Położenie na mapie Polski  Drulity | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Drulity (niem. Draulitten) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Pasłęk. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 417 mieszkańców (łącznie z Tumpitami). Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Piotr Wojciechowski[1].
Położenie
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej, na wschód od Kanału Elbląskiego i drogi wojewódzkiej nr 526, 13 km na południe od Pasłęka, w pobliżu granicy z powiatem ostródzkim.
Dzieje miejscowości
Początkowo nazwa wsi pojawiała się w różnych odmianach: Drwythen, Traulitte oraz Draulitten. Przywilej lokacyjny Drulit został wystawiony 23 czerwca 1435 roku przez wielkiego mistrza Paula von Russdorffa. Odbiorcą przywileju obejmującego 18 łanów był Jakyb von Pynnaw. W wieku XVI wieś miała stanowić własność księcia Albrechta Hohenzollerna. Pojawia się jednak wzmianka, że w 1531 roku Drulity miały stać się własnością Christoffa von Woygena. Od 1535 roku przez prawie 100 lat Drulity były dobrami lennymi Georga von Schwertwitza i jego dziedziców. Rodzina posiadała również pobliskie Kwitajny i Barzynę. W 1543 roku drulickie dobra obejmowały wsie: Czarna Góra, Rydzówka, Pólko, Dargowo i Talpity. W połowie XVII stulecia majątek stał się własnością Zygmunta von Wallenrodta. Rodzina zarządzała Drulitami do 1730 roku. W latach 1787-1818 Drulity należały do Georga von Haake, ożenionego z Henriettą von Bodeck. W 1818 roku Haake sprzedał Drulity i Tumpity Adolfowi von Besserowi.
W 1851 roku Drulity i folwark w Tumpitach nabył od Adolfa von Bessera nabył Jürgen Krahmer, kupiec z Hamburga. Po jego śmierci w 1855 roku majątkiem zarządzała wdowa wraz z najstarszym synem Emilem, zmarłym w 1859 roku. Obowiązki Emila przejął jego młodszy brat Gustaw, przebywający dotychczas w Ameryce Południowej. Kolejny dziedzic z rodu Krahmerów Robert zarządzał 449 ha ziemi. W tym czasie w Drulitach prowadzono hodowlę 65 koni rasowych, 118 krów oraz 300 owiec merynosów. W 1939 roku Drulity wraz z Tumpitami były zamieszkane przez 234 osoby. Ostatnim właścicielem drulickiego majątku był dr Hans-Werner Krahmer – jego matka pochodziła ze znakomitej bankierskiej rodziny żydowskiej Wertheimberów. Po dojściu nazistów do władzy uciekła do Paryża. W czerwcu 1949 roku po zajęciu stolicy Francji przez wojska III Rzeczy popełniła samobójstwo. Jej syn ożenił się z Greczynką Anną Protopapadakis – córką premiera greckiego rządu po I wojnie światowej. Ślub odbył się 27 lutego 1933 roku w Berlinie. Hans-Werner Krahmer przyjaźnił się z Marion von Dönhoff, zarządzającą do 1945 roku dobrami Fundacji Dönhoffów dla Biednych w pobliskich Kwitajnach oraz z Martinem von Perbandt ze Śliwicy. W styczniu 1945 roku Hans-Werner Krahmer opuścił Drulity i osiadł w Krottenmühl w Górnej Bawarii.
W miejscowości istnieje parafia pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Drulitach, erygowana w roku 2003. W Drulitach działa jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej w Drulitach. Funkcjonuje boisko do koszykówki, piłki nożnej, siatkówki oraz plac zabaw dla dzieci. W miejscowości działa centrum szkoleniowo-konferencyjne.
Turystyka
- czarny szlak rowerowy o długości 7,5 km – przebieg trasy: Sambród – Marzewo – Drulity – Pochylnia Buczyniec
Zabytki
- klasycystyczny dwór z połowy XIX stulecia – obecnie własność prywatna
- zabudowania folwarczne: budynek gospodarczy w parku, rządcówka, budynek gospodarczy przy rządcówce, browar, budynek gospodarczy przy browarze, wieżyczka studni, ogrodzenie od północy
- nowy folwark: obora, chlewnia, stodoła
Przypisy
Bibliografia
Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn 2001.
Mieczkowski Krzysztof, Tomaszewski Marian, Rowerem po krainie Kanału Elbląskiego. Przewodnik po szlakach rowerowych, Elbląg 2012.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
Pasłęk. Z dziejów miasta i okolic 1297-1997, red. Józef Włodarski, Pasłęk 1997.
Bank Danych Lokalnych GUS [05.06.2014]
Lech Słodownik, Drulity [05.06.2014]
Polska Niezwykła [05.06.2014]
