Klekotki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 6: | Linia 6: | ||
|dopełniacz wsi = | |dopełniacz wsi = | ||
|zdjęcie = Zabytkowy młyn wodny w Klekotkach.jpg | |zdjęcie = Zabytkowy młyn wodny w Klekotkach.jpg | ||
| − | |opis zdjęcia = Zabytkowy młyn wodny | + | |opis zdjęcia = Zabytkowy młyn wodny w Klekotkach |
|rodzaj miejscowości = | |rodzaj miejscowości = | ||
|województwo = warmińsko-mazurskie | |województwo = warmińsko-mazurskie | ||
| Linia 39: | Linia 39: | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
| − | Klekotki powstały jako osada młyńska, na obszarze dawnego staropruskiego grodziska. Z czasem wokół młyna zaczęły powstawać spichlerze zbożowe, budynki gospodarcze oraz budynki mieszkalne. Dzieje wsi wiążą się bezpośrednio z dobrami w [[Markowo|Markowie]], które od 1591 do 1945 roku należały do rodu | + | Klekotki powstały jako osada młyńska, na obszarze dawnego [[Prusowie|staropruskiego]] grodziska. Z czasem wokół młyna zaczęły powstawać spichlerze zbożowe, budynki gospodarcze oraz budynki mieszkalne. Dzieje wsi wiążą się bezpośrednio z dobrami w [[Markowo|Markowie]], które od 1591 do 1945 roku należały do rodu zu Dohna, a także z historią wsi [[Skowrony]]. Pierwsza pisemna wzmianka dotycząca Klekotek pochodzi z roku 1539. Stanowiły wówczas własność Ecke von Reppichaua. W 1591 roku miejscowy młyn wraz z osadą przeszedł w ręce rodu zu Dohna. |
| + | W 1619 roku młyn został przebudowany. Obiekt przez kolejne dziesięciolecia oddawany był w dzierżawę. W 1731 Klekotki weszły w skład majoratu Dohnów z Markowa. | ||
| − | W | + | W 1750 roku przybył z Turyngii Johann Christian Patschke. Jego syn Gottlieb zapoczątkował długi okres dzierżawienia młyna przez kolejnych członków tej rodziny. W 1820 roku Klekotki były zamieszkane przez 13 osób. W 1850 roku w wyniku regulacji prawnej młyn stał się własnością dotychczasowego dzierżawcy. W 1851 roku przeprowadzono gruntowną renowację obiektu. W 1889 roku w Klekotkach żyło dziewięć osób. |
| − | W latach 60. i 70. młyn stał opuszczony. W latach | + | W 1905 roku wybudowano śluzę między [[Dolina|Doliną]] a Klekotkami. W związku z tym w miejscowym młynie zainstalowano turbinę wodną, a nadwyżkę prądu przesyłano do Markowa, [[Stróżyna|Stróżyny]] i [[Złota|Złotej]]. Młyn zasilał także [[Zimnochy]], Dolinę i [[Borzynowo]]. W 1909 roku minęła szczególna rocznica – oto czwarta już generacja rodziny Patschke zajmowała się młynem w Klekotkach. |
| + | |||
| + | W 1910 roku przestał pracować młyn-wiatrak w Skowronach. Jego właściciel Eduard Kahrau przejął wówczas w dzierżawę młyn i dobra w Klekotach. W tym okresie w majątku prowadzono hodowlę koni i bydła. W 1928 roku wybudowano miejscowy tartak, który do roku 1945 należał do rodziny Jordan. W 1945 roku miejscowy majątek składał się z pięciu zabudowań i był zamieszkany przez 17 osób. | ||
| + | |||
| + | Żołnierze Armii Czerwonej wkroczyli do wsi bez walki w dniu 23 stycznia 1945 roku. Osadnicy polscy pochodzili z Wileńszczyzny. Wśród nowych mieszkańców znaleźli się również przymusowi przesiedleńcy z [[Akcja "Wisła"|Akcji "Wisła"]]. Nowi mieszkańcy nadal korzystali z młyna, choć bez wątpienia w ograniczonym stopniu i na mniejszą skalę. | ||
| + | |||
| + | W latach 60. i 70. XX w. młyn stał opuszczony. W latach 1975–1979 został odbudowany przez Przedsiębiorstwo Gospodarki Mieszkaniowej w [[Elbląg|Elblągu]]. Remontu ostatecznie nie ukończono. W części zabudowań umieszczono ośrodek szkoleniowy elbląskiego Urzędu Wojewódzkiego. Od 1990 roku zabudowania były wykorzystywane przez Urząd Miasta w Elblągu. W 1995 roku obiekt sprzedano prywatnej spółce TIRSPED, która rozpoczęła gruntowny, mozolny i kosztowny remont oraz przebudowę. Prace przebiegały we współpracy z konserwatorem zabytków. Dziś znajduje się tu hotel i restauracja. | ||
<br/> | <br/> | ||
| Linia 52: | Linia 59: | ||
== Turystyka == | == Turystyka == | ||
| − | + | W Klekotkach funkcjonuje hotel oferujący 41 pokoi w zabytkowym młynie wraz z atrakcyjnym zapleczem rekreacyjnym i sportowym. Hotel posiada dobudowaną współcześnie elektrownię wodną. | |
<br/> | <br/> | ||
== Zabytki == | == Zabytki == | ||
| − | * | + | *zabytkowy młyn z XVII wieku |
| − | * | + | *dawna stajnia i zabudowania gospodarcze, użytkowaneprzez hotel |
| − | * | + | *dom młynarza |
| − | * | + | *pozostałości staropruskiego grodziska zlokalizowane kilometr od wsi, na prawym brzegu rzeki Wąskiej. Przed wojną grodzisko był zwane Zamkową Górą |
| − | < | + | {{Przypisy}} |
| − | + | <references/> | |
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | + | [http://www.uggodkowo.bip.doc.pl/index.php?wiad=78718| uggodkowo.bip.doc.pl, Strategia zrównoważonego rozwoju gminy Godkowo na lata 2013-2020] [05.06.2014]<br/> | |
| − | + | [http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims| Bank Danych Lokalnych GUS] [05.06.2014]<br/> | |
| − | + | Słodownik Lech, ''Klekotki'', [http://www.glospasleka.pl/index.php?id=news&idd=16438| "Głos Pasłęka"] [05.06.2014]<br/> | |
| − | + | [http://www.hotelmlynklekotki.pl/o-nas| Hotel "Młyn Klekotki"]] [05.06.2014]<br/> | |
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | [[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat elbląski]] [[Kategoria: | + | [[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat elbląski]] [[Kategoria: Godkowo (gmina wiejska)]] [[Kategoria: Wsie sołeckie]] |
Wersja z 09:40, 27 lis 2014
| Klekotki | |
| | |
 Zabytkowy młyn wodny w Klekotkach
| |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | elbląski |
| Gmina | Godkowo |
| Liczba ludności (2010) | 255[1] |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Klekotki | |
| Położenie na mapie Polski  Klekotki | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Klekotki (niem. Rudolfs-Mühle) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Godkowo. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 255 mieszkańców (łącznie ze Skowronami).
Spis treści
Położenie
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej, nad rzeką Wąską, 6 km na południe od Godkowa, przy granicy z powiatem ostródzkim.
Dzieje miejscowości
Klekotki powstały jako osada młyńska, na obszarze dawnego staropruskiego grodziska. Z czasem wokół młyna zaczęły powstawać spichlerze zbożowe, budynki gospodarcze oraz budynki mieszkalne. Dzieje wsi wiążą się bezpośrednio z dobrami w Markowie, które od 1591 do 1945 roku należały do rodu zu Dohna, a także z historią wsi Skowrony. Pierwsza pisemna wzmianka dotycząca Klekotek pochodzi z roku 1539. Stanowiły wówczas własność Ecke von Reppichaua. W 1591 roku miejscowy młyn wraz z osadą przeszedł w ręce rodu zu Dohna.
W 1619 roku młyn został przebudowany. Obiekt przez kolejne dziesięciolecia oddawany był w dzierżawę. W 1731 Klekotki weszły w skład majoratu Dohnów z Markowa.
W 1750 roku przybył z Turyngii Johann Christian Patschke. Jego syn Gottlieb zapoczątkował długi okres dzierżawienia młyna przez kolejnych członków tej rodziny. W 1820 roku Klekotki były zamieszkane przez 13 osób. W 1850 roku w wyniku regulacji prawnej młyn stał się własnością dotychczasowego dzierżawcy. W 1851 roku przeprowadzono gruntowną renowację obiektu. W 1889 roku w Klekotkach żyło dziewięć osób.
W 1905 roku wybudowano śluzę między Doliną a Klekotkami. W związku z tym w miejscowym młynie zainstalowano turbinę wodną, a nadwyżkę prądu przesyłano do Markowa, Stróżyny i Złotej. Młyn zasilał także Zimnochy, Dolinę i Borzynowo. W 1909 roku minęła szczególna rocznica – oto czwarta już generacja rodziny Patschke zajmowała się młynem w Klekotkach.
W 1910 roku przestał pracować młyn-wiatrak w Skowronach. Jego właściciel Eduard Kahrau przejął wówczas w dzierżawę młyn i dobra w Klekotach. W tym okresie w majątku prowadzono hodowlę koni i bydła. W 1928 roku wybudowano miejscowy tartak, który do roku 1945 należał do rodziny Jordan. W 1945 roku miejscowy majątek składał się z pięciu zabudowań i był zamieszkany przez 17 osób.
Żołnierze Armii Czerwonej wkroczyli do wsi bez walki w dniu 23 stycznia 1945 roku. Osadnicy polscy pochodzili z Wileńszczyzny. Wśród nowych mieszkańców znaleźli się również przymusowi przesiedleńcy z Akcji "Wisła". Nowi mieszkańcy nadal korzystali z młyna, choć bez wątpienia w ograniczonym stopniu i na mniejszą skalę.
W latach 60. i 70. XX w. młyn stał opuszczony. W latach 1975–1979 został odbudowany przez Przedsiębiorstwo Gospodarki Mieszkaniowej w Elblągu. Remontu ostatecznie nie ukończono. W części zabudowań umieszczono ośrodek szkoleniowy elbląskiego Urzędu Wojewódzkiego. Od 1990 roku zabudowania były wykorzystywane przez Urząd Miasta w Elblągu. W 1995 roku obiekt sprzedano prywatnej spółce TIRSPED, która rozpoczęła gruntowny, mozolny i kosztowny remont oraz przebudowę. Prace przebiegały we współpracy z konserwatorem zabytków. Dziś znajduje się tu hotel i restauracja.
Religia
Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej pw. św. Stanisława w Osieku.
Turystyka
W Klekotkach funkcjonuje hotel oferujący 41 pokoi w zabytkowym młynie wraz z atrakcyjnym zapleczem rekreacyjnym i sportowym. Hotel posiada dobudowaną współcześnie elektrownię wodną.
Zabytki
- zabytkowy młyn z XVII wieku
- dawna stajnia i zabudowania gospodarcze, użytkowaneprzez hotel
- dom młynarza
- pozostałości staropruskiego grodziska zlokalizowane kilometr od wsi, na prawym brzegu rzeki Wąskiej. Przed wojną grodzisko był zwane Zamkową Górą
Przypisy
- ↑ Łącznie: Skowrony i Klekotki.
Bibliografia
uggodkowo.bip.doc.pl, Strategia zrównoważonego rozwoju gminy Godkowo na lata 2013-2020 [05.06.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.06.2014]
Słodownik Lech, Klekotki, "Głos Pasłęka" [05.06.2014]
Hotel "Młyn Klekotki"] [05.06.2014]
