Adolf Setlak: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna) |
|||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
|imię i nazwisko org = | |imię i nazwisko org = | ||
|pseudonim = | |pseudonim = | ||
| − | |grafika = | + | |grafika = |
|opis grafiki = ks. dr Adolf Setlak | |opis grafiki = ks. dr Adolf Setlak | ||
|podpis = | |podpis = | ||
Wersja z 15:24, 30 lis 2014
| ks. dr Adolf Setlak | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 31 października 1938 r. Duląbka |
| Zawód | duchowny katolicki, proboszcz |
| Odznaczenia | |
| Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski | |
ks. dr Adolf Setlak (ur. 31 października 1938 r. w Duląbce) – duchowny katolicki, był wieloletni proboszcz parafii pw. św. Jana Ewangelisty i Matki Boskiej Częstochowskiej w Bartoszycach.
Spis treści
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Uczęszczał do szkoły podstawowej w Duląbce i Cieklinie (1945-1952). Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Żmigrodzie Nowym. Maturę zdał w 1956 roku. Jest absolwentem Wyższego Seminarium Duchownego Hosianum w Olsztynie, święcenia kapłańskie otrzymał w 1962 roku z rąk bpa Józefa Drzazgi (za dyspensą od wieku). W 1965 roku został skierowany na studia specjalistyczne w zakresie teologii ascetycznej w Prymasowskim Instytucie Życia Wewnętrznego w Warszawie (1965-1967); licencjat otrzymał w 1968 roku. Równocześnie studiował teologię moralną na Akademii Teologii Katolickiej (obecnie Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego) w Warszawie (1966-1969). Tytuł magistra teologii uzyskał w 1969 roku. W 2001 roku uzyskał doktorat nauk humanistycznych.
Praca
Po święceniach kapłańskich został wikariuszem w parafii w Giżycku, a następnie w Kruklankach. Po powrocie do diecezji w 1969 roku został mianowany prefektem młodzieży i ojcem duchownym alumnów-żołnierzy w Bartoszycach. Od 1970 roku prowadził wykłady zlecone z teologii moralnej w Wyższym Seminarium Duchownym Hosianum w Olsztynie. W lipcu 1974 roku został wikariuszem-ekonomem, a we wrześniu administratorem parafii pw. św. Jana Ewangelisty i Matki Boskiej Częstochowskiej w Bartoszycach, której był proboszczem do 2013 roku. Był dziekanem dekanatu Bartoszyce (od 1982 r.). Obecnie przebywa na emeryturze.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
W początkach swej posługi kapłańskiej był diecezjalnym duszpasterzem głuchoniemych (1962 r.). Po objęciu parafii w Bartoszycach był kapelanem Zakładu Karnego w Bartoszycach (od 1982 r.). W październiku 1982 roku został dyrektorem diecezjalnej Unii Apostolskiej Kleru. Od 1993 roku był kapelanem pomocniczym Wojska Polskiego w randze kapitana rezerwy, w 1999 roku awansowany został do stopnia majora. Był członkiem Archidiecezjalnej Komisji Sztuki (1995 r.). W 1995 roku odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski na wniosek bartoszyckiego koła Związku Sybiraków.
Odznaczony godnością kanonika rzeczywistego Kapituły Kolegiackiej w Dobrym Mieście (1982 r.) oraz protonotariusza apostolskiego (2002 r.).
Bibliografia
A. Kopiczko, Duchowieństwo katolickie w Diecezji Warmińskiej w latach 1945-1992, cz.2, Olsztyn 2007.
gosc.pl
