Rezerwat Dębowo: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 5: Linia 5:
 
|  rodzaj_rezerwatu= leśny  
 
|  rodzaj_rezerwatu= leśny  
 
|charakter_rezerwatu=  
 
|charakter_rezerwatu=  
|          położenie= [[województwo warmińsko-mazurskie]], [[powiat olsztyński]], [[gmina Biskupiec]]  
+
|          położenie= [[województwo warmińsko-mazurskie]], [[powiat olsztyński]], [[Biskupiec (gmina miejsko-wiejska, powiat olsztyński)]]  
 
|              data= 1954
 
|              data= 1954
 
|          kod mapy= PL-WN
 
|          kod mapy= PL-WN
Linia 16: Linia 16:
 
  |            sekundE= 00
 
  |            sekundE= 00
 
}}
 
}}
'''Rezerwat przyrody Dębowo'''
+
'''Rezerwat przyrody Dębowo''' – został utworzony na mocy zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 20 listopada 1954 r. (M.P. Nr 119, poz. 1682). Jest rezerwatem leśnym, utworzonym na obszarze 24,72 ha. Głównym celem ochrony tego rezerwatu jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych lasu [[buk zwyczajny|bukowego]] o cechach zespołu naturalnego, będącego równocześnie najdalej wysuniętym na wschód naturalnym stanowiskiem tego gatunku.
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
=== O rezerwacie ===
+
== Fizjogeografia terenu i szata roślinna ==
 
 
Rezerwat przyrody „Dębowo” został utworzony na mocy zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 20 listopada 1954 r. (M.P. Nr 119, poz. 1682). Jest rezerwatem leśnym, utworzonym na obszarze24,72 ha. Głównym celem ochrony tego rezerwatu jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych lasu [[buk zwyczajny|bukowego]] o cechach zespołu naturalnego, będącego równocześnie najdalej wysuniętym na wschód naturalnym stanowiskiem tego gatunku.
 
<br/>
 
 
 
 
 
 
 
=== Fizjogeografia terenu i szata roślinna ===
 
 
 
 
Teren rezerwatu został ukształtowany w fazie pomorskiej zlodowacenia bałtyckiego. Formami geomorfologicznymi rezerwatu są wysoczyzny morenowe faliste, które powstały z materiału wleczonego po dnie lodowca. W bezodpływowych zagłębieniach terenu występują formy utworzone przez roślinność. Lokalne obniżenia terenu wypełnione zostały stosunkowo grubymi pokładami torfów (nawet do 4 m).
 
Teren rezerwatu został ukształtowany w fazie pomorskiej zlodowacenia bałtyckiego. Formami geomorfologicznymi rezerwatu są wysoczyzny morenowe faliste, które powstały z materiału wleczonego po dnie lodowca. W bezodpływowych zagłębieniach terenu występują formy utworzone przez roślinność. Lokalne obniżenia terenu wypełnione zostały stosunkowo grubymi pokładami torfów (nawet do 4 m).
 
Dominujące na terenie rezerwatu siedlisko lasu świeżego zajmuje drzewostan bukowy zaliczany do buczyny pomorskiej (''Melico-Fagetum''). Stosunkowo niewielki udział innych zbiorowisk roślinności leśnej jest uwarunkowany geomorfologią gleb rezerwatu. Buczyna zajmuje stoki i szczyty wzniesień wysoczyzny. W lokalnych obniżeniach terenu występują zbiorowiska brzeziny bagiennej ''Betuletum pubescentis'', borealna świerczyna na torfie ''Sphagno girgensohni-Piccetum'', ols porzeczkowy ''Ribeso nigri-A''lnetum oraz dwa niewielkie płaty łęgu jesionowo-olszowego ''Fraxino-Alnetum''.
 
Dominujące na terenie rezerwatu siedlisko lasu świeżego zajmuje drzewostan bukowy zaliczany do buczyny pomorskiej (''Melico-Fagetum''). Stosunkowo niewielki udział innych zbiorowisk roślinności leśnej jest uwarunkowany geomorfologią gleb rezerwatu. Buczyna zajmuje stoki i szczyty wzniesień wysoczyzny. W lokalnych obniżeniach terenu występują zbiorowiska brzeziny bagiennej ''Betuletum pubescentis'', borealna świerczyna na torfie ''Sphagno girgensohni-Piccetum'', ols porzeczkowy ''Ribeso nigri-A''lnetum oraz dwa niewielkie płaty łęgu jesionowo-olszowego ''Fraxino-Alnetum''.
 
<br/>
 
<br/>
 
+
== Zwierzęta ==
 
 
=== Zwierzęta ===
 
 
 
 
W rezerwacie nie prowadzono badań faunistycznych. Odnotowano tu występowanie m.in. żaby wodnej, jaszczurki zwinki, padalca. Spotkać tu można także jelenia, sarnę, dziki, zająca, wiewiórkę i kunę. Spośród ptaków obserwowano: dzięcioła dużego, kosa, kruka, sokoła i gołębia grzywacza.
 
W rezerwacie nie prowadzono badań faunistycznych. Odnotowano tu występowanie m.in. żaby wodnej, jaszczurki zwinki, padalca. Spotkać tu można także jelenia, sarnę, dziki, zająca, wiewiórkę i kunę. Spośród ptaków obserwowano: dzięcioła dużego, kosa, kruka, sokoła i gołębia grzywacza.
 
<br/>
 
<br/>
 
+
== Rośliny ==
 
 
 
 
=== Rośliny ===
 
 
 
 
Flora rezerwatu składa się głównie z gatunków typowych dla żyznych lasów liściastych, bagiennych siedlisk borowych, olsów i olsów jesionowych. W rezerwacie występuje 9 gatunków drzew, 5 krzewów, 13 mszaków.  
 
Flora rezerwatu składa się głównie z gatunków typowych dla żyznych lasów liściastych, bagiennych siedlisk borowych, olsów i olsów jesionowych. W rezerwacie występuje 9 gatunków drzew, 5 krzewów, 13 mszaków.  
 
Do osobliwości florystycznych rezerwatu można zsliczyć: [[czerniec gronkowy]] (''Actaea spicata''), [[przetacznik górski]] (''Veronica montana''), [[podkolan zielonawy]] (''Plathanthera chlorantha''), [[wawrzynek wilczełyko]] (''Daphne mezereum''), [[widłak jałowcowaty]] (''Lycopodium annotinum'') i [[bluszcz pospolity]] (''Herdera helix'').  
 
Do osobliwości florystycznych rezerwatu można zsliczyć: [[czerniec gronkowy]] (''Actaea spicata''), [[przetacznik górski]] (''Veronica montana''), [[podkolan zielonawy]] (''Plathanthera chlorantha''), [[wawrzynek wilczełyko]] (''Daphne mezereum''), [[widłak jałowcowaty]] (''Lycopodium annotinum'') i [[bluszcz pospolity]] (''Herdera helix'').  
 
<br/>
 
<br/>
 
+
== Grzyby ==
 
 
=== Grzyby ===
 
 
 
 
Dotychczas nie prowadzono szczegółowych badań grzybów wielkoowocnikowych rezerwatu. W rezerwacie odnotowano rzadka [[soplówka bukowa|soplówkę bukową]] (''Hericium coralloides''), gatunek chroniony, umieszczony na krajowej "Czerwonej Liście" w kategorii V (narażony na wymarcie). Występują tu ponadto zagrożone wymarciem w kraju, ściśle chronione gatunki porostów - [[tarczownica pogięta]] (''Parmelia submontana'') i [[nibypłucnik]] ''Cetrelia cetrarioides''.
 
Dotychczas nie prowadzono szczegółowych badań grzybów wielkoowocnikowych rezerwatu. W rezerwacie odnotowano rzadka [[soplówka bukowa|soplówkę bukową]] (''Hericium coralloides''), gatunek chroniony, umieszczony na krajowej "Czerwonej Liście" w kategorii V (narażony na wymarcie). Występują tu ponadto zagrożone wymarciem w kraju, ściśle chronione gatunki porostów - [[tarczownica pogięta]] (''Parmelia submontana'') i [[nibypłucnik]] ''Cetrelia cetrarioides''.
 
<br/>
 
<br/>
 
+
== Ciekawostki ==
 
 
=== Ciekawostki ===
 
 
 
 
Jedną z osobliwości przyrodniczych rezerwatu jest występowanie na jego terenie [[buk zwyczajny|buków]] o bardzo rzadko spotykanej, falistej korze. Pień takiego drzewa wygląda tak, jakby pokryty został tarą do prania. Stąd jedna z niemieckich nazw tego zjawiska: buki "tarowe" lub "blachofaliste".  
 
Jedną z osobliwości przyrodniczych rezerwatu jest występowanie na jego terenie [[buk zwyczajny|buków]] o bardzo rzadko spotykanej, falistej korze. Pień takiego drzewa wygląda tak, jakby pokryty został tarą do prania. Stąd jedna z niemieckich nazw tego zjawiska: buki "tarowe" lub "blachofaliste".  
 
<br/>
 
<br/>
 
 
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 
 
S. Dąbrowski, B. Polakowski, L. Wołos: ''Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego''. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.  
 
S. Dąbrowski, B. Polakowski, L. Wołos: ''Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego''. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.  
 
+
<br/>
 
''Plan Ochrony Częściowego Rezerwatu Przyrody „Dębowo”''. [w:] Rozporządzenie wojewody warmińsko-mazurskiego nr 45 z dnia 8 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia planów ochrony dla rezerwatów przyrody. Załącznik nr 7. Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego nr 190. Poz. 2673.
 
''Plan Ochrony Częściowego Rezerwatu Przyrody „Dębowo”''. [w:] Rozporządzenie wojewody warmińsko-mazurskiego nr 45 z dnia 8 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia planów ochrony dla rezerwatów przyrody. Załącznik nr 7. Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego nr 190. Poz. 2673.
 
<br/>
 
<br/>
 
 
== Linki zewnętrzne ==
 
== Linki zewnętrzne ==
 
+
[http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Dębowo pl.wikipedia.org, Rezerwat przyrody Dębowo] [22.04.2014]
http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Dębowo
 
 
<br/>
 
<br/>
 
  
 
[[Kategoria: Przyroda]]
 
[[Kategoria: Przyroda]]
 
[[Kategoria: Ochrona przyrody]]
 
[[Kategoria: Ochrona przyrody]]
 
[[Kategoria: Rezerwaty przyrody]]
 
[[Kategoria: Rezerwaty przyrody]]
[[Kategoria: gmina Biskupiec]]
+
[[Kategoria: powiat olsztyński]]
 +
[[Kategoria: Biskupiec (gmina miejsko-wiejska, powiat olsztyński)]]

Wersja z 21:29, 11 lip 2014

Rezerwat przyrody Dębowo

{{{Opis_zdjęcia}}}
Rezerwat Dębowo - buczyna pomorska
Rodzaj rezerwatu leśny
Państwo  Polska
Data utworzenia 1954
Powierzchnia 24,72 ha ha
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Rezerwat przyrody Dębowo
Rezerwat przyrody Dębowo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Rezerwat przyrody Dębowo
Rezerwat przyrody Dębowo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Rezerwat przyrody Dębowo – został utworzony na mocy zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 20 listopada 1954 r. (M.P. Nr 119, poz. 1682). Jest rezerwatem leśnym, utworzonym na obszarze 24,72 ha. Głównym celem ochrony tego rezerwatu jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych lasu bukowego o cechach zespołu naturalnego, będącego równocześnie najdalej wysuniętym na wschód naturalnym stanowiskiem tego gatunku.

Fizjogeografia terenu i szata roślinna

Teren rezerwatu został ukształtowany w fazie pomorskiej zlodowacenia bałtyckiego. Formami geomorfologicznymi rezerwatu są wysoczyzny morenowe faliste, które powstały z materiału wleczonego po dnie lodowca. W bezodpływowych zagłębieniach terenu występują formy utworzone przez roślinność. Lokalne obniżenia terenu wypełnione zostały stosunkowo grubymi pokładami torfów (nawet do 4 m). Dominujące na terenie rezerwatu siedlisko lasu świeżego zajmuje drzewostan bukowy zaliczany do buczyny pomorskiej (Melico-Fagetum). Stosunkowo niewielki udział innych zbiorowisk roślinności leśnej jest uwarunkowany geomorfologią gleb rezerwatu. Buczyna zajmuje stoki i szczyty wzniesień wysoczyzny. W lokalnych obniżeniach terenu występują zbiorowiska brzeziny bagiennej Betuletum pubescentis, borealna świerczyna na torfie Sphagno girgensohni-Piccetum, ols porzeczkowy Ribeso nigri-Alnetum oraz dwa niewielkie płaty łęgu jesionowo-olszowego Fraxino-Alnetum.

Zwierzęta

W rezerwacie nie prowadzono badań faunistycznych. Odnotowano tu występowanie m.in. żaby wodnej, jaszczurki zwinki, padalca. Spotkać tu można także jelenia, sarnę, dziki, zająca, wiewiórkę i kunę. Spośród ptaków obserwowano: dzięcioła dużego, kosa, kruka, sokoła i gołębia grzywacza.

Rośliny

Flora rezerwatu składa się głównie z gatunków typowych dla żyznych lasów liściastych, bagiennych siedlisk borowych, olsów i olsów jesionowych. W rezerwacie występuje 9 gatunków drzew, 5 krzewów, 13 mszaków. Do osobliwości florystycznych rezerwatu można zsliczyć: czerniec gronkowy (Actaea spicata), przetacznik górski (Veronica montana), podkolan zielonawy (Plathanthera chlorantha), wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum), widłak jałowcowaty (Lycopodium annotinum) i bluszcz pospolity (Herdera helix).

Grzyby

Dotychczas nie prowadzono szczegółowych badań grzybów wielkoowocnikowych rezerwatu. W rezerwacie odnotowano rzadka soplówkę bukową (Hericium coralloides), gatunek chroniony, umieszczony na krajowej "Czerwonej Liście" w kategorii V (narażony na wymarcie). Występują tu ponadto zagrożone wymarciem w kraju, ściśle chronione gatunki porostów - tarczownica pogięta (Parmelia submontana) i nibypłucnik Cetrelia cetrarioides.

Ciekawostki

Jedną z osobliwości przyrodniczych rezerwatu jest występowanie na jego terenie buków o bardzo rzadko spotykanej, falistej korze. Pień takiego drzewa wygląda tak, jakby pokryty został tarą do prania. Stąd jedna z niemieckich nazw tego zjawiska: buki "tarowe" lub "blachofaliste".

Bibliografia

S. Dąbrowski, B. Polakowski, L. Wołos: Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.
Plan Ochrony Częściowego Rezerwatu Przyrody „Dębowo”. [w:] Rozporządzenie wojewody warmińsko-mazurskiego nr 45 z dnia 8 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia planów ochrony dla rezerwatów przyrody. Załącznik nr 7. Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego nr 190. Poz. 2673.

Linki zewnętrzne

pl.wikipedia.org, Rezerwat przyrody Dębowo [22.04.2014]