Turzyca strunowa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 35: Linia 35:
 
Turzyca strunowa zaliczana jest do reliktów glacjalnych, osiąga w Polsce południowo-zachodnią granicę zasięgu.  
 
Turzyca strunowa zaliczana jest do reliktów glacjalnych, osiąga w Polsce południowo-zachodnią granicę zasięgu.  
  
Na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazuraach]] gatunek ten spotkać można m.in. w Parkach Krajobrazowych: [[Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy|Górznieńsko-Lidzbarskim]], [[Mazurski Park Krajobrazowy|Mazurskim]], [[Park Krajobrazowy Puszczy Rominckiej|Puszczy Rominckiej]] i [[Welski Park Krajobrazowy|Welskim]].
+
Na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]] gatunek ten spotkać można m.in. w Parkach Krajobrazowych: [[Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy|Górznieńsko-Lidzbarskim]], [[Mazurski Park Krajobrazowy|Mazurskim]], [[Park Krajobrazowy Puszczy Rominckiej|Puszczy Rominckiej]] i [[Welski Park Krajobrazowy|Welskim]].
 
<br/>
 
<br/>
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==

Wersja z 21:25, 10 lip 2014

Turzyca strunowa

Carex chordorrhiza
L.
Turzyca strunowa
Turzyca strunowa
Systematyka
Królestwo rośliny
Podkrólestwo rośliny naczyniowe
Gromada okrytonasienne
Klasa jednoliścienne
Rząd wiechlinowce
Rodzina ciborowate
Rodzaj turzyca
Gatunek turzyca strunowa
Synonimy

Turzyca strunowa (Carex chordorrhiza L.) – gatunek rośliny z rodziny ciborowatych (turzycowatych; Cyperaceae).

Morfologia

Roślina trwała, wysokości 5–15 cm, z długimi nadziemnymi rozłogami, na których wierzchołku wyrastają kwitnące łodygi. Łodyga wzniesiona, okrągława lub słabo trójkanciasta, gładka. Pochwy liściowe brązowe. Blaszki liściowe sztywne, zaostrzone, płaskie lub rynienkowate, szerokości do 1,5 mm. Kwiatostan bez podsadki, długości 10–15 mm., składający się z 3–5 główkowato skupionych kłosów. Kłosy u dołu z kwiatami męskimi, u góry z żeńskimi. Plewy brązowe, biało obrzeżone. Pęcherzyki niewiele dłuższe od plew, szeroko jajowate, brązowe, o gładkich brzegach. Słupek z dwoma znamionami. Kwitnie od maja do czerwca. Owoce stanowią drobne brązowe orzeszki otoczone charakterystycznym dla turzyc pęcherzykiem.

Rozmieszczenie i ekologia

Turzyca strunowa reprezentuje grupę gatunków borealnych, z optimum zasięgowym w północnej i północno-wschodniej Europie. W Polsce występuje dosyć rzadko w północnej części niżu (na ok. 40 współczesnych stanowiskach).

Gatunek ten porasta torfowiska przejściowe, dolinkowe wilgotne fazy w kompleksie torfowisk wysokich, brzegi (pło mszarne) zarastających jeziorek na torfowiskach przejściowych, czasem kwaśne torfowiska niskie.

Wartość użytkowa

Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. W Polsce należy do gatunków bardzo rzadkich, zagrożonych wymarciem (kategoria zagrożenia V na „Czerwonej Liście”).

Ciekawostki

Turzyca strunowa zaliczana jest do reliktów glacjalnych, osiąga w Polsce południowo-zachodnią granicę zasięgu.

Na Warmii i Mazurach gatunek ten spotkać można m.in. w Parkach Krajobrazowych: Górznieńsko-Lidzbarskim, Mazurskim, Puszczy Rominckiej i Welskim.

Bibliografia

Warmia i Mazury. Cud, tylko się rozejrzeć. Warmińsko-Mazurska Regionalna Organizacja Turystyczna. Olsztyn: Wyd. Agencja WIT Witold Mierzejewski, 2012.

Linki zewnętrzne

pl.wikipedia.org, Turzyca strunowa [25.05.2014]
jezioro.com.pl [25.05.2014]