Jezioro Niegocin: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Przyroda) |
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria:Jeziora i rzeki" na " ") |
||
| (Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | |||
{{EWiM Jezioro infobox | {{EWiM Jezioro infobox | ||
|nazwa = Niegocin | |nazwa = Niegocin | ||
|inne nazwy = | |inne nazwy = | ||
| − | |grafika = | + | |grafika = niegocin.jpg |
| − | |podpis grafiki = | + | |podpis grafiki = [[Wilkasy]]. Jezioro Niegocin<br>Fot. Mieczysław Kalski |
|powierzchnia = 26,04 km² | |powierzchnia = 26,04 km² | ||
|wymiary = 10,8 × 4,8 km | |wymiary = 10,8 × 4,8 km | ||
| Linia 18: | Linia 17: | ||
|podpis mapki jeziora = 53°59′00″N 21°47′05″E | |podpis mapki jeziora = 53°59′00″N 21°47′05″E | ||
}} | }} | ||
| − | + | '''Jezioro Niegocin''' (niem. ''Löwentinsee'') – jezioro morenowe leżące w okolicy [[Giżycko|Giżycka]] i [[Wilkasy|Wilkas]] w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]]. Niegocin jest trzecim pod względem rozmiarów akwenem w [[Kraina Wielkich Jezior Mazurskich|Krainie Wielkich Jezior Mazurskich]]. | |
| − | '''Jezioro Niegocin | + | <br/><br/> |
== Turystyka == | == Turystyka == | ||
| − | Przez Niegocin biegnie szlak żeglarski z Giżycka do [[Mikołajki|Mikołajek]], [[ | + | Przez Niegocin biegnie szlak żeglarski z Giżycka do [[Mikołajki|Mikołajek]], [[Węgorzewo|Węgorzewa]], [[Ruciane-Nida|Rucianego-Nidy]] i do [[Pisz|Pisza]]. W 2011 roku w Giżycku zbudowano nowoczesny port żaglowy, tzw. ekomarinę. |
Przez zbiornik wiedzie też kajakarski szlak Galindów. | Przez zbiornik wiedzie też kajakarski szlak Galindów. | ||
| − | Znajduje się tam port Żeglugi Mazurskiej. Statkiem można również odbyć rejs po Niegocinie | + | Znajduje się tam port Żeglugi Mazurskiej. Statkiem można również odbyć rejs po Niegocinie i jeziorach [[Jezioro Dobskie|Dobskim]] i [[Jezioro Kisajno|Kisajno]]. Na południu z Niegocina przez [[jezioro Boczne]] i [[Kanał Kula]] można dopłynąć do [[jezioro Tałty|jeziora Tałty]] i dalej na [[Jezioro Mikołajskie]] i [[Jezioro Śniardwy|Śniardwy]]. |
| − | Na południu z Niegocina przez [[jezioro Boczne]] i [[Kanał Kula]] można dopłynąć do [[jezioro | + | |
| − | W jezioro wcina się długie betonowe molo, a na zachód od niego rozciąga się park. Przy [[ | + | W jezioro wcina się długie betonowe molo, a na zachód od niego rozciąga się park. Przy [[Kanał Łuczański|Kanale Łuczańskim]] (Giżyckim) znajduje się budynek przedwojennego schroniska. Na drugą stronę przetoki można przejść przez most obrotowy, który został skonstruowany w frugiej połowie XIX w. |
| + | |||
== Jakość wód == | == Jakość wód == | ||
Koniec lat 80. XX w. to okres fatalnej jakości wody w jeziorze. Niegocin praktycznie zamieniał się w biologiczną pustynię. W 1995 r. otwarto biologiczno-mechaniczną oczyszczalnię ścieków w Giżycku i zlikwidowano galwanizernię w pobliskich Wilkasach, co pozytywnie wpłynęło na stan środowiska jeziora. Od 1998 roku można kąpać się w całym Niegocinie. W porównaniu z latami poprzednimi obserwuje się nieznaczną poprawę jakości wody. Jezioro jest zasobne w związki biogenne, stężenia fosforanów wiosną oraz na dnie latem przekraczają wartości dopuszczalne dla I-III klas czystości. Stężenia fosforanów wskazują wartości pozaklasowe. Zauważalny jest stopniowy wzrost eutrofizacji jeziora, a wskaźniki sanitarne nie są korzystne. Jezioro oceniono jako eutroficzne. | Koniec lat 80. XX w. to okres fatalnej jakości wody w jeziorze. Niegocin praktycznie zamieniał się w biologiczną pustynię. W 1995 r. otwarto biologiczno-mechaniczną oczyszczalnię ścieków w Giżycku i zlikwidowano galwanizernię w pobliskich Wilkasach, co pozytywnie wpłynęło na stan środowiska jeziora. Od 1998 roku można kąpać się w całym Niegocinie. W porównaniu z latami poprzednimi obserwuje się nieznaczną poprawę jakości wody. Jezioro jest zasobne w związki biogenne, stężenia fosforanów wiosną oraz na dnie latem przekraczają wartości dopuszczalne dla I-III klas czystości. Stężenia fosforanów wskazują wartości pozaklasowe. Zauważalny jest stopniowy wzrost eutrofizacji jeziora, a wskaźniki sanitarne nie są korzystne. Jezioro oceniono jako eutroficzne. | ||
== Przyroda == | == Przyroda == | ||
| − | Jezioro Niegocin to jezioro wytopiskowe typu morenowego, sielawowego mające zróżnicowane dno z dużą liczbą zagłębień i rozległych płycizn śródjeziornych | + | Jezioro Niegocin to jezioro wytopiskowe typu morenowego, sielawowego, mające zróżnicowane dno z dużą liczbą zagłębień i rozległych płycizn śródjeziornych. Brzegi jeziora są przeważnie niskie, północną część brzegu zajmują zabudowania miasta Giżycka. Linia brzegowa jest dobrze rozwinięta, a w litoralu dominuje roślinność wynurzona z gatunkami takimi, jak trzcina pospolita. Roślinność zajmuje ponad 15% powierzchni dna jeziora. W Niegocinie żyje 16 gatunków ryb. Przeważają [[leszcz|leszcze]], [[płoć|płocie]], [[węgorz|węgorze]], [[sandacz|sandacze]] i [[szczupak|szczupaki]]. |
| − | Jeziorem administruje | + | Jeziorem administruje Gospodarstwo Rybackie w Giżycku. |
| − | == | + | == Bibliografia == |
| − | + | [http://mojemazury.pl/31005,Jezioro-Niegocin.html#ixzz36DYWv1zU mojemazury.pl] [30.06.2014]<br/> | |
| − | + | Pascal-Przewodnik, Wielkie Jeziora Mazurskie<br/> | |
| − | + | Rudzielewicz M., Bąk J., ''Mazury'', Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal.<br/> | |
| − | [[Kategoria: | + | [[Kategoria:Jeziora]] [[Kategoria:Przyroda]] [[Kategoria: Powiat giżycki]] |
Aktualna wersja na dzień 10:51, 29 cze 2015
| Niegocin | |
| | |
 Wilkasy. Jezioro NiegocinFot. Mieczysław Kalski | |
| Powierzchnia | 26,04 km² |
| Wymiary | 10,8 × 4,8 km |
| Maksymalna głębokość | 39,7 m |
| Długość brzegu | 35 km |
| Klasa czystości | III |
| Wysokość n.p.m. | 116 m n.p.m. |
| Rodzaj | morenowe – moreny dennej |
 53°59′00″N 21°47′05″E
| |
Jezioro Niegocin (niem. Löwentinsee) – jezioro morenowe leżące w okolicy Giżycka i Wilkas w województwie warmińsko-mazurskim. Niegocin jest trzecim pod względem rozmiarów akwenem w Krainie Wielkich Jezior Mazurskich.
Spis treści
Turystyka
Przez Niegocin biegnie szlak żeglarski z Giżycka do Mikołajek, Węgorzewa, Rucianego-Nidy i do Pisza. W 2011 roku w Giżycku zbudowano nowoczesny port żaglowy, tzw. ekomarinę. Przez zbiornik wiedzie też kajakarski szlak Galindów. Znajduje się tam port Żeglugi Mazurskiej. Statkiem można również odbyć rejs po Niegocinie i jeziorach Dobskim i Kisajno. Na południu z Niegocina przez jezioro Boczne i Kanał Kula można dopłynąć do jeziora Tałty i dalej na Jezioro Mikołajskie i Śniardwy.
W jezioro wcina się długie betonowe molo, a na zachód od niego rozciąga się park. Przy Kanale Łuczańskim (Giżyckim) znajduje się budynek przedwojennego schroniska. Na drugą stronę przetoki można przejść przez most obrotowy, który został skonstruowany w frugiej połowie XIX w.
Jakość wód
Koniec lat 80. XX w. to okres fatalnej jakości wody w jeziorze. Niegocin praktycznie zamieniał się w biologiczną pustynię. W 1995 r. otwarto biologiczno-mechaniczną oczyszczalnię ścieków w Giżycku i zlikwidowano galwanizernię w pobliskich Wilkasach, co pozytywnie wpłynęło na stan środowiska jeziora. Od 1998 roku można kąpać się w całym Niegocinie. W porównaniu z latami poprzednimi obserwuje się nieznaczną poprawę jakości wody. Jezioro jest zasobne w związki biogenne, stężenia fosforanów wiosną oraz na dnie latem przekraczają wartości dopuszczalne dla I-III klas czystości. Stężenia fosforanów wskazują wartości pozaklasowe. Zauważalny jest stopniowy wzrost eutrofizacji jeziora, a wskaźniki sanitarne nie są korzystne. Jezioro oceniono jako eutroficzne.
Przyroda
Jezioro Niegocin to jezioro wytopiskowe typu morenowego, sielawowego, mające zróżnicowane dno z dużą liczbą zagłębień i rozległych płycizn śródjeziornych. Brzegi jeziora są przeważnie niskie, północną część brzegu zajmują zabudowania miasta Giżycka. Linia brzegowa jest dobrze rozwinięta, a w litoralu dominuje roślinność wynurzona z gatunkami takimi, jak trzcina pospolita. Roślinność zajmuje ponad 15% powierzchni dna jeziora. W Niegocinie żyje 16 gatunków ryb. Przeważają leszcze, płocie, węgorze, sandacze i szczupaki. Jeziorem administruje Gospodarstwo Rybackie w Giżycku.
Bibliografia
mojemazury.pl [30.06.2014]
Pascal-Przewodnik, Wielkie Jeziora Mazurskie
Rudzielewicz M., Bąk J., Mazury, Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal.
