Rezerwat Struga Żytkiejmska: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Galeria zdjęć) |
|||
Linia 49: | Linia 49: | ||
Plik:Struga zytkiejmska_rp_g.png|Rezerwat Struga Żytkiejmska | Plik:Struga zytkiejmska_rp_g.png|Rezerwat Struga Żytkiejmska | ||
Plik:Struga zytkiejmska_rp_w.png|Rezerwat Struga Żytkiejmska | Plik:Struga zytkiejmska_rp_w.png|Rezerwat Struga Żytkiejmska | ||
− | Plik: stru.jpg|'''Tablica oznaczająca granicę rezerwatu''' Fot. [http:// | + | Plik: stru.jpg|'''Tablica oznaczająca granicę rezerwatu'''. Fot. Ciacho5. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Struga_Zytkiejmska_rezerwat_A345.jpg Commons Wikimedia] |
− | Plik: jeno.jpg|'''Jenot (''Nyctereutes procyonoides'')''' Fot. [http:// | + | Plik: jeno.jpg|'''Jenot (''Nyctereutes procyonoides'')'''. Fot. Karlakas. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Raccoon_dog_(Nyctereutes_procyonoides)_in_Elivstvere_animal_park,_Jõgeva_county,_Estonia.JPG Commons Wikimedia] |
</gallery> | </gallery> | ||
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Ochrona przyrody]] [[Kategoria: Rezerwaty przyrody]] [[Kategoria: Dubeninki (gmina wiejska)]] | [[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Ochrona przyrody]] [[Kategoria: Rezerwaty przyrody]] [[Kategoria: Dubeninki (gmina wiejska)]] |
Aktualna wersja na dzień 11:32, 8 mar 2015
Rezerwat przyrody Struga Żytkiejmska | |
| |
Rodzaj rezerwatu | leśny |
Państwo | Polska |
Data utworzenia | 1982 |
Powierzchnia | 471,04 ha |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Rezerwat przyrody Struga Żytkiejmska – rezerwat przyrody utworzony w 1982 r. (MP nr 25, poz. 234) w celu zachowania fragmentu Puszczy Rominckiej ze stanowiskami rzadkich gatunków flory i fauny. Znajduje się we wschodniej części puszczy, na terenie Nadleśnictwa Gołdap, w gminie Dubeninki. Powierzchnia rezerwatu wynosi 471,04 ha, z czego 91,3 ha przypada na torfowiska zlokalizowane w dolinie Żytkiejmskiej Strugi.
Spis treści
O rezerwacie
Fizjogeografia terenu i szata roślinna
Obszar objęty ochroną przedstawia typowy krajobraz morenowy, charakteryzujący stosunki geomorfologiczne północno-wschodniej części Pojezierza Mazurskiego. Teren odznacza się urozmaiconą rzeźbą, wynikającą z przeplatania się na tym terenie licznych wzgórz i obniżeń (dolin morenowych). Różnice wysokości pomiędzy wierzchołkami wzniesień a obniżeniami są znaczne i dochodzą do 22-25 m.
Siedliska mineralne rezerwatu porasta w większości bór mieszany trzcinnikowo-świerkowy, zaliczany do zespołu Calamgrosito-Piceetum. Obok starodrzewu występują miejscami młodniki z odnowień zrębów zupełnych, wykonanych przed utworzeniem rezerwatu.
Zwierzęta
W rezerwacie występuje interesująca i zróżnicowana fauna: jeleń, sarna, łoś, dzik, lis, kuna leśna, jenot, borsuk, tchórz, łasica, wilk. Można zaobserwować też bobra, wydrę i piżmaka. Bogaty jest też skład gatunkowy awifauny.
Rośliny
Partie starodrzewu buduje przede wszystkim świerk pospolity, sosna zwyczajna, brzoza brodawkowata i omszona, olsza czarna, pojedynczo dąb szypułkowy, grab i lipa drobnolistna. Runo zawiera borówkę czarną, borówkę brusznicę, widłaka jałowcowatego, sałatnika leśnego, turzycę palczastą, skrzyp leśny i kostrzewę olbrzymią. W obniżeniach terenowych w domieszce pojawiają się m.in. niezapominajka błotna, kuklik zwisły. Znaczny jest udział mchów. W dolinach u podnóża wzgórz, a także na obrzeżach Żytkiejmskiej Strugi, wykształciły się płaty łęgu Circaeo-Alnetum. Natomiast gleby torfowe zalegające w obrębie doliny Żytkiejmskiej Strugi porasta w części bór mieszany torfowcowy reprezentujący zespół Betulo pubescentis-Piceetum.
Zobacz też
Rejestr rezerwatów przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Olsztynie [10.12.2014]
Rezerwat przyrody Struga Żytkiejmska, pl.wikipedia.org [10.12.2014]
Bibliografia
Dąbrowski S., Polakowski B., Wołos L., Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.
Galeria zdjęć
Tablica oznaczająca granicę rezerwatu. Fot. Ciacho5. Źródło: Commons Wikimedia
Jenot (Nyctereutes procyonoides). Fot. Karlakas. Źródło: Commons Wikimedia