Aleksander Jankowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
(Utworzono nową stronę "{{Biogram infobox |imię i nazwisko = Aleksander Jankowski |imię i nazwisko org = |pseudonim = |grafika = aj.jpg |opis grafiki ...")
 
 
(Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 9: Linia 9:
 
  |miejsce urodzenia    = Kamionowo (pow. ostrołęcki)
 
  |miejsce urodzenia    = Kamionowo (pow. ostrołęcki)
 
  |imię przy narodzeniu =
 
  |imię przy narodzeniu =
  |data śmierci        =
+
  |data śmierci        = 2 czerwca 2014 r.
 
  |miejsce śmierci      =  
 
  |miejsce śmierci      =  
 
  |przyczyna śmierci    =
 
  |przyczyna śmierci    =
Linia 33: Linia 33:
 
*1975 - zdobywa stopień magistra inżyniera rolnictwa na Wydziale Rolniczym [[Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie|ART w Olsztynie]].  
 
*1975 - zdobywa stopień magistra inżyniera rolnictwa na Wydziale Rolniczym [[Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie|ART w Olsztynie]].  
  
Zmarł 02.06.2014 r. Spoczywa na cmentarzu komunalnym w [[Ostróda|Ostródzie]].
+
Zmarł 02 czerwca 2014 r. Spoczywa na cmentarzu komunalnym w [[Ostróda|Ostródzie]].
  
 
===Praca===
 
===Praca===
Linia 92: Linia 92:
 
[[Category:Nauczyciele i dyrektorzy placówek oświatowych|Jankowski,Aleksander]]
 
[[Category:Nauczyciele i dyrektorzy placówek oświatowych|Jankowski,Aleksander]]
 
[[Category:Działacze społeczni|Jankowski,Aleksander]]
 
[[Category:Działacze społeczni|Jankowski,Aleksander]]
 +
[[Category:Ludzie oświaty|Jankowski,Aleksander]]

Aktualna wersja na dzień 10:18, 19 paź 2015

Aleksander Jankowski

Aleksander JankowskiŹródło: Archiwum rodzinne Haliny Jankowskiej
Aleksander Jankowski
Źródło: Archiwum rodzinne Haliny Jankowskiej
Data i miejsce urodzenia 26 lutego 1928 r.
Kamionowo (pow. ostrołęcki)
Data śmierci 2 czerwca 2014 r.
Zawód Nauczyciel, działacz społeczny i oświatowy

(1928 - 2014) - nauczyciel, działacz społeczny, dyrektor Technikum Rolniczego w Reszlu (1958-1982), dyrektor Wojewódzkiego Ośrodka Postępu Rolniczego w Bęsi (1982-1991).

Życiorys i działalność zawodowa

Urodził się 26 lutego 1928 r. we wsi Kamionowo, pow. ostrołęcki, woj. mazowieckie.

Szkoła i wykształcenie

  • 1946-1948 - Państwowe Koedukacyjne Gimnazjum Rolnicze w Łomży
  • 1948-1950 - Państwowe czteroletnie Liceum Rolnicze w Lidzbarku Warmińskim. Kwalifikacje pedagogiczne zdobył na kursie kwalifikacyjnym w 1952 roku w Centralnym Ośrodku Doskonalenia Kadr Pedagogicznych Szkolnictwa Rolniczego w Brwinowie - Pszczelinie.
  • 1953-1957 - Wyższa Szkoła Rolnicza w Olsztynie, zdobywa stopień inżyniera rolnictwa
  • 1975 - zdobywa stopień magistra inżyniera rolnictwa na Wydziale Rolniczym ART w Olsztynie.

Zmarł 02 czerwca 2014 r. Spoczywa na cmentarzu komunalnym w Ostródzie.

Praca

Po maturze i dwumiesięcznym kursie w Karolewie w 1950 roku zostaje skierowany do pracy na stanowisko nauczyciela przedmiotów zawodowych w Państwowym Liceum Ogrodniczym w Giżycku. Już po roku, w związku z likwidacją tej szkoły, od 1 września 1951 zostaje przeniesiony do Państwowego Liceum Rolniczego w Gródkach, pow. działdowski Pracuje tam do 31 lipca 1955 r. W roku szkolnym 1954/55 pełnił w tej szkole funkcje z-cy dyrektora do spraw pedagogicznych.

Z dniem 1 sierpnia 1955 roku zostaje służbowo przeniesiony do Technikum Hodowlanego w Dobrocinie.

Od 25 listopada 1958 roku obejmuje stanowisko dyrektora w Technikum Rolniczym w Reszlu. Pracuje tu najdłużej, bo aż do 1982 roku. Swój czas bez reszty poświęca szkole i miastu. Pod jego kierownictwem następuje znaczący, pod każdym względem rozwój tej szkoły. Wyraża się to min. w następujących faktach:

  • wybudowanie w latach 1963-1964 nowego internatu,
  • wybudowanie w gospodarstwie szkolnym kilku obiektów gospodarczych (magazyn zbożowy, obora, jałownik, ferma trzody) oraz wielorodzinnych domów mieszkalnych dla pracowników gospodarstw,
  • uruchomienie w 1965 roku wydziału Kształcenia Zaocznego,
  • znaczne powiększenie w 1966 roku gospodarstwa szkolnego po przez przyjęcie na cele praktycznego szkolenia PGR Ramty wraz z przynależnymi do niego obiektami w Lipowej Górze i zorganizowanie w Reszlu Zakładu Ogrodniczego,
  • otwarcie w 1972 r. 3-letniego Technikum Ogrodniczego i Zasadniczej Szkoły Ogrodniczej;
  • w 1974 roku szkoła przyjmuje jako filie Technikum Rolnicze dla Pracujących w Mrągowie,
  • w 1975 roku następuje powiększenie budynku szkolnego o 6 sal klasowych (przybudówka).
  • przygotowanie dokumentacji do budowy dwóch bloków mieszkalnych przy ulicy Łukasińskiego dla nauczycieli oraz pracowników szkoły i gospodarstwa.

Ten materialny i organizacyjny rozwój szkoły łączy się z przyjęciem do pracy wielu bardzo dobrych nauczycieli i podnoszeniem poziomu dydaktyczno-wychowawczego, dzięki czemu coraz więcej absolwentów szkoły podejmowało studia wyższe. Od początku pracy na stanowisku dyrektora dużą wagę przywiązywał do tworzenia i utrwalania dobrej tradycji szkoły. Wiele serca włożył w założenie szkolnej orkiestry dętej pod kierunkiem Mikołaja Beynara (ojca Pawła Jasienicy). Z jego inicjatywy zorganizowano w 1965 r. I Zjazd Absolwentów połączony z ufundowaniem szklonego sztandaru w dziesiątą rocznicę funkcjonowania szkoły. Pomysł jest kontynuowany do dziś. W czasie kierowania przez niego szkołą, a od 1978 roku Zespołem Szkół Rolniczych w Reszlu średnie wykształcenie rolnicze i ogrodnicze uzyskało 1709 osób.

Po 24 latach pracy w reszelskiej szkole, od 1 września 1982 roku zostaje przeniesiony na stanowisko dyrektora Wojewódzkiego Ośrodka Postępu Rolniczego w Bęsi. Pracę rolniczych doradców łączy z organizowaniem ich ustawicznego dokształcania. Sprawnie też zarządza dużym (ponad 2000 ha) gospodarstwem Ośrodka. Również na tym stanowisku pracy poświęca całą swoją energię, bogate edukacyjne i rolnicze doświadczenie, gruntowną wiedzę i umiejętności, starając się jak najwięcej zdobyczy naukowych wdrażać do praktyki rolniczej zarówno z technologii jak i ekonomiki, a także gospodarstwa domowego. Dostrzegają to naukowcy z Akademii Rolniczo Technicznej w Olsztynie i chętnie wspierają go w tym dziele.

W 1989 r. wspólnie z rektorem ART w Olsztynie i dyrektorami wojewódzkich ośrodków postępu rolniczego założył ogólnopolskie czasopismo „Rolnicze ABC”, którego przez kilka lat był wydawcą i przewodniczącym Rady Programowej. W roku 1991 w zmienionych warunkach ustrojowych władze podejmują decyzję o zmianie modelu doradztwa rolniczego i likwidacji WOPR w Bęsi. Dyrektor Jankowski mając za sobą 41 lat pracy przechodzi na w stan zawodowego spoczynku. Od grudnia 2007 roku do końca życia mieszkał w Ostródzie.

Działalność społeczna

Był związany z ruchem ludowym. W Zjednoczonym Stronnictwie Ludowym pełnił społecznie wiele ważnych funkcji. Przez wiele lat był radnym Powiatowej i Wojewódzkiej Rady Narodowej. Działał aktywnie w Radzie Oświaty Rolniczej przy Ministrze Rolnictwa.

Odznaczenia i wyróżnienia

Z ważniejszych odznaczeń posiadał:

  • Złoty Krzyż Zasługi, 1962;
  • Złotą Odznakę Honorową „Zasłużonym dla Warmii i Mazur”, 1966;
  • Odznakę „Zasłużony Pracownik Rolnictwa”, 1971;
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, 1974;
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej, 1978.

Otrzymał też nagrodę I stopnia Ministra Oświaty i Wychowania, był wpisany do Księgi Pamiątkowej Zasłużony dla Oświaty woj. olsztyńskiego. Wielokrotnie był wyróżniany przez rektorów Akademii Rolniczo - Technicznej w Olsztynie za wdrażanie do praktyki osiągnięć naukowo-badawczych uczelni. W 1987 roku otrzymał też nadaną przez Senat ART Honorową Odznakę Uczelni, oraz przyznaną przez Kolegium Dziekańskie Honorową Odznakę „Zasłużonym dla Wydziału Rolniczego” tej uczelni.

Ciekawostki

Zorganizowane w 1966 r. gospodarstwo szkolne obejmowało ponad 1000 ha użytków rolnych i było największym w kraju tego typu zakładem.

Bibliografia

  1. 30 lat Szkoły Rolniczej w Reszlu, opracowanie zbiorowe pod red. Janiny Chmielewskiej, Reszel, 1987.
  2. 40 lat Zespołu Szkół Rolniczych im. Macieja Rataja w Reszlu, Reszel, 1995.
  3. Informacja pisemna żony i córek Aleksandra Jankowskiego.

Hasło opracował Apolinary Zapisek po konsultacji z żoną Aleksandra Jankowskiego - Haliną Jankowską i córką - Bożeną Jankowską-Iwaniec.