Stefan Grzegorczyk: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 +
{{Biogram infobox
 +
|imię i nazwisko      = Stefan Grzegorczyk
 +
|imię i nazwisko org  =
 +
|pseudonim            =
 +
|grafika              = stefan grzegorczyk2.jpg
 +
|opis grafiki        = Źródło: Archiwum Apolinarego Zapiska
 +
|podpis              =
 +
|data urodzenia      = 4 stycznia 1952 r.
 +
|miejsce urodzenia    = Stakaryszki
 +
|imię przy narodzeniu =
 +
|data śmierci        =
 +
|miejsce śmierci      =
 +
|przyczyna śmierci    =
 +
|miejsce spoczynku    =
 +
|zawód                = profesor zwyczajny UWM, specjalista w zakresie łąkarstwa i kształtowania terenów zieleni
 +
|odznaczenia          =
 +
|commons              =
 +
|wikiźródła          =
 +
|wikicytaty          =
 +
|www                  =
 +
}}
 +
[[image:stefan grzegorczyk3.jpg|thumb|right|290px|Wręczenie nominacji na profesora<br>Źródło: Archiwum Apolinarego Zapiska]]
 +
[[image:stefan grzegorczyk.jpg|thumb|right|290px|Źródło: Archiwum Apolinarego Zapiska]]
  
 
'''Stefan Grzegorczyk''' - (ur. 4 stycznia 1952 r. w Stakaryszkach - ) - profesor zwyczajny [[Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie|Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie]], specjalista w zakresie łąkarstwa i kształtowania terenów zieleni.
 
'''Stefan Grzegorczyk''' - (ur. 4 stycznia 1952 r. w Stakaryszkach - ) - profesor zwyczajny [[Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie|Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie]], specjalista w zakresie łąkarstwa i kształtowania terenów zieleni.
Linia 6: Linia 29:
 
Urodził się 4 stycznia 1952 r. w Stakaryszkach. Jest absolwentem [[Zespół Szkół i Placówek Oświatowych w Lidzbarku Warmińskim|Technikum Rolniczo-Łąkarskiego w Lidzbarku Warmińskim]] (1970) oraz Wydziału Rolniczego [[Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie|Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie]] (1975). Bezpośrednio po uzyskaniu stopnia zawodowego magistra inżyniera związał się z ówcze-snym Zakładem Uprawy Łąk i Pastwisk ART, przechodząc kolejne etapy zatrudnienia od asystenta  (1975 r.) do stanowiska profesora zwyczajnego w roku 2002. Pracę doktorską obronił w 1981 r., a stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1990 r. W 1999 roku otrzymał tytuł profesora nauk rolniczych.
 
Urodził się 4 stycznia 1952 r. w Stakaryszkach. Jest absolwentem [[Zespół Szkół i Placówek Oświatowych w Lidzbarku Warmińskim|Technikum Rolniczo-Łąkarskiego w Lidzbarku Warmińskim]] (1970) oraz Wydziału Rolniczego [[Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie|Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie]] (1975). Bezpośrednio po uzyskaniu stopnia zawodowego magistra inżyniera związał się z ówcze-snym Zakładem Uprawy Łąk i Pastwisk ART, przechodząc kolejne etapy zatrudnienia od asystenta  (1975 r.) do stanowiska profesora zwyczajnego w roku 2002. Pracę doktorską obronił w 1981 r., a stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1990 r. W 1999 roku otrzymał tytuł profesora nauk rolniczych.
  
Od 1991 kierował Zakładem Łąkarstwa, który w 1999 r. został ponownie przekształcony w Katedrę noszącą obecnie nazwę Katedra Łąkarstwa i Urządzania Terenów Zieleni.  W dotychczasowej historii tej jednostki naukowej  na olsztyńskiej uczelni (obecnie UWM) kieruje nią najdłużej, bo już 25 lat.  Dokłada wielu starań do zachowania udokumentowanego dorobku Katedry, tworzenia i utrwalania jej tradycji i pamięci o jej byłych, zwłaszcza już nieżyjących pracownikach oraz ich naukowych dokonaniach. Obecnie  ten stosunkowo nieliczny, bo tylko pięcioosobowy zespół nauczycieli akademickich prowadzi zajęcia dydaktyczne na sześciu kierunkach studiów  i realizuje  kilka ważnych naukowo i gospodarczo tematów  badawczych.  
+
Od 1994 r. kierował Zakładem Łąkarstwa, który w 1999 r. został ponownie przekształcony w Katedrę noszącą obecnie nazwę Katedra Łąkarstwa i Urządzania Terenów Zieleni.  W dotychczasowej historii tej jednostki naukowej  na olsztyńskiej uczelni (obecnie UWM) kieruje nią najdłużej.  Dokłada wielu starań do zachowania udokumentowanego dorobku Katedry, tworzenia i utrwalania jej tradycji i pamięci o jej byłych, zwłaszcza już nieżyjących pracownikach oraz ich naukowych dokonaniach. Obecnie  ten stosunkowo nieliczny, bo tylko pięcioosobowy zespół nauczycieli akademickich prowadzi zajęcia dydaktyczne na sześciu kierunkach studiów  i realizuje  kilka ważnych naukowo i gospodarczo tematów  badawczych.  
 
   
 
   
 
Prace badawcze profesora S. Grzegorczyka ukierunkowane są głównie na przyrodnicze funkcje ekosystemów trawiastych, a także na podnoszenie sprawności pratotechnicznej łąk i pastwisk poprzez optymalizację nawożenia, racjonalizację użytkowania oraz dobór  komponentów do  mieszanek na użytki zielone. Jego dotychczasowy dorobek naukowy wyraża się m.in. w publikacji  164 oryginalnych prac twórczych, 12 podręczników i skryptów oraz 82 publikacji popularno-naukowych. Posiada znaczne osiągnięcia w rozwoju kadry naukowej - wypromował 4 doktorów,  wykonał 12 recenzji wniosków na tytuł naukowy profesora oraz podobną liczbę recenzji rozpraw doktorskich i przewodów habilitacyjnych.  
 
Prace badawcze profesora S. Grzegorczyka ukierunkowane są głównie na przyrodnicze funkcje ekosystemów trawiastych, a także na podnoszenie sprawności pratotechnicznej łąk i pastwisk poprzez optymalizację nawożenia, racjonalizację użytkowania oraz dobór  komponentów do  mieszanek na użytki zielone. Jego dotychczasowy dorobek naukowy wyraża się m.in. w publikacji  164 oryginalnych prac twórczych, 12 podręczników i skryptów oraz 82 publikacji popularno-naukowych. Posiada znaczne osiągnięcia w rozwoju kadry naukowej - wypromował 4 doktorów,  wykonał 12 recenzji wniosków na tytuł naukowy profesora oraz podobną liczbę recenzji rozpraw doktorskich i przewodów habilitacyjnych.  

Aktualna wersja na dzień 09:21, 18 kwi 2016

Stefan Grzegorczyk

Źródło: Archiwum Apolinarego Zapiska
Źródło: Archiwum Apolinarego Zapiska
Data i miejsce urodzenia 4 stycznia 1952 r.
Stakaryszki
Zawód profesor zwyczajny UWM, specjalista w zakresie łąkarstwa i kształtowania terenów zieleni
Wręczenie nominacji na profesora
Źródło: Archiwum Apolinarego Zapiska
Źródło: Archiwum Apolinarego Zapiska

Stefan Grzegorczyk - (ur. 4 stycznia 1952 r. w Stakaryszkach - ) - profesor zwyczajny Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, specjalista w zakresie łąkarstwa i kształtowania terenów zieleni.

Biografia i działalność naukowo-dydaktyczna

Urodził się 4 stycznia 1952 r. w Stakaryszkach. Jest absolwentem Technikum Rolniczo-Łąkarskiego w Lidzbarku Warmińskim (1970) oraz Wydziału Rolniczego Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie (1975). Bezpośrednio po uzyskaniu stopnia zawodowego magistra inżyniera związał się z ówcze-snym Zakładem Uprawy Łąk i Pastwisk ART, przechodząc kolejne etapy zatrudnienia od asystenta (1975 r.) do stanowiska profesora zwyczajnego w roku 2002. Pracę doktorską obronił w 1981 r., a stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1990 r. W 1999 roku otrzymał tytuł profesora nauk rolniczych.

Od 1994 r. kierował Zakładem Łąkarstwa, który w 1999 r. został ponownie przekształcony w Katedrę noszącą obecnie nazwę Katedra Łąkarstwa i Urządzania Terenów Zieleni. W dotychczasowej historii tej jednostki naukowej na olsztyńskiej uczelni (obecnie UWM) kieruje nią najdłużej. Dokłada wielu starań do zachowania udokumentowanego dorobku Katedry, tworzenia i utrwalania jej tradycji i pamięci o jej byłych, zwłaszcza już nieżyjących pracownikach oraz ich naukowych dokonaniach. Obecnie ten stosunkowo nieliczny, bo tylko pięcioosobowy zespół nauczycieli akademickich prowadzi zajęcia dydaktyczne na sześciu kierunkach studiów i realizuje kilka ważnych naukowo i gospodarczo tematów badawczych.

Prace badawcze profesora S. Grzegorczyka ukierunkowane są głównie na przyrodnicze funkcje ekosystemów trawiastych, a także na podnoszenie sprawności pratotechnicznej łąk i pastwisk poprzez optymalizację nawożenia, racjonalizację użytkowania oraz dobór komponentów do mieszanek na użytki zielone. Jego dotychczasowy dorobek naukowy wyraża się m.in. w publikacji 164 oryginalnych prac twórczych, 12 podręczników i skryptów oraz 82 publikacji popularno-naukowych. Posiada znaczne osiągnięcia w rozwoju kadry naukowej - wypromował 4 doktorów, wykonał 12 recenzji wniosków na tytuł naukowy profesora oraz podobną liczbę recenzji rozpraw doktorskich i przewodów habilitacyjnych.

Odbył zagraniczne staże i szkolenia zawodowo-naukowe w: Wyższej Szkole Rolniczej w Gódóló, Wyższej Szkole Rolniczej w Nitrze i Uniwersytecie Technicznym w Graz. Uczestniczył w wyjazdach studyjnych do krajów skandynawskich, Niemiec i Włoch.

Ma również liczący się dorobek w akademickiej dydaktyce i jej unowocześnianiu. Opracował np. materiały dydaktyczne w postaci 16 prezentacji multimedialnych i skryptu do e-learningowego nauczania łąkarstwa. Był promotorem 144 prac magisterskich i 30 inżynierskich. Jego pogodny i przyjazny stosunek do współpracowników i studentów oraz wszechstronna znajomość rolnictwa, nie tylko w zakresie swojej specjalności, zapewnia mu wysoki autorytet i sympatię akademickiego środowiska.

Działalność organizacyjna

Trzy kadencje (w latach 1993-1996, 1996-1999, 2002-2005) z wyboru młodzieży i pracowników pełnił funkcję prodziekana Wydziału Kształtowania Środowiska i Rolnictwa (wcześniej Wydziału Rolniczego). W latach 1999-2002 był kierownikiem Studiów Doktoranckich. Był także członkiem Senatu Akademickiego, w którym w latach 1998-1999 pełnił funkcję przewodniczącego komisji ds. studiów i studentów. Od 1994 jest członkiem Komitetu Uprawy Roślin PAN, w latach 2003-2006 był przewodniczącym Komitetu, a wcześniej przewodniczył w nim Sekcji Łąkarstwa. Należy do Polskiego Towarzystwa Łąkarskiego oraz do Polskiego Towarzystwa Agronomicznego. Jest członkiem Komitetu Naukowego czasopisma „Łąkarstwo w Polsce”, a wcześniej był członkiem Rady Programowej czasopisma „Woda – Środowisko – Obszary Wiejskie”. Był współorganizatorem odbywjących się w Polsce sympozjum i konferencji Europejskiej Federacji Łąkarskiej.

Najważniejsze odznaczenia i nagrody

  • Zloty Krzyż Zasługi (1999)
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej (2005)
  • kilkakrotnie był odznaczany honorowymi odznakami i medalami uczelni
  • nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1982)
  • wielokrotnie był nagradzany przez JM Rektora

Ciekawostki

Był jednym z trzech pierwszych naukowców Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, którzy jako pierwsi uzyskali nominacje profesorskie. Jego hobby to literatura piękna, współczesne kino i fotografia cyfrowa.

Bibliografia

  1. www.uwm.edu.pl/zlak
  2. Historia Wydziału Rolnictwa i Kształtowania Środowiska 1950-2000. Wyd. ART Olsztyn, 1999.
  3. Faruga A., Pilarek B. (red.). Olsztyn uniwersytecki. Z Kortowa rodem. Wyd. Stowarzysze-nie Absolwentów Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, 2014, s.254-257.