Dzień św. Agaty: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria: Etnografia" na "Kategoria:Kultura niematerialna") |
|||
| Linia 29: | Linia 29: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: Kultura]][[Kategoria: | + | [[Kategoria: Kultura]][[Kategoria:Kultura niematerialna]][[Kategoria: Wierzenia i obyczaje]] [[Kategoria: Legendy i podania]] |
Aktualna wersja na dzień 18:05, 17 mar 2015
| Dzień św. Agaty | |
| | |
| Dzień | 5 lutego |
| Symbole | chleb, woda, sól |
| Inne nazwy | Agata z Katanii, Agata Sycylijska |
Dzień św. Agaty – święto męczennicy chrześcijańskiej, patronki Sycylii, miasta Katanii, San Marino, Palermo, chorych na raka piersi, męczenników, ofiar tortur i gwałtów. Święta ochraniała przed pożarami, trzęsieniami ziemi, klęskami żywiołowymi i erupcjami wulkanów. To także opiekunka piekarzy oraz ludwisarzy.
Zwyczaje na Warmii i Mazurach
Tradycyjnie w dzień śmierci św. Agaty święcono chleb, wodę i sól. Miało to zabezpieczać przed rozprzestrzenianiem się ognia. Na Warmii przynoszono wówczas to kościoła chleb, który wypiekano obowiązkowo ze zboża pochodzącego z ostatnich żniw. Po poświęceniu bochenka gospodyni czyniła na nim znak krzyża i dopiero wówczas przystępowała do krojenia. Święcono także wspomnianą wodę i sól. Dodawano je bydłu do karmy, co miało wzmacniać organizm. Zwyczaj ten był praktykowany w Dywitach, Lamkowie, Głotowie i Tolkowcu.
Podczas pożaru chleb poświęcony w dniu św. Agaty wkładano do ognia, co miało odwrócić pożar w przeciwnym kierunku. Praktykowano również zwyczaj wkładania chleba do pieca w czasie burzy. Pozostałości święconej wody troskliwie przechowywano. W czasie pożaru była ona bowiem wylewana na miejsca już płonące lub te, którym ogień dopiero groził.
Symbole
- chleb
- woda
- sól
Bibliografia
Chłosta Jan, Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii, Olsztyn 2009.
