Czerniki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 5: Linia 5:
 
  |herb artykuł          =
 
  |herb artykuł          =
 
  |dopełniacz wsi        = Czernik     
 
  |dopełniacz wsi        = Czernik     
  |zdjęcie              = Kościół pw. św. Jana w Czernikach.jpg
+
  |zdjęcie              = czernikik.jpg
  |opis zdjęcia          = Kościół pw. św. Jana w Czernikach
+
  |opis zdjęcia          = Kościół w Czernikach.<br>Fot. Mieczysław Kalski
 
  |rodzaj miejscowości  =
 
  |rodzaj miejscowości  =
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
Linia 29: Linia 29:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
 +
[[Image:czernikik2.jpg|thumb|right|290px|Kościół w Czernikach.<br>Fot. Mieczysław Kalski]]
 
''' Czerniki''' (niem. ''Szwercensteyn'', ''Schwarzstein'') – wieś sołecka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat kętrzyński|powiecie kętrzyńskim]], w [[Kętrzyn (gmina wiejska)|gminie Kętrzyn]]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.  
 
''' Czerniki''' (niem. ''Szwercensteyn'', ''Schwarzstein'') – wieś sołecka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat kętrzyński|powiecie kętrzyńskim]], w [[Kętrzyn (gmina wiejska)|gminie Kętrzyn]]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.  
 
+
Miejscowość w 2010 r. liczyła 269 mieszkańców (łącznie z [[Góry (gmina Kętrzyn)|Górami]], [[Rybniki|Rubnikami]] i [[Strzyże|Strzyżami]]). Funkcję sołtysa obecnie sprawuje [[Iwona Pietkiewicz]]<ref>[http://bip.warmia.mazury.pl/ketrzyn_gmina_wiejska/152/Jednostki_pomocnicze/ bip.warmia.mazury.pl] [05.03.2014]</ref>.
Miejscowość w 2010 r. liczyła 269 mieszkańców (łącznie z [[Góry (gmina Kętrzyn)|Górami]], [[Rybniki|Rubnikami]] i [[Strzyże|Strzyżami]]). Funkcję sołtysa obecnie sprawuje [[Alina Pędzich]]<ref>[http://bip.warmia.mazury.pl/ketrzyn_gmina_wiejska/152/Jednostki_pomocnicze/ bip.warmia.mazury.pl] [05.03.2014]</ref>.
 
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
  
Linia 38: Linia 38:
  
 
== Dzieje miejscowości ==
 
== Dzieje miejscowości ==
Nazwę wsi wiąże się z ciekawą miejscową legendą. Zamieszkujący w okolicy diabeł nie był zadowolony z wybudowania miejscowego gotyckiego kościoła i pragnął zniszczyć go za pomocą wielkiego czarnego głazu. Nie zdążył jednak dobiec z nim do wsi – kiedy zapiały koguty, znikła jego moc i w popłochu rzucił kamieniem w stronę lasu. Legenda wiąże się z [[Głaz narzutowy koło osady Góry|głazem narzutowym]] zlokalizowanym w pobliskim lesie.
+
Nazwę wsi wiąże się z miejscową legendą. Zamieszkujący w okolicy diabeł nie był zadowolony z wybudowania miejscowego gotyckiego kościoła i pragnął zniszczyć go za pomocą wielkiego czarnego głazu. Nie zdążył jednak dobiec z nim do wsi – kiedy zapiały koguty, znikła jego moc i w popłochu rzucił kamieniem w stronę lasu. Legenda wiąże się z [[Głaz narzutowy koło osady Góry|głazem narzutowym]] zlokalizowanym w pobliskim lesie.
  
Miejscowość została założona jako [[wieś czynszowa]] na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] w 1394 r. Pod koniec XIV w. wieś obejmowała obszar 41 łanów. Działała już wówczas karczma oraz młyn. Kościół, dwukrotnie przebudowany w XVIII stuleciu, wzniesiono niedługo po założeniu wsi. W okresie przedreformacyjnym do miejscowej parafii należały wsie: [[Parcz]], [[Stara Różanka]], [[Wopławki]] oraz [[Kwiedzina]]. W 1765 r. do parafii włączono również [[Siniec]]. Od XVI do połowy XIX w. spotykamy się z licznymi nazwiskami polskich proboszczów i diakonów, m.in. Macieja Skoloviusa, Jana Grawerta, Jakuba Kamińskiego. Przez cały XVIII w. w Czernikach odprawiano msze po polsku. W latach 1896–1901 we wsi mieszkało 30 Polaków.
+
Miejscowość została założona jako wieś czynszowa na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] w 1394 r. Pod koniec XIV w. wieś obejmowała obszar 41 łanów. Działała w niej już wówczas karczma oraz młyn. Kościół, dwukrotnie przebudowany w XVIII stuleciu, wzniesiono niedługo po założeniu wsi. W okresie przedreformacyjnym do miejscowej parafii należały wsie: [[Parcz]], [[Stara Różanka]], [[Wopławki]] oraz [[Kwiedzina]]. W 1765 r. do parafii włączono również [[Siniec]]. Od XVI do połowy XIX w. spotykamy się z licznymi nazwiskami polskich proboszczów i diakonów, m.in. Macieja Skoloviusa, Jana Grawerta, Jakuba Kamińskiego. Przez cały XVIII w. w Czernikach odprawiano msze po polsku. W latach 1896–1901 we wsi mieszkało 30 Polaków.
  
Miejscowość została dotknięta przez [[epidemia dżumy 1709–1711| epidemię dżumy]] w 1710 r. Śmierć poniosło 19 osób.  
+
Miejscowość została dotknięta przez [[epidemia dżumy 1709–1711| epidemię dżumy]] w 1710 r., w wyniku której śmierć poniosło 19 osób.  
  
 
W 1785 r. wieś składała się z 31 budynków, natomiast w 1818 r. Czerniki liczyły 240 mieszkańców żyjących w 34 domostwach. Mieczysław Orłowicz, który odwiedził Czerniki w okresie międzywojennym, wspominał o niezwykłej atrakcji: "Pokazują tu legendarną podkowę [[Legenda o szynkarce z Nakomiad|szynkarki]] z [[Nakomiady|Nakomiad]], przemienionej przez diabła w konia"<ref>Orłowicz Mieczysław, ''Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii'', na nowo do druku podali G. Jasiński, A. Rzempołuch, R. Traba, Olsztyn 1991, s. 79.</ref>. U progu II wojny światowej miejscowość była zamieszkana przez 1590 osób.  
 
W 1785 r. wieś składała się z 31 budynków, natomiast w 1818 r. Czerniki liczyły 240 mieszkańców żyjących w 34 domostwach. Mieczysław Orłowicz, który odwiedził Czerniki w okresie międzywojennym, wspominał o niezwykłej atrakcji: "Pokazują tu legendarną podkowę [[Legenda o szynkarce z Nakomiad|szynkarki]] z [[Nakomiady|Nakomiad]], przemienionej przez diabła w konia"<ref>Orłowicz Mieczysław, ''Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii'', na nowo do druku podali G. Jasiński, A. Rzempołuch, R. Traba, Olsztyn 1991, s. 79.</ref>. U progu II wojny światowej miejscowość była zamieszkana przez 1590 osób.  
Linia 66: Linia 66:
 
[http://www.rowery.olsztyn.pl/wiki/miejsca/1914/warminsko-mazurskie/czerniki rowery.olsztyn.pl] [05.03.2014]<br/>
 
[http://www.rowery.olsztyn.pl/wiki/miejsca/1914/warminsko-mazurskie/czerniki rowery.olsztyn.pl] [05.03.2014]<br/>
 
[http://www.polskaniezwykla.pl/web/place/6069,czerniki-kosciol-sw--jana-ewangelisty-%28xiv-w-%29.html polskaniezwykła.pl] [05.03.2014]<br/>
 
[http://www.polskaniezwykla.pl/web/place/6069,czerniki-kosciol-sw--jana-ewangelisty-%28xiv-w-%29.html polskaniezwykła.pl] [05.03.2014]<br/>
[http://www.wuoz.olsztyn.pl/ wuoz.olsztyn.pl] [05.03.2014]
+
[http://www.wuoz.olsztyn.pl/ Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Olsztynie] [05.03.2014]
 
<br/>
 
<br/>
  
 
[[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat kętrzyński]] [[Kategoria: Kętrzyn (gmina wiejska)]] [[Kategoria: Wsie sołeckie]] [[Kategoria: 1301-1400]]
 
[[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat kętrzyński]] [[Kategoria: Kętrzyn (gmina wiejska)]] [[Kategoria: Wsie sołeckie]] [[Kategoria: 1301-1400]]

Aktualna wersja na dzień 09:56, 9 maj 2018

Czerniki

Kościół w Czernikach.Fot. Mieczysław Kalski
Kościół w Czernikach.
Fot. Mieczysław Kalski
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat kętrzyński
Gmina Kętrzyn
Liczba ludności (2010) 269[1]
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Czerniki
Czerniki
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Czerniki
Czerniki
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Kościół w Czernikach.
Fot. Mieczysław Kalski

Czerniki (niem. Szwercensteyn, Schwarzstein) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Kętrzyn. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Miejscowość w 2010 r. liczyła 269 mieszkańców (łącznie z Górami, Rubnikami i Strzyżami). Funkcję sołtysa obecnie sprawuje Iwona Pietkiewicz[2].

Położenie

Miejscowość leży w odległości 5 km na wschód od Kętrzyna. Około 2 km na wschód zlokalizowane jest jezioro Mój oraz zarastające jezioro Siercze.

Dzieje miejscowości

Nazwę wsi wiąże się z miejscową legendą. Zamieszkujący w okolicy diabeł nie był zadowolony z wybudowania miejscowego gotyckiego kościoła i pragnął zniszczyć go za pomocą wielkiego czarnego głazu. Nie zdążył jednak dobiec z nim do wsi – kiedy zapiały koguty, znikła jego moc i w popłochu rzucił kamieniem w stronę lasu. Legenda wiąże się z głazem narzutowym zlokalizowanym w pobliskim lesie.

Miejscowość została założona jako wieś czynszowa na prawie chełmińskim w 1394 r. Pod koniec XIV w. wieś obejmowała obszar 41 łanów. Działała w niej już wówczas karczma oraz młyn. Kościół, dwukrotnie przebudowany w XVIII stuleciu, wzniesiono niedługo po założeniu wsi. W okresie przedreformacyjnym do miejscowej parafii należały wsie: Parcz, Stara Różanka, Wopławki oraz Kwiedzina. W 1765 r. do parafii włączono również Siniec. Od XVI do połowy XIX w. spotykamy się z licznymi nazwiskami polskich proboszczów i diakonów, m.in. Macieja Skoloviusa, Jana Grawerta, Jakuba Kamińskiego. Przez cały XVIII w. w Czernikach odprawiano msze po polsku. W latach 1896–1901 we wsi mieszkało 30 Polaków.

Miejscowość została dotknięta przez epidemię dżumy w 1710 r., w wyniku której śmierć poniosło 19 osób.

W 1785 r. wieś składała się z 31 budynków, natomiast w 1818 r. Czerniki liczyły 240 mieszkańców żyjących w 34 domostwach. Mieczysław Orłowicz, który odwiedził Czerniki w okresie międzywojennym, wspominał o niezwykłej atrakcji: "Pokazują tu legendarną podkowę szynkarki z Nakomiad, przemienionej przez diabła w konia"[3]. U progu II wojny światowej miejscowość była zamieszkana przez 1590 osób.

Po 1945 r. wieś przez pewien czas nosiła nazwę Czarny Kamień. Od 1946 r. zaczęła obowiązywać oficjalna nazwa Czerniki. W 1945 r. we wsi uruchomiono szkołę podstawową. W 1970 r. miejscowość liczyła 420 mieszkańców. W Czernikach funkcjonowała w tym czasie ośmioklasowa szkoła podstawowa oraz sala kinowa na 100 miejsc. Sołectwo Czerniki wchodzące w skład gminy Kętrzyn składało się z ośmiu miejscowości.

Zabytki

  • gotycki kościół parafialny z XIV w., przebudowany w latach 1749–1750 oraz 1771–1772, z wieżą kościelną dobudowaną w 1885 r.
  • cmentarz przykościelny
  • mogiły żołnierskie z okresu I wojny światowej zlokalizowane na terenie dawnego cmentarza ewangelickiego; miejsce spoczynku 3 żołnierzy niemieckich, poległych w 1915 roku
  • pozostałości linii kolejowej z 1907 roku

Przypisy

  1. Łącznie: Czerniki, Góry, Rybniki, Strzyże.
  2. bip.warmia.mazury.pl [05.03.2014]
  3. Orłowicz Mieczysław, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, na nowo do druku podali G. Jasiński, A. Rzempołuch, R. Traba, Olsztyn 1991, s. 79.

Bibliografia

Kętrzyn. Z dziejów miasta i okolic, przewodniczący komitetu redakcyjnego Andrzej Wakar, Olsztyn 1978.
Licharewa Zofia, Kętrzyn. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1962.
Orłowicz Mieczysław, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, na nowo do druku podali Grzegorz Jasiński, Andrzej Rzempołuch, Robert Traba, Olsztyn 1991.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
atlaswsi.pl [10.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [10.03.2014]
ciekawemazury.pl [10.03.2014]
rowery.olsztyn.pl [05.03.2014]
polskaniezwykła.pl [05.03.2014]
Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Olsztynie [05.03.2014]