Rezerwat Dęby Napiwodzkie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 75 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:
 
|    nazwa_rezerwatu= Rezerwat przyrody Dęby Napiwodzkie
 
|    nazwa_rezerwatu= Rezerwat przyrody Dęby Napiwodzkie
 
|            zdjęcie= deby napiwodzkie.jpeg
 
|            zdjęcie= deby napiwodzkie.jpeg
|      opis_zdjęcia= Rezerwat Dęby Napiwodzkie - tablica informacyjna przed wejściem  do rezerwatu
+
|      opis_zdjęcia= Rezerwat Dęby Napiwodzkie tablica informacyjna przed wejściem  do rezerwatu. Fot. Dariusz Kubiak.
|  rodzaj_rezerwatu= florystyczny
+
|  rodzaj_rezerwatu= leśny
 
|charakter_rezerwatu=  
 
|charakter_rezerwatu=  
|          położenie= [[województwo warmińsko-mazurskie]], [[powiat szczycieński]], [[gmina Jedwabno]]
+
|          położenie= województwo warmińsko-mazurskie, powiat szczycieński, Jedwabno (gmina wiejska)
|   data utworzenia= 1989
+
|             data= 1989 r.
 
|          kod mapy= PL-WN
 
|          kod mapy= PL-WN
|      powierzchnia= 37,11 ha
+
|      powierzchnia= 37,11  
 
  |            stopniN= 53
 
  |            stopniN= 53
  |            minutN= 33
+
  |            minutN= 29
  |            sekundN= 14
+
  |            sekundN= 43
  |            stopniE= 19
+
  |            stopniE= 20
  |            minutE= 28
+
  |            minutE= 39
  |            sekundE= 28
+
  |            sekundE= 00
 
}}
 
}}
'''Rezerwat przyrody Dęby Napiwodzkie'''
+
'''Rezerwat przyrody Dęby Napiwodzkie''' – rezerwat utworzony na mocy Zarządzenia Ministra Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych z dn. 11 maja 1989 r. ("Monitor Polski", nr 17, poz. 120). Jest to rezerwat leśny (fitocenotyczny), zajmujący obszar 37,11 ha. Przedmiotem ochrony są w nim zbiorowiska leśne wykształcone w postaci grądu, łęgu jesionowo-olszowego i boru mieszanego.
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
==Rezerwat Dęby Napiwodzkie==
 
  
Rezerwat przyrody „Dęby Napiwodzkie” jest rezerwatem leśnym (częściowym), utworzonym w 1989 roku na obszarze 37,11 ha. Położony jest na terenie nadleśnictwa Jedwabno, w odległości około 5 km na południowy-zachód od miejscowości Jedwabno (powiat szczycieński). .
+
== Fizjogeografia terenu i szata roślinna ==
 +
Rezerwat przyrody Dęby Napiwodzkie położony jest na terenie [[Nadleśnictwo Jedwabno|Nadleśnictwa Jedwabno]], w odległości około 5 km na południowy zachód od miejscowości [[Jedwabno]] ([[powiat szczycieński]]). Centralną część rezerwatu stanowi dobrze wyodrębniony, ciągnący się południkowo, subglacjalny wał ozowy wysokości około 10 m. Oz otoczony jest obniżeniami z licznymi rowami odwadniającymi, odprowadzającymi nadmiar wód do przepływającej bezpośrednio po wschodniej stronie rezerwatu rzeki [[Rzeka Czarna|Czarnej]].  
  
=== Morfologia ===
+
Największą część rezerwatu (wyniesienia) zajmuje zbiorowisko grądu zaliczone do odmiany subatlantyckiej (''Stellario-Carpinetum''), mimo że obszar ten położony jest poza naturalnym zasięgiem występowania buka. W wydzieleniach leśnych porośniętych przez to zbiorowisko występują liczne pomnikowe dęby, w wieku 300-350 lat oraz stare, około 200-letnie sosny. Niewielki fragment rezerwatu w jego północno-zachodniej części zajmuje bór mieszany pochodzenia antropogenicznego, na żyznym siedlisku lasu świeżego. Najbardziej oddalone od wału ozowego, położone w obniżeniach terenowych, zewnętrzne części rezerwatu zajmuje łęg jesionowo-olszowy (''Fraxino-Alnetum'') z olszami w wieku od 45-95 lat. <br/>
  
 +
== Zwierzęta ==
 +
Mimo że rezerwat Dęby Napiwodzkie położony jest w odległości zaledwie 300 m od szosy Jedwabno–Nidzica, to stanowi teren dość odludny, na którym schronienie znajduje wiele gatunków zwierząt. Łącznie stwierdzono tu bytowanie 17 gatunków ssaków, 68 ptaków, 4 gadów, 4 płazów oraz 25 motyli. Wśród nich znajdują się gatunki bardzo rzadkie, zagrożone w Polsce i Europie (m.in. [[wilk]], [[wydra]], [[bóbr]]).
 +
<br/>
  
Zimozielona krzewinka o wzniesionych pędach długości do 100 cm. Liście ułożone są skrętolegle. Są skórzaste, eliptyczne lub podługowate, ostro zakończone, drobno ząbkowane, podobne do liści wierzby kruchej. Mają szerokość 5–15 mm i na spodniej stronie pokryte są brązowymi łuskami.  
+
== Rośliny ==
Kwiaty zebrane są w jednostronne, zwieszające się z gałązek grona. Wyrastają pojedynczo na krótkich szypułkach w kątach liści. Są obupłciowe, 5-krotne, o niezrośniętych działkach kielicha. Korona jest zrosłopłatkowa, beczułkowatego kształtu, biała, o długości 4-7 mm. Kwiaty kwitną od kwietnia do czerwca. Owocem jest pękająca 5 klapami torebka. W naszym kraju chamedafne rozmnaża się jednak głównie wegetatywnie przez zakorzeniające się pędy i odrośla korzeniowe.
+
Dotychczas w rezerwacie Dęby Napiwodzkie i na terenie proponowanym do włączenia do rezerwatu stwierdzono 20 gatunków mszaków i 215 gatunków roślin naczyniowych. Występują tu m.in. gatunki objęte ścisłą ochroną: [[lilia złotogłów]], [[wawrzynek wilczełyko]] i [[podkolan biały]]. Ochroną częściową objęte są rośliny takie jak: [[kopytnik pospolity]], [[konwalia majowa]], [[kruszyna pospolita]] i [[marzanka wonna]]. Obecne w rezerwacie także rzadkie w skali kraju: [[czartawa drobna]], [[skrzyp zimowy]], [[gwiazdnica długolistna]] i [[konietlica łąkowa]].
 
<br/>
 
<br/>
  
 +
== Grzyby ==
 +
W rezerwacie Dęby Napiwodzkie wyróżniono dotychczas ponad 100 gatunków porostów (grzybów zlichenizowanych). Ten stosunkowo niewielki obszar zabezpiecza populacje wielu rzadkich w kraju gatunków. Oprócz 14 gatunków chronionych oraz porostów zagrożonych wymarciem w skali kraju (36 gatunków) odnotowano tu liczną grupę taksonów charakterystycznych dla dobrze zachowanych zbiorowisk leśnych, w tym 14 gatunków mających status wskaźników niżowych lasów puszczańskich.
  
=== Rozmieszczenie i ekologia ===
+
Szczególnie interesująca jest lichenobiota starych dębów obejmująca wiele gatunków bardzo rzadkich w kraju. Jest to m.in. [[pałecznik]] (''Calicium adspersum''), [[jaskrawiec złotawy]] (''Caloplaca lucifuga''), [[trzonecznica zielonawa]] (''Chaenotheca phaeocephala''), [[jasenka ziarnista]] (''Cliostomum corrugatum'') i [[otwornica żółtawa]] (''Pertusaria flavida''). W rezerwacie występuje [[granicznik płucnik]] (''Lobaria pulmonaria''), dla którego leśnicy wyznaczyli strefę ochrony. Na szczególną uwagę zasługuje gatunek z rodzaju brunatka – ''Buellia violaceofusca'', podany niedawno jako nowy dla bioty krajowej (z jednego stanowiska na Pojezierzu Kaszubskim), a w rezerwacie Dęby Napiwodzkie stwierdzony w 2012 r. Obficie występuje również [[pawężnica łuseczkowata]] (''Peltigera praetextata''), porost objęty ścisłą ochroną i wymierający w kraju (kategoria EN na czerwonej liście).
 
 
 
 
Chamedafne północna występuje w borealnej strefie półkuli północnej – na północy Ameryki Północnej, w północnej Azji i północno-wschodniej Europie. Jest bardzo pospolita na dalekiej północy, np. na Syberii i w Skandynawii. W Polsce reprezentuje grupę reliktów polodowcowych. Przez Polskę przebiega południowa granica zasięgu chamedafne północnej. Najdalej na południe wysunięte jej dwa stanowiska znajdują się w Kampinoskim Parku Narodowym a najdalej na zachód - w Drawieńskim Parku Narodowym. Gatunek ten rośnie w naszym kraju obecnie na 9 stanowiskach (spośród 13 historycznie znanych). Na Warmii i Mazurach występuje w Mazurskim Parku Krajobrazowym, w rezerwacie "Sołtysek" koło Szczytna oraz na śródleśnym torfowisku przejściowym pomiędzy wsiami Nerwik i Giławy (Nadleśnictwo Wipsowo).
 
  
Siedliskiem chamedafne północnej są torfowiska wysokie oraz rzadkie, podmokłe lasy. Jest to roślina kwasolubna, preferująca miejsca częściowo zacienione
+
Dotychczas nie prowadzono szczegółowych badań grzybów wielkoowocnikowych występujących w rezerwacie. Na starych dębach częstym gatunkiem jest [[ozorek dębowy]] (''Fistulina hepatica''). W rezerwacie stwierdzono rzadkie i zagrożone w skali kraju gatunki z czerwonej listy: [[trzęsak listkowaty|trzęsaka listkowatego]] (''Tremella foliacea'') i [[boczniak łyżkowaty|boczniaka łyżkowatego]] (''Pleurotus pulmonarius'').
 
<br/>
 
<br/>
  
 
+
== Ciekawostki ==
 
+
Rezerwat Dęby Napiwodzkie jest jednym z ogniw potencjalnego, specjalnego obszaru ochrony siedlisk [[Ostoja Napiwodzko-Ramucka]] w ramach programu [[Natura 2000]] (kod PLH280026).
=== Wartość użytkowa ===
 
 
 
 
 
 
 
Zawiera toksynę – andromedotoksynę, roślina potencjalnie lecznicza i ozdobna.
 
 
 
Gatunek ten objęty jest w Polsce ścisłą ochroną. W skali kraju należy do roślin narażonych na wyginięcie (Kategoria VU na Czerwonej Liście).
 
 
<br/>
 
<br/>
  
 
+
==Galeria zdjęć==
=== Ciekawostki ===
+
<gallery mode=packed widths=300px heights=300px class="left">
 
+
File: deby_napiwodzkie_rp_w.png|<center>Rezerwat Dęby Napiwodzkie
 
+
File: deby_napiwodzkie_rp_g.png|<center>Rezerwat Dęby Napiwodzkie
 
+
Plik:deby napiwodzkie grad.jpg|<center>Grąd w rezerwacie Dęby Napiwodzkie. Fot. Dariusz Kubiak.
Od 2006 roku w Katedrze Botaniki i Ochrony Przyrody (Wydział Biologii i Biotechnologii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie) trwają badania nad opracowaniem efektywnej metody rozmnażania ''Chamaedaphne calyculata'' w kulturach in vitro. Jako materiał wyjściowy wykorzystywane są niewielkie fragmenty pędów pochodzących z roślin rosnących w Mazurskim Parku Krajobrazowym lub z roślinek hodowanych „w szkle”. Stosowane są metody mające na celu pobudzenie do rozwoju pędów bocznych, wytworzenie pędów przybyszowych lub somatycznych zarodków. Testowane są różne rodzaje podłóż hodowlanych oraz roślinnych regulatorów wzrostu.
+
Plik:deby pomnikowe.jpg|<center>Pomnikowe dęby w rezerwacie. Fot. Dariusz Kubiak.
Dotychczas dokonano wsiedlenia uzyskanych osobników w Leśnym Arboretum w Kudypach oraz na terenie Nadleśnictwia Górowo Iławeckie.  
+
Plik:granicznik deby napiwodzkie.jpg|<center>Granicznik płucnik w rezerwacie Dęby Napiwodzkie. Fot. Dariusz Kubiak.
 +
</gallery>
 +
== Zobacz też ==
 +
[http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Dęby_Napiwodzkie pl.wikipedia.org, Rezerwat przyrody Dęby Napiwodzkie] [21.04.2014]
 
<br/>
 
<br/>
 
 
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 
+
Chudyba Henryk, Endler Zbigniew, ''Przyroda projektowanego rezerwatu Ostańce Puszczy Napiwodzko-Ramuckiej'', "Chrońmy Przyrodę Ojczystą" 1987, nr 2, s. 52-61.
B. Polakowski: ''Świat roślinny Warmii i Mazur''. Olsztyn: Pojezierze, 1971.  
+
<br/>
 
+
Dąbrowski Stanisław, Polakowski Benon, Wołos Lucjan, ''Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego'', Olsztyn 1999.  
http://pl.wikipedia.org/wiki/Chamedafne_północna
+
<br/>
 
+
Kubiak Dariusz, Zalewska Anna, Fiedorowicz Grzegorz, ''Porosty i grzyby wielkoowocnikowe na tle zbiorowisk leśnych południowej Warmii i Mazur'', [w:] ''Dziedzictwo przyrodnicze Warmii, Mazur i Powiśla. Przewodnik do warsztatów terenowych 56. Zjazdu Polskiego Towarzystwa Botanicznego pt. "Interdyscyplinarne i aplikacyjne znaczenie nauk botanicznych"'', red. Hanna Ciecierska, Czesław Hołdyński, Olsztyn 24-30 czerwca 2013 r., s.181-191.
http://jezioro.com.pl/flora/okaz.html?id=937
+
<br/>
 
+
Plan Ochrony Rezerwatu Przyrody "Dęby Napiwodzkie", [w:] Rozporządzenie Wojewody Warmińsko-Mazurskiego nr 45 z dnia 8 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia planów ochrony dla rezerwatów przyrody. Załącznik nr 15., Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego nr 190., poz. 2673.
 
<br/>
 
<br/>
 
  
 
[[Kategoria: Przyroda]]
 
[[Kategoria: Przyroda]]
[[Kategoria:Rośliny]]
+
[[Kategoria:Natura 2000]] [[Kategoria:Ochrona przyrody]]
 +
[[Kategoria: Rezerwaty przyrody]]
 +
[[Kategoria: powiat szczycieński]]
 +
[[Kategoria: Jedwabno (gmina wiejska)]]

Aktualna wersja na dzień 12:34, 20 mar 2015

Rezerwat przyrody Dęby Napiwodzkie

{{{Opis_zdjęcia}}}
Rezerwat Dęby Napiwodzkie – tablica informacyjna przed wejściem do rezerwatu. Fot. Dariusz Kubiak.
Rodzaj rezerwatu leśny
Państwo  Polska
Data utworzenia 1989 r.
Powierzchnia 37,11 ha
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Rezerwat przyrody Dęby Napiwodzkie
Rezerwat przyrody Dęby Napiwodzkie
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Rezerwat przyrody Dęby Napiwodzkie
Rezerwat przyrody Dęby Napiwodzkie
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Rezerwat przyrody Dęby Napiwodzkie – rezerwat utworzony na mocy Zarządzenia Ministra Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych z dn. 11 maja 1989 r. ("Monitor Polski", nr 17, poz. 120). Jest to rezerwat leśny (fitocenotyczny), zajmujący obszar 37,11 ha. Przedmiotem ochrony są w nim zbiorowiska leśne wykształcone w postaci grądu, łęgu jesionowo-olszowego i boru mieszanego.

Fizjogeografia terenu i szata roślinna

Rezerwat przyrody Dęby Napiwodzkie położony jest na terenie Nadleśnictwa Jedwabno, w odległości około 5 km na południowy zachód od miejscowości Jedwabno (powiat szczycieński). Centralną część rezerwatu stanowi dobrze wyodrębniony, ciągnący się południkowo, subglacjalny wał ozowy wysokości około 10 m. Oz otoczony jest obniżeniami z licznymi rowami odwadniającymi, odprowadzającymi nadmiar wód do przepływającej bezpośrednio po wschodniej stronie rezerwatu rzeki Czarnej.

Największą część rezerwatu (wyniesienia) zajmuje zbiorowisko grądu zaliczone do odmiany subatlantyckiej (Stellario-Carpinetum), mimo że obszar ten położony jest poza naturalnym zasięgiem występowania buka. W wydzieleniach leśnych porośniętych przez to zbiorowisko występują liczne pomnikowe dęby, w wieku 300-350 lat oraz stare, około 200-letnie sosny. Niewielki fragment rezerwatu w jego północno-zachodniej części zajmuje bór mieszany pochodzenia antropogenicznego, na żyznym siedlisku lasu świeżego. Najbardziej oddalone od wału ozowego, położone w obniżeniach terenowych, zewnętrzne części rezerwatu zajmuje łęg jesionowo-olszowy (Fraxino-Alnetum) z olszami w wieku od 45-95 lat.

Zwierzęta

Mimo że rezerwat Dęby Napiwodzkie położony jest w odległości zaledwie 300 m od szosy Jedwabno–Nidzica, to stanowi teren dość odludny, na którym schronienie znajduje wiele gatunków zwierząt. Łącznie stwierdzono tu bytowanie 17 gatunków ssaków, 68 ptaków, 4 gadów, 4 płazów oraz 25 motyli. Wśród nich znajdują się gatunki bardzo rzadkie, zagrożone w Polsce i Europie (m.in. wilk, wydra, bóbr).

Rośliny

Dotychczas w rezerwacie Dęby Napiwodzkie i na terenie proponowanym do włączenia do rezerwatu stwierdzono 20 gatunków mszaków i 215 gatunków roślin naczyniowych. Występują tu m.in. gatunki objęte ścisłą ochroną: lilia złotogłów, wawrzynek wilczełyko i podkolan biały. Ochroną częściową objęte są rośliny takie jak: kopytnik pospolity, konwalia majowa, kruszyna pospolita i marzanka wonna. Obecne w rezerwacie są także rzadkie w skali kraju: czartawa drobna, skrzyp zimowy, gwiazdnica długolistna i konietlica łąkowa.

Grzyby

W rezerwacie Dęby Napiwodzkie wyróżniono dotychczas ponad 100 gatunków porostów (grzybów zlichenizowanych). Ten stosunkowo niewielki obszar zabezpiecza populacje wielu rzadkich w kraju gatunków. Oprócz 14 gatunków chronionych oraz porostów zagrożonych wymarciem w skali kraju (36 gatunków) odnotowano tu liczną grupę taksonów charakterystycznych dla dobrze zachowanych zbiorowisk leśnych, w tym 14 gatunków mających status wskaźników niżowych lasów puszczańskich.

Szczególnie interesująca jest lichenobiota starych dębów obejmująca wiele gatunków bardzo rzadkich w kraju. Jest to m.in. pałecznik (Calicium adspersum), jaskrawiec złotawy (Caloplaca lucifuga), trzonecznica zielonawa (Chaenotheca phaeocephala), jasenka ziarnista (Cliostomum corrugatum) i otwornica żółtawa (Pertusaria flavida). W rezerwacie występuje granicznik płucnik (Lobaria pulmonaria), dla którego leśnicy wyznaczyli strefę ochrony. Na szczególną uwagę zasługuje gatunek z rodzaju brunatka – Buellia violaceofusca, podany niedawno jako nowy dla bioty krajowej (z jednego stanowiska na Pojezierzu Kaszubskim), a w rezerwacie Dęby Napiwodzkie stwierdzony w 2012 r. Obficie występuje również pawężnica łuseczkowata (Peltigera praetextata), porost objęty ścisłą ochroną i wymierający w kraju (kategoria EN na czerwonej liście).

Dotychczas nie prowadzono szczegółowych badań grzybów wielkoowocnikowych występujących w rezerwacie. Na starych dębach częstym gatunkiem jest ozorek dębowy (Fistulina hepatica). W rezerwacie stwierdzono rzadkie i zagrożone w skali kraju gatunki z czerwonej listy: trzęsaka listkowatego (Tremella foliacea) i boczniaka łyżkowatego (Pleurotus pulmonarius).

Ciekawostki

Rezerwat Dęby Napiwodzkie jest jednym z ogniw potencjalnego, specjalnego obszaru ochrony siedlisk Ostoja Napiwodzko-Ramucka w ramach programu Natura 2000 (kod PLH280026).

Galeria zdjęć

Zobacz też

pl.wikipedia.org, Rezerwat przyrody Dęby Napiwodzkie [21.04.2014]

Bibliografia

Chudyba Henryk, Endler Zbigniew, Przyroda projektowanego rezerwatu Ostańce Puszczy Napiwodzko-Ramuckiej, "Chrońmy Przyrodę Ojczystą" 1987, nr 2, s. 52-61.
Dąbrowski Stanisław, Polakowski Benon, Wołos Lucjan, Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, Olsztyn 1999.
Kubiak Dariusz, Zalewska Anna, Fiedorowicz Grzegorz, Porosty i grzyby wielkoowocnikowe na tle zbiorowisk leśnych południowej Warmii i Mazur, [w:] Dziedzictwo przyrodnicze Warmii, Mazur i Powiśla. Przewodnik do warsztatów terenowych 56. Zjazdu Polskiego Towarzystwa Botanicznego pt. "Interdyscyplinarne i aplikacyjne znaczenie nauk botanicznych", red. Hanna Ciecierska, Czesław Hołdyński, Olsztyn 24-30 czerwca 2013 r., s.181-191.
Plan Ochrony Rezerwatu Przyrody "Dęby Napiwodzkie", [w:] Rozporządzenie Wojewody Warmińsko-Mazurskiego nr 45 z dnia 8 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia planów ochrony dla rezerwatów przyrody. Załącznik nr 15., Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego nr 190., poz. 2673.