Jan Stryprock

Jan Stryprock
Jan Stryprock Źródło: Poczet biskupów warmińskich, red. Stanisław Achremczyk, Olsztyn 2008, 510 ss.
Data urodzenia	ok. 1300 r.
Data i miejsce śmierci	wrzesień 1373 r. Awinion
Przyczyna śmierci	prawdopodobnie otrucie
Miejsce spoczynku	kościół dominikanów w Awinionie

Jan Stryprock (ur. ok. 1300 r., zm. wrzesień 1373 r. w Awinionie) – biskup warmiński w latach 1355-1373.

Życiorys

Nie wiadomo kiedy Jan Stryprock został przyjęty do grona kanoników warmiński. W 1328 r. był już na pewno kustoszem kapitulnym. W 1343 r. Jana mianowano na wikariusza generalnego biskupstwa warmińskiego.
2 sierpnia 1355 r. – w trzecim dniu po śmierci Jana z Miśni – kapituła warmińska wybrała na biskupa Jana Stryprocka. Kapituła nie wiedziała, że papież Innocenty VI zarezerwował sobie obsadzanie tronu biskupiego na Warmii. W wyniku braku zatwierdzenia przez papieża, Jan Stryprock udał się do Awinionu. W Awinionie zdołał przekonać papieża, że nic nie wiedział o wydanym dekrecie. Ostatecznie Innocenty VI powołał go na biskupa warmińskiego. W listopadzie 1355 r. konsekrował go kardynał Taliarand z Albano.

Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

Jan Stryprock jawnie występował przeciwko Zakonowi krzyżackiemu. Wspierała go w tym rodzina Flemingów z Lubeki. Rodzina biskupa również pochodziła z Lubeki skąd przeniosła się do Elbląga i do Braniewa. Jan bronił uposażenia i prerogatyw Kościoła na Warmii przed Zakonem krzyżackim. Spotkał się nawet z wielkim mistrzem Winrychem von Kniprode w Podgrodziu koło Tolkmicka. Rozmowa dwóch dostojników szybko przerodziła się w konflikt. Winrych von Kniprode rzucił się na Jana ze sztyletem. Biskup udał się do Awinionu i przedstawił zaistniałą sytuację papieżowi. Jednocześnie wytoczył proces Zakonowi krzyżackiemu. Grzegorz XI wyznaczył rozjemców sporu – kanoników wrocławskich, którzy wstrzymali się od ostatecznej decyzji. Jan nie doczekał rozwiązania sprawy, gdyż zmarł we wrześniu 1373 r. w Awinionie.

Biskup Jan w 1357 r. powołał prałaturę dziekana w kapitule kolegiackiej. W trakcie pełnienia swoich obowiązków lokował szereg miejscowości,w tym: Barczewo, Frączki, Gady, Blanki, Ignalin, Jarandowo, Kabiny, Kaplityny, Kochanówkę, Kraszewo, Kwiecewo, Różynkę, Orzechowo, Praslity, Runowo, Rogiedle, Tuławki, Wilimy, Łęgno, Radostowo (w przywileju tym uposażył też kościół).

Odnowił też przywilej dla Barczewka, Legin, Trąb.

Z nadania biskupiego powstały późniejsze miejscowości: Czerwonka, Kabikiejmy, Lamkowo, Podleśna, Zerbuń.

Bibliografia

Obłąk Jan, Kopiczko Andrzej, Historia Diecezji i Archidiecezji Warmińskiej, Olsztyn 2010, 261 ss.
Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.