Rezerwat Jezioro Łuknajno: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Bibliografia) |
(→O rezerwacie) |
||
Linia 27: | Linia 27: | ||
=== Zwierzęta === | === Zwierzęta === | ||
− | Bogato reprezentowana w rezerwacie awifauna liczy 175 gatunków. Obok łabędzia niemego występuje tu wiele gatunków ptactwa wodno-błotnego, m.in.: | + | Bogato reprezentowana w rezerwacie awifauna liczy 175 gatunków. Obok łabędzia niemego występuje tu wiele gatunków ptactwa wodno-błotnego, m.in.: kormoran czarny, nur czarnoszyi, mewa śmieszka, [[czapla siwa]], bączek, [[bąk]], liczne gatunki kaczek i brodźców, perkozy, liczne gatunki jastrzębiowatych (m.in. bielik), rybołów, kania czarna, [[krogulec]], [[orlik krzykliwy]], a także przedstawiciele rodzin: chruścielowatych (''Rallidae''), siewkowatych (''Charadriiformes''), bekasowatych (''Scolopacidae''), lelkowatych (''Caprimulgidae''), dudkowatych (''Upupidae''), pokrzewkowatych (''Sylviidae''). |
<br/> | <br/> | ||
Wśród płazów występują m.in.: traszka grzebieniasta, [[kumak nizinny]], [[grzebiuszka ziemna]], ropucha paskówka, [[żaba śmieszka]]. | Wśród płazów występują m.in.: traszka grzebieniasta, [[kumak nizinny]], [[grzebiuszka ziemna]], ropucha paskówka, [[żaba śmieszka]]. | ||
Linia 37: | Linia 37: | ||
Wśród roślin na uwagę zasługują gatunki ramienic porastające dno jeziora, m.in.: ''Chara aculeolata'', ''Ch. contraria'', ''Ch. aspera'', ''Ch. tomentosa'', tworzące skorelowane z tymi gatunkami zespoły roślinne. Tworzą one zwarte skupienia, w obręb których wnikają jedynie nieliczne gatunki kwiatowe, a wśród nich [[wywłócznik kłosowy]], moczarka kanadyjska, [[rdestnica grzebieniasta]]. | Wśród roślin na uwagę zasługują gatunki ramienic porastające dno jeziora, m.in.: ''Chara aculeolata'', ''Ch. contraria'', ''Ch. aspera'', ''Ch. tomentosa'', tworzące skorelowane z tymi gatunkami zespoły roślinne. Tworzą one zwarte skupienia, w obręb których wnikają jedynie nieliczne gatunki kwiatowe, a wśród nich [[wywłócznik kłosowy]], moczarka kanadyjska, [[rdestnica grzebieniasta]]. | ||
<br/> | <br/> | ||
− | Obwodowe partie jeziora zajmuje szuwar trzcinowy, jednolity pod względem florystycznym i ubogi w gatunki. Z szuwarem trzcinowym łączą się płaty turzyc wysokich, zbudowane z turzycy tunikowej (''Carex appropinquata''), sztywnej (''C. elata subsp. elata''), miejscami również skupień tataraku zwyczajnego (''Acorus calamus'') tworzącego zespół ''Acoretum calamii''. Na obwodzie rezerwatu występują zarośla z wierzb, głównie z wierzby uszatej i pięciopręcikowej. W południowej części rezerwatu występują dobrze zachowane płaty olszyny typowej. W warstwie drzew obecna jest | + | Obwodowe partie jeziora zajmuje szuwar trzcinowy, jednolity pod względem florystycznym i ubogi w gatunki. Z szuwarem trzcinowym łączą się płaty turzyc wysokich, zbudowane z turzycy tunikowej (''Carex appropinquata''), sztywnej (''C. elata subsp. elata''), miejscami również skupień tataraku zwyczajnego (''Acorus calamus'') tworzącego zespół ''Acoretum calamii''. Na obwodzie rezerwatu występują zarośla z wierzb, głównie z wierzby uszatej i pięciopręcikowej. W południowej części rezerwatu występują dobrze zachowane płaty olszyny typowej. W warstwie drzew obecna jest olcha czarna, w warstwie krzewów kruszyna pospolita i liczne gatunki wierzb. Runo tworzy bogata flora roślin błotnych i torfowiskowych. |
<br/> | <br/> | ||
Linia 44: | Linia 44: | ||
Ze względu na swe walory przyrodnicze i wartość naukową w 1976 roku rezerwat został wpisany przez UNESCO na listę rezerwatów zwanych rezerwatami biosfery. Rezerwat korzysta również z innej formy ochrony – od 1983 r. został objęty międzynarodową konwencją RAMSAR, chroniącą obszary błotne i podmokłe. | Ze względu na swe walory przyrodnicze i wartość naukową w 1976 roku rezerwat został wpisany przez UNESCO na listę rezerwatów zwanych rezerwatami biosfery. Rezerwat korzysta również z innej formy ochrony – od 1983 r. został objęty międzynarodową konwencją RAMSAR, chroniącą obszary błotne i podmokłe. | ||
<br/> | <br/> | ||
+ | |||
== Zobacz też == | == Zobacz też == | ||
Wersja z 11:58, 24 lut 2015
Rezerwat przyrody Jezioro Łuknajno | |
| |
Rodzaj rezerwatu | faunistyczny |
Państwo | Polska |
Data utworzenia | 1947 |
Powierzchnia | 1189,11 ha |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Rezerwat przyrody Jezioro Łuknajno – rezerwat przyrody utworzony w 1947 r. (Dzien. Urz. WRN w Olsztynie nr 10/24) w celu ochrony jednej z największych w Europie kolonii łabędzia niemego oraz miejsc lęgowych licznych gatunków ptaków wodnych. Rezerwat położony jest na terenie Mazurskiego Parku Krajobrazowego, w gminie Mikołajki, a jego powierzchnia wynosi 1189,11 ha.
Spis treści
O rezerwacie
Fizjogeografia terenu i szata roślinna
Jezioro Łuknajno (zwane też Jeziorem Łukniany) jest szeroko rozlanym jeziorem morenowym, połączonym wąskim kanałem z jeziorem Śniardwy. Reprezentuje ono typ jeziora eutroficznego, bardzo wypłyconego, o daleko posuniętym procesie zarastania. Dno jeziora stanowią grube i półpłynne pokłady gytii, na których występują zwarte skupienia ramienic. Brzegi jeziora otoczone są szerokim pasem szuwarów rozwijających się na gytii wapiennej, jak i na mulisto-piaszczystym dnie. Wokół jeziora rozciągają się torfowiska niskie, zajęte w części przez zarośla wierzbowe lub mało wydajne łąki kośne. Od strony południowej występuje płat olszyny typowej.
Zwierzęta
Bogato reprezentowana w rezerwacie awifauna liczy 175 gatunków. Obok łabędzia niemego występuje tu wiele gatunków ptactwa wodno-błotnego, m.in.: kormoran czarny, nur czarnoszyi, mewa śmieszka, czapla siwa, bączek, bąk, liczne gatunki kaczek i brodźców, perkozy, liczne gatunki jastrzębiowatych (m.in. bielik), rybołów, kania czarna, krogulec, orlik krzykliwy, a także przedstawiciele rodzin: chruścielowatych (Rallidae), siewkowatych (Charadriiformes), bekasowatych (Scolopacidae), lelkowatych (Caprimulgidae), dudkowatych (Upupidae), pokrzewkowatych (Sylviidae).
Wśród płazów występują m.in.: traszka grzebieniasta, kumak nizinny, grzebiuszka ziemna, ropucha paskówka, żaba śmieszka.
Na terenie rezerwatu odnotowano również liczne gatunki ssaków, takich jak: jenot, lis, dzik, łoś, sarna czy z łasicowatych – wydra, borsuk, kuna domowa, kuna leśna, gronostaj, łasica i tchórz.
Rośliny
Wśród roślin na uwagę zasługują gatunki ramienic porastające dno jeziora, m.in.: Chara aculeolata, Ch. contraria, Ch. aspera, Ch. tomentosa, tworzące skorelowane z tymi gatunkami zespoły roślinne. Tworzą one zwarte skupienia, w obręb których wnikają jedynie nieliczne gatunki kwiatowe, a wśród nich wywłócznik kłosowy, moczarka kanadyjska, rdestnica grzebieniasta.
Obwodowe partie jeziora zajmuje szuwar trzcinowy, jednolity pod względem florystycznym i ubogi w gatunki. Z szuwarem trzcinowym łączą się płaty turzyc wysokich, zbudowane z turzycy tunikowej (Carex appropinquata), sztywnej (C. elata subsp. elata), miejscami również skupień tataraku zwyczajnego (Acorus calamus) tworzącego zespół Acoretum calamii. Na obwodzie rezerwatu występują zarośla z wierzb, głównie z wierzby uszatej i pięciopręcikowej. W południowej części rezerwatu występują dobrze zachowane płaty olszyny typowej. W warstwie drzew obecna jest olcha czarna, w warstwie krzewów kruszyna pospolita i liczne gatunki wierzb. Runo tworzy bogata flora roślin błotnych i torfowiskowych.
Ciekawostki
Ze względu na swe walory przyrodnicze i wartość naukową w 1976 roku rezerwat został wpisany przez UNESCO na listę rezerwatów zwanych rezerwatami biosfery. Rezerwat korzysta również z innej formy ochrony – od 1983 r. został objęty międzynarodową konwencją RAMSAR, chroniącą obszary błotne i podmokłe.
Zobacz też
Rejestr rezerwatów przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Olsztynie [12.12.2014]
Rezerwat przyrody Jezioro Łuknajno, pl.wikipedia.org [12.12.2014]
Bibliografia
Dąbrowski S., Polakowski B., Wołos L., Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.
Jezioro Łuknajno
Nur czarnoszyi (Gavia arctica)
Kumak nizinny (Bombina bombina)
Wierzba pięciopręcikowa (Salix pentandra)