Protowo: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
Linia 46: | Linia 46: | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
− | + | ''Pasłęk. Z dziejów miasta i okolic 1297-1997'', red. Józef Włodarski, Pasłęk 1997.<br/> | |
− | + | [http://www.rychliki.pl/solectwa/426-solectwo-protowo| Strona Gminy Rychliki] [12.11.2013]<br/> | |
− | + | [http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims| Bank Danych Lokalnych GUS] [12.11.2013] | |
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} |
Wersja z 20:04, 17 sty 2015
Protowo | |
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | elbląski |
Gmina | Rychliki |
Liczba ludności (2010) | 206 |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Protowo (niem. Prothen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Rychliki. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego. Wieś w 2010 roku liczyła 206 mieszkańców[1]. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Grażyna Pałyga[2].
Położenie
Wieś położona jest w północno–zachodniej części województwa warmińsko–mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej.
Dzieje miejscowości
Nazwa miejscowości pojawiała się początkowo w różnych wersjach: Prowothine, Procotheyn, Prowotheyn i Probotheyn. Geneza nazwy może być związana ze słowem Provota, którym określano płynącą w pobliżu strugę. Prawdopodobnie na początku Protowo stanowiło scalone dobra należące do jednej osoby – Prusa o imieniu Jonyke. Wzmianka na temat miejscowości występującej w takiej właśnie postaci pojawiła się w 1299 roku. Jednak po roku 1323 dobra zostały podzielone. Nazwa Prowothine została użyta w dokumencie lokacyjnym wydanym w Dzierzgoniu 24 października 1306 roku. Wystawcą przywileju był mistrz Zakonu Krzyżackiego – Sieghard von Schwarzenburg. Jego odbiorcą był Prus Joniko i jego spadkobiercy. Zgodnie z zapisem otrzymywał 34 łany na polu Protowo, rozciągającym się od rzeki Dzierzgoń w kierunku dóbr w Kołtynianach. Joniko zobowiązany był do świadczeń na rzecz komturii w Dzierzgoniu. Do roku 1427 Protowo było prawdopodobnie wioską wolnych Prusów, później zaś dobrami lennymi. Kolejna informacja dotycząca miejscowości pochodzi dopiero z 1631 roku. Zmarł wówczas kanclerz Merten von Wallenrodt, który był dotychczasowym dziedzicem na Protowie. Jego następca - Achacy von Wallenrodt - przekazał majątek w posagu Sebastianie von Reibnitz, która była żoną wspomnianego Mertena von Wallenrodta.
Według danych z 1785 roku Protowo składało się z dóbr szlacheckich, folwarku. W skład majątku wchodziła również wieś, licząca wówczas 10 domów, należących do Jankowa. W 1939 roku Jankowo wraz z Sójkami, Świdami i Protowem miało 441 mieszkańców.
Religia
Wieś znajduje się na terenie parafii greckokatolickiej w Pasłęku.
Bibliografia
Pasłęk. Z dziejów miasta i okolic 1297-1997, red. Józef Włodarski, Pasłęk 1997.
Strona Gminy Rychliki [12.11.2013]
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]
Przypisy
- ↑ łącznie Sójki i Protowo
- ↑ Strona Gminy Rychliki [27.10.2014]