Sopoty: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Dzieje miejscowości) |
(→Dzieje miejscowości) |
||
| Linia 41: | Linia 41: | ||
W latach 1807–1812 we wsi kwaterowały wojska francuskie. Kontrybucje, konfiskaty i obowiązki związane z dostarczaniem żywności Francuzom spustoszyły gospodarczo miejscowość. W 1875 roku Sopoty były zamieszkane przez 261 osób. W 1883 roku we wsi działała szkoła, w której nauczał Gottfried Scheffler. I wojna światowa nie ominęła również i tej miejscowości. Na pamiątkę poległych mieszkańców wsi: Sopoty, [[Dębiny]], [[Kaginowo]], [[Sośnica]] przy parafialnym kościele w [[Ławki (gmina Wilczęta)|Ławkach]] wzniesiono pomnik, który po zrekonstruowaniu został ponownie poświęcony w 1999 roku. | W latach 1807–1812 we wsi kwaterowały wojska francuskie. Kontrybucje, konfiskaty i obowiązki związane z dostarczaniem żywności Francuzom spustoszyły gospodarczo miejscowość. W 1875 roku Sopoty były zamieszkane przez 261 osób. W 1883 roku we wsi działała szkoła, w której nauczał Gottfried Scheffler. I wojna światowa nie ominęła również i tej miejscowości. Na pamiątkę poległych mieszkańców wsi: Sopoty, [[Dębiny]], [[Kaginowo]], [[Sośnica]] przy parafialnym kościele w [[Ławki (gmina Wilczęta)|Ławkach]] wzniesiono pomnik, który po zrekonstruowaniu został ponownie poświęcony w 1999 roku. | ||
| − | W | + | W okresie międzywojennym w Sopotach działała karczma należąca do niejakiego Karla Bödricha. W tym okresie do miejscowej szkoły uczęszczało 24 uczniów. W 1933 roku obszar wsi obejmował 733 ha ziemi. Miejscowość składała się z 36 domów i liczyła 239 mieszkańców. Przeważającą część mieszkańców (233 osoby) stanowili ewangelicy. Ostatnim ewangelickim pastorem był Alfred Hübner. |
Wieś została zajęta przez Armię Czerwoną 5 lutego 1945 roku. Miejscowość uległa znacznemu zniszczeniu. Po wojnie Sopoty przez pewien czas nosiły nazwę ''Jeziory''. W 1947 roku we wsi nie było już żadnego niemieckiego mieszkańca. Pierwszym powojennym sołtysem został [[Konstanty Parszuto]]. Nowi mieszkańcy wsi przybyli praktycznie ze wszystkich stron Polski. W 2006 roku miejscowość była zamieszkana przez 104 osoby. | Wieś została zajęta przez Armię Czerwoną 5 lutego 1945 roku. Miejscowość uległa znacznemu zniszczeniu. Po wojnie Sopoty przez pewien czas nosiły nazwę ''Jeziory''. W 1947 roku we wsi nie było już żadnego niemieckiego mieszkańca. Pierwszym powojennym sołtysem został [[Konstanty Parszuto]]. Nowi mieszkańcy wsi przybyli praktycznie ze wszystkich stron Polski. W 2006 roku miejscowość była zamieszkana przez 104 osoby. | ||
Wersja z 10:59, 9 sty 2015
| Sopoty | |
| | |
 Sopoty na przedwojennej kartce pocztowej
| |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | braniewski |
| Gmina | Wilczęta |
| Liczba ludności (2010) | 94 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Sopoty | |
| Położenie na mapie Polski  Sopoty | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Sopoty (niem. Seepothen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie braniewskim, w gminie Wilczęta. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 94 mieszkańców.
Spis treści
Położenie
Wieś położona jest w północno-zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej, 3,5 km na północ od Wilcząt.
Dzieje miejscowości
Pierwsza wzmianka o Sopotach zachowała się w księgach czynszowych z lat 1402–1408. Występowała w dokumentach jako Sapoten. W 1539 roku wieś była zamieszkana przez osiem osób. W 1543 roku Sopoty należały do protestanckiej parafii w Ławkach. Miejscowość obejmowała obszar 34 łanów, przy czym 6 z nich leżało odłogiem. W 1600 roku Sopoty były książęcą wsią czynszową na prawie chełmińskim, obejmującą 34 łany ziemi. W 1652 roku miejscowość należała do grafów zu Dohna z Ławek.
W latach 1807–1812 we wsi kwaterowały wojska francuskie. Kontrybucje, konfiskaty i obowiązki związane z dostarczaniem żywności Francuzom spustoszyły gospodarczo miejscowość. W 1875 roku Sopoty były zamieszkane przez 261 osób. W 1883 roku we wsi działała szkoła, w której nauczał Gottfried Scheffler. I wojna światowa nie ominęła również i tej miejscowości. Na pamiątkę poległych mieszkańców wsi: Sopoty, Dębiny, Kaginowo, Sośnica przy parafialnym kościele w Ławkach wzniesiono pomnik, który po zrekonstruowaniu został ponownie poświęcony w 1999 roku.
W okresie międzywojennym w Sopotach działała karczma należąca do niejakiego Karla Bödricha. W tym okresie do miejscowej szkoły uczęszczało 24 uczniów. W 1933 roku obszar wsi obejmował 733 ha ziemi. Miejscowość składała się z 36 domów i liczyła 239 mieszkańców. Przeważającą część mieszkańców (233 osoby) stanowili ewangelicy. Ostatnim ewangelickim pastorem był Alfred Hübner.
Wieś została zajęta przez Armię Czerwoną 5 lutego 1945 roku. Miejscowość uległa znacznemu zniszczeniu. Po wojnie Sopoty przez pewien czas nosiły nazwę Jeziory. W 1947 roku we wsi nie było już żadnego niemieckiego mieszkańca. Pierwszym powojennym sołtysem został Konstanty Parszuto. Nowi mieszkańcy wsi przybyli praktycznie ze wszystkich stron Polski. W 2006 roku miejscowość była zamieszkana przez 104 osoby.
Religia
Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej pw. Przemienienia Pańskiego w Wilczętach.
Bibliografia
Słodownik Lech, Sopoty, glospasleka.pl [10.06.2014]
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Wilczęta, ugwilczeta.bip.doc.pl [05.05.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.05.2014]
