Rezerwat Dębowo: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 2: | Linia 2: | ||
| nazwa_rezerwatu= Rezerwat przyrody Dębowo | | nazwa_rezerwatu= Rezerwat przyrody Dębowo | ||
| zdjęcie= debowo.jpeg | | zdjęcie= debowo.jpeg | ||
| − | | opis_zdjęcia= Rezerwat Dębowo | + | | opis_zdjęcia= Rezerwat Dębowo – buczyna pomorska |
| rodzaj_rezerwatu= leśny | | rodzaj_rezerwatu= leśny | ||
|charakter_rezerwatu= | |charakter_rezerwatu= | ||
| − | | położenie= | + | | położenie= województwo warmińsko-mazurskie, powiat olsztyński, Biskupiec (gmina miejsko-wiejska, powiat olsztyński) |
| − | | data= 1954 | + | | data= 1954 r. |
| kod mapy= PL-WN | | kod mapy= PL-WN | ||
| powierzchnia= 24,72 ha | | powierzchnia= 24,72 ha | ||
| Linia 16: | Linia 16: | ||
| sekundE= 00 | | sekundE= 00 | ||
}} | }} | ||
| − | '''Rezerwat przyrody Dębowo''' – | + | '''Rezerwat przyrody Dębowo''' – rezerwat utworzony na mocy zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 20 listopada 1954 r. (M.P., nr 119, poz. 1682). Jest to rezerwat leśny, utworzony na obszarze 24,72 ha. Głównym celem ochrony tego rezerwatu jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych lasu [[buk zwyczajny|bukowego]] o cechach zespołu naturalnego, będącego równocześnie najdalej wysuniętym na wschód naturalnym stanowiskiem tego gatunku. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Fizjogeografia terenu i szata roślinna == | == Fizjogeografia terenu i szata roślinna == | ||
| Linia 34: | Linia 34: | ||
== Ciekawostki == | == Ciekawostki == | ||
Jedną z osobliwości przyrodniczych rezerwatu jest występowanie na jego terenie [[buk zwyczajny|buków]] o bardzo rzadko spotykanej, falistej korze. Pień takiego drzewa wygląda tak, jakby pokryty został tarą do prania. Stąd jedna z niemieckich nazw tego zjawiska: buki "tarowe" lub "blachofaliste". | Jedną z osobliwości przyrodniczych rezerwatu jest występowanie na jego terenie [[buk zwyczajny|buków]] o bardzo rzadko spotykanej, falistej korze. Pień takiego drzewa wygląda tak, jakby pokryty został tarą do prania. Stąd jedna z niemieckich nazw tego zjawiska: buki "tarowe" lub "blachofaliste". | ||
| + | <br/> | ||
| + | == Zobacz tez == | ||
| + | [http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Dębowo pl.wikipedia.org, Rezerwat przyrody Dębowo] [22.04.2014] | ||
<br/> | <br/> | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | + | Dąbrowski Stanisław, Polakowski Benon, Wołos Lucjan, ''Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego'', Olsztyn 1999. | |
| − | |||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | ''Plan Ochrony Częściowego Rezerwatu Przyrody "Dębowo"'', [w:] Rozporządzenie wojewody warmińsko-mazurskiego nr 45 z dnia 8 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia planów ochrony dla rezerwatów przyrody. Załącznik nr 7. Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego nr 190. Poz. 2673. | |
| − | [ | ||
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 10:42, 30 lip 2014
| Rezerwat przyrody Dębowo | |
| | |
 Rezerwat Dębowo – buczyna pomorska | |
| Rodzaj rezerwatu | leśny |
| Państwo |  Polska
|
| Data utworzenia | 1954 r. |
| Powierzchnia | 24,72 ha ha |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Rezerwat przyrody Dębowo | |
| Położenie na mapie Polski  Rezerwat przyrody Dębowo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Rezerwat przyrody Dębowo – rezerwat utworzony na mocy zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 20 listopada 1954 r. (M.P., nr 119, poz. 1682). Jest to rezerwat leśny, utworzony na obszarze 24,72 ha. Głównym celem ochrony tego rezerwatu jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych lasu bukowego o cechach zespołu naturalnego, będącego równocześnie najdalej wysuniętym na wschód naturalnym stanowiskiem tego gatunku.
Spis treści
Fizjogeografia terenu i szata roślinna
Teren rezerwatu został ukształtowany w fazie pomorskiej zlodowacenia bałtyckiego. Formami geomorfologicznymi rezerwatu są wysoczyzny morenowe faliste, które powstały z materiału wleczonego po dnie lodowca. W bezodpływowych zagłębieniach terenu występują formy utworzone przez roślinność. Lokalne obniżenia terenu wypełnione zostały stosunkowo grubymi pokładami torfów (nawet do 4 m).
Dominujące na terenie rezerwatu siedlisko lasu świeżego zajmuje drzewostan bukowy zaliczany do buczyny pomorskiej (Melico-Fagetum). Stosunkowo niewielki udział innych zbiorowisk roślinności leśnej jest uwarunkowany geomorfologią gleb rezerwatu. Buczyna zajmuje stoki i szczyty wzniesień wysoczyzny. W lokalnych obniżeniach terenu występują zbiorowiska brzeziny bagiennej Betuletum pubescentis, borealna świerczyna na torfie Sphagno girgensohni-Piccetum, ols porzeczkowy Ribeso nigri-Alnetum oraz dwa niewielkie płaty łęgu jesionowo-olszowego Fraxino-Alnetum.
Zwierzęta
W rezerwacie nie prowadzono badań faunistycznych. Odnotowano tu występowanie m.in. żaby wodnej, jaszczurki zwinki, padalca. Spotkać tu można także jelenia, sarnę, dziki, zająca, wiewiórkę i kunę. Spośród ptaków obserwowano: dzięcioła dużego, kosa, kruka, sokoła i gołębia grzywacza.
Rośliny
Flora rezerwatu składa się głównie z gatunków typowych dla żyznych lasów liściastych, bagiennych siedlisk borowych, olsów i olsów jesionowych. W rezerwacie występuje 9 gatunków drzew, 5 krzewów, 13 mszaków.
Do osobliwości florystycznych rezerwatu można zsliczyć: czerniec gronkowy (Actaea spicata), przetacznik górski (Veronica montana), podkolan zielonawy (Plathanthera chlorantha), wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum), widłak jałowcowaty (Lycopodium annotinum) i bluszcz pospolity (Herdera helix).
Grzyby
Dotychczas nie prowadzono szczegółowych badań grzybów wielkoowocnikowych rezerwatu. W rezerwacie odnotowano rzadka soplówkę bukową (Hericium coralloides), gatunek chroniony, umieszczony na krajowej "Czerwonej Liście" w kategorii V (narażony na wymarcie). Występują tu ponadto zagrożone wymarciem w kraju, ściśle chronione gatunki porostów - tarczownica pogięta (Parmelia submontana) i nibypłucnik Cetrelia cetrarioides.
Ciekawostki
Jedną z osobliwości przyrodniczych rezerwatu jest występowanie na jego terenie buków o bardzo rzadko spotykanej, falistej korze. Pień takiego drzewa wygląda tak, jakby pokryty został tarą do prania. Stąd jedna z niemieckich nazw tego zjawiska: buki "tarowe" lub "blachofaliste".
Zobacz tez
pl.wikipedia.org, Rezerwat przyrody Dębowo [22.04.2014]
Bibliografia
Dąbrowski Stanisław, Polakowski Benon, Wołos Lucjan, Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, Olsztyn 1999.
Plan Ochrony Częściowego Rezerwatu Przyrody "Dębowo", [w:] Rozporządzenie wojewody warmińsko-mazurskiego nr 45 z dnia 8 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia planów ochrony dla rezerwatów przyrody. Załącznik nr 7. Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego nr 190. Poz. 2673.
