Górkło: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Charakterystyka fizjograficzna) |
|||
Linia 30: | Linia 30: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
− | <big>'''Górkło'''</big> (niem. Gurkeln) – wieś sołecka w Polsce w [[ | + | <big>'''Górkło'''</big> (niem. Gurkeln) – [[Wieś sołecka|wieś sołecka]] w Polsce w [[Województwo warmińsko - mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[Powiat mrągowski |powiecie mrągowskim]], w [[Mikołajki (gmina miejsko-wiejska)|gminie Mikołajki]]. W latach 1975-1998 miejscowość [[Podział administracyjny|administracyjnie]] przynależała do [[Województwo suwalskie|województwa suwalskiego]]. |
<br/> | <br/> | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
− | Wieś położona nad [[Jezioro Jagodne |Jeziorem Jagodne]]. Miejscowość położona jest na terenie fizjograficznym charakterystycznym dla [[powiat mrągowski| powiatu mrągowskiego]], który znajduje się w obrębie dwóch regionów: cześć zachodnia do linii [[Lipowo]] - [[Kosewo]] - [[Baranowo]] - [[Cudnochy]] to obszar wyniesień [[Pojezierze Mrągowskie |Pojezierza Mrągowskiego]]; część wschodnia to [[Kraina Wielkich Jezior Mazurskich]], stanowiąca rozległe obniżenie w pasie pojezierzy Polski Północno-Wschodniej. Ukształtowanie terenu jest typowe dla obszarów polodowcowych. Występuje tutaj także skupienie dużych, naturalnych zbiorników wodnych (14% powierzchni) oraz rozległe, zwarte kompleksy leśne (31% powierzchni). Ponadto miejscowość położona jest na terenie [[gmina | + | Wieś położona nad [[Jezioro Jagodne |Jeziorem Jagodne]]. Miejscowość położona jest na terenie fizjograficznym charakterystycznym dla [[powiat mrągowski| powiatu mrągowskiego]], który znajduje się w obrębie dwóch regionów: cześć zachodnia do linii [[Lipowo]] - [[Kosewo]] - [[Baranowo]] - [[Cudnochy]] to obszar wyniesień [[Pojezierze Mrągowskie |Pojezierza Mrągowskiego]]; część wschodnia to [[Kraina Wielkich Jezior Mazurskich]], stanowiąca rozległe obniżenie w pasie pojezierzy Polski Północno-Wschodniej. Ukształtowanie terenu jest typowe dla obszarów polodowcowych. Występuje tutaj także skupienie dużych, naturalnych zbiorników wodnych (14% powierzchni) oraz rozległe, zwarte kompleksy leśne (31% powierzchni). Ponadto miejscowość położona jest na terenie [[Mikołajki (gmina miejsko-wiejska)|gminy Mikołajki]], gdzie skupienia wodne wynoszą ok. 23% powierzchni gminy, a lasy ok 22%. W granicach gminy znajdują się jeziora: [[Mikołajskie]], [[Tałty]], [[Łukajno]], część [[Jezioro Śniardwy |Jeziora Śniardwy]] oraz 10 mniejszych. W obrębie gminy znajduje się [[Mazurski Park Krajobrazowy]], a tereny o nadrzędnej funkcji ekologicznej (z przeciwwskazaniem do inwestycji) obejmują ok. 53% powierzchni. |
<br/> | <br/> | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
− | Wieś istniała już przed wojną trzynastoletnią (1454 – 1466). W tym czasie zaginął jej dokument lokacyjny. Nazwa miejscowości pochodzi od nazwy jeziora, którą pod koniec XIX w. zanotowano jako Górkło. Nazwa jeziora jak i wsi ma pochodzenie prusko – litewskie: „gerkle” – gardło. W 1477 r. wielki mistrz Marcin Truchses odnowił | + | Wieś istniała już przed wojną trzynastoletnią (1454 – 1466). W tym czasie zaginął jej dokument lokacyjny. Nazwa miejscowości pochodzi od nazwy jeziora, którą pod koniec XIX w. zanotowano jako Górkło. Nazwa jeziora jak i wsi ma pochodzenie prusko – litewskie: „gerkle” – gardło. W 1477 r. wielki mistrz [[Marcin Truchses]] odnowił przywilej dla [[Maciej Komorowski| Macieja Komorowskiego]]. Nadał mu 30 włók na [[prawo magdeburskie| prawie magdeburskim]]. W późniejszym okresie wieś otrzymała [[Prawo chełmińskie| prawo chełmińskie]]. W 1785 r. było tu 30 dymów, w 1815 r. – 38 dymów, w 1838 r. – 41 dymów . W 1815 r. mieszkały we wsi 204 osoby, w 1838 r. – 278, w 1939 r. – 207. Wieś przyjęła kształt ulicówki. Ok 1760 r. powstała szkoła, w której w 1818 r. nauczał [[Bogumił Rosiński]]. Górkło należało do [[Parafia w Szymonce| parafii w Szymonce]]. |
<br/> | <br/> | ||
Linia 50: | Linia 50: | ||
<br/> | <br/> | ||
+ | ==Turystyka== | ||
+ | *Szlak rowerowy o długości 140 km - przebieg trasy: [[Giżycko]] - [[Sulimy]] -[[Pieczonki]] - [[Sołdany]] - [[Kruklanki]] - [[Wydminy]] - [[Lipińskie]] - [[Miłki]] - [[Paprotki]] - Górkło - [[Szymonka]] - [[Ławki Skorupki]] - [[Rybical]] - [[Ryn]] - [[Knis]] - [[Salpik]] - [[Nakomiady]] - [[Owczarnia]] - [[Pożarki Kronowo]] - [[Bogacko]] - [[Giżycko]] | ||
+ | |||
+ | <br/> | ||
===Ludzie związani z miejscowością:=== | ===Ludzie związani z miejscowością:=== | ||
Obecnie (2013 r.) sołtysem wsi jest [[Andrzej Stalczyński]]. | Obecnie (2013 r.) sołtysem wsi jest [[Andrzej Stalczyński]]. | ||
− | |||
<br/> | <br/> | ||
Linia 71: | Linia 74: | ||
<br/> | <br/> | ||
− | + | [[Kategoria: Powiat mrągowski]] | |
− | [[ | + | [[Kategoria: Mikołajki (gmina miejsko-wiejska)]] |
+ | [[Kategoria: Wsie sołeckie]] | ||
+ | [[Kategoria: 1401-1500]] |
Wersja z 17:03, 27 cze 2014
Górkło | |
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko - mazurskie |
Powiat | mrągowski |
Gmina | Mikołajki |
Sołectwo | Górkło |
Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
Tablice rejestracyjne | NMR |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Górkło (niem. Gurkeln) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Mikołajki. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa suwalskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Wieś położona nad Jeziorem Jagodne. Miejscowość położona jest na terenie fizjograficznym charakterystycznym dla powiatu mrągowskiego, który znajduje się w obrębie dwóch regionów: cześć zachodnia do linii Lipowo - Kosewo - Baranowo - Cudnochy to obszar wyniesień Pojezierza Mrągowskiego; część wschodnia to Kraina Wielkich Jezior Mazurskich, stanowiąca rozległe obniżenie w pasie pojezierzy Polski Północno-Wschodniej. Ukształtowanie terenu jest typowe dla obszarów polodowcowych. Występuje tutaj także skupienie dużych, naturalnych zbiorników wodnych (14% powierzchni) oraz rozległe, zwarte kompleksy leśne (31% powierzchni). Ponadto miejscowość położona jest na terenie gminy Mikołajki, gdzie skupienia wodne wynoszą ok. 23% powierzchni gminy, a lasy ok 22%. W granicach gminy znajdują się jeziora: Mikołajskie, Tałty, Łukajno, część Jeziora Śniardwy oraz 10 mniejszych. W obrębie gminy znajduje się Mazurski Park Krajobrazowy, a tereny o nadrzędnej funkcji ekologicznej (z przeciwwskazaniem do inwestycji) obejmują ok. 53% powierzchni.
Dzieje miejscowości
Wieś istniała już przed wojną trzynastoletnią (1454 – 1466). W tym czasie zaginął jej dokument lokacyjny. Nazwa miejscowości pochodzi od nazwy jeziora, którą pod koniec XIX w. zanotowano jako Górkło. Nazwa jeziora jak i wsi ma pochodzenie prusko – litewskie: „gerkle” – gardło. W 1477 r. wielki mistrz Marcin Truchses odnowił przywilej dla Macieja Komorowskiego. Nadał mu 30 włók na prawie magdeburskim. W późniejszym okresie wieś otrzymała prawo chełmińskie. W 1785 r. było tu 30 dymów, w 1815 r. – 38 dymów, w 1838 r. – 41 dymów . W 1815 r. mieszkały we wsi 204 osoby, w 1838 r. – 278, w 1939 r. – 207. Wieś przyjęła kształt ulicówki. Ok 1760 r. powstała szkoła, w której w 1818 r. nauczał Bogumił Rosiński. Górkło należało do parafii w Szymonce.
Gospodarka
Obecnie aktywnie rozwija się tutaj agroturystyka. W latach 2003-2005, w południowo-zachodniej części zatoki Górkło rozpoczęła funkcjonowanie Stanica Żeglarska Stowarzyszenia Miłośników Żeglarstwa "Millennium" z przystanią jachtową, pensjonatem "Żurawi Kąt" oraz żeglarską tawerną "Piękna Sally".
Turystyka
- Szlak rowerowy o długości 140 km - przebieg trasy: Giżycko - Sulimy -Pieczonki - Sołdany - Kruklanki - Wydminy - Lipińskie - Miłki - Paprotki - Górkło - Szymonka - Ławki Skorupki - Rybical - Ryn - Knis - Salpik - Nakomiady - Owczarnia - Pożarki Kronowo - Bogacko - Giżycko
Ludzie związani z miejscowością:
Obecnie (2013 r.) sołtysem wsi jest Andrzej Stalczyński.
Bibliografia:
Mrągowo. Z dziejów miasta i okolic, pod red. Andrzeja Wakara, Olsztyn 1975, 487 ss.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. II, Warszawa 1881, 927 ss.
Zobacz też
www.mikolajki.pl