Natura 2000 Dolina Środkowej Łyny-Smolajny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 15: | Linia 15: | ||
|status obszaru = Projektowany SOOS. | |status obszaru = Projektowany SOOS. | ||
}} | }} | ||
| − | |||
| − | |||
'''Obszar Natura 2000 Dolina Środkowej Łyny-Smolajny''' – projektowany Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk (SOOS). | '''Obszar Natura 2000 Dolina Środkowej Łyny-Smolajny''' – projektowany Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk (SOOS). | ||
| − | <br/> | + | <br/><br/> |
| − | |||
| − | |||
=== Ogólny opis obszaru === | === Ogólny opis obszaru === | ||
| − | Obszar położony jest między Dobrym Miastem a Lidzbarkiem Warmińskim. Centralną oś stanowi dolina środkowej Łyny | + | Obszar położony jest między [[Dobre Miasto|Dobrym Miastem]] a [[Lidzbark Warmiński|Lidzbarkiem Warmińskim]]. Centralną oś stanowi dolina środkowej [[Rzeka Łyna|Łyny]] obejmująca w swojej południowo-wschodniej części przyujściowy odcinek rzeki [[Rzeka Kirsna|Kirsny]]. Szerokość dna doliny nie przekracza 1,2 km, największa występuje w okolicach miejscowości [[Wróblik]] i [[Łaniewo]]. |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | [[ | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | + | Dolina Łyny charakteryzuje się licznymi (60 obiektów) starorzeczami o różnym stopniu sukcesji. Najmłodsze zlokalizowane są w bezpośrednim sąsiedztwie Łyny i zachowują z nią kontakt hydrologiczny, natomiast nieco starsze "ekologicznie" starorzecza (20 obiektów) okresowo tracą więź z rzeką. Najstarsze starorzecza (30 obiektów) zlokalizowane są w pewnym oddaleniu od aktualnego koryta rzeki. Uniemożliwia to ich przepłukiwanie, czego konsekwencją jest zarastanie roślinnością szuwarową i rzęsą oraz ich wypłycanie. Starorzecza zlokalizowane w [[Smolajny|Smolajnach]] o charakterze antropogenicznym utrzymują stały kontakt z Łyną (10 obiektów), niektóre z nich funkcjonują jako stawy rybne. | |
| − | |||
| + | Otoczenie doliny rzeki stanowią tereny otwarte z niżowymi łąkami i polami uprawnymi. Pozostałą część stanowią lasy, głównie łęgi jesionowo-olszowe oraz grądy subkontynentalne i grądy zboczowe. Na siedliskach grądowych występuje zjawisko tzw. pinetyzacji, polegające na sztucznym wprowadzeniu sosny zwyczajnej z domieszką świerka zwyczajnego, oraz juwenalizacji, czyli utrzymywaniu młodego wieku drzewostanów w wyniku gospodarki zrębowej. Obserwowany jest tu dość wysoki - w porównaniu z innymi siedliskami tego typu - udział [[lipa drobnolistna|lipy drobnolistnej]] i wiązu górskiego. Dobrze wykształcone płaty typowych grądów subkontynentalnych z udziałem starych lip i [[dąb szypułkowy|dębów szypułkowych]] występują w zlewni prawego dopływu Łyny. Łęgi jesionowo-olszowe charakteryzuje młody drzewostan (do 50 lat) z dużym udziałem olszy czarnej i znacznie mniejszym jesiona wyniosłego. W łęgach wierzbowych występują pojedyncze okazy drzewiaste wierzby białej i wierzby kruchej. | ||
=== Walory przyrodnicze === | === Walory przyrodnicze === | ||
| Linia 68: | Linia 56: | ||
[http://www.eko-unia.org.pl/ekounia/index.php/natura-2000-ekomenu-53/23-natura-2000/206-lista-nowych-nowych-obszarow-siedliskowych-natura-2000] | [http://www.eko-unia.org.pl/ekounia/index.php/natura-2000-ekomenu-53/23-natura-2000/206-lista-nowych-nowych-obszarow-siedliskowych-natura-2000] | ||
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
| + | |||
| + | [[Plik: tili.jpg]] | ||
| + | <br/> | ||
| + | '''Lipa drobnolistna''' (''Tilia cordata'').<br>Fot. Hugo.arg. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:TiliaCordata001.JPG Commons Wikimedia] | ||
| + | <br/> | ||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Natura 2000]] [[Kategoria: Ochrona przyrody]] [[Kategoria: gmina Lidzbark Warmiński]] | [[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Natura 2000]] [[Kategoria: Ochrona przyrody]] [[Kategoria: gmina Lidzbark Warmiński]] | ||
Wersja z 14:41, 20 lut 2015
| Obszar Natura 2000 Dolina Środkowej Łyny-Smolajny | |
| | |
| Typ obszaru | Obszar "siedliskowy" - przyszły specjalny obszar ochrony siedlisk (SOOS) |
| Powierzchnia | 2953,7 ha |
| Status obszaru | Projektowany SOOS. |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Obszar Natura 2000 Dolina Środkowej Łyny-Smolajny | |
| Położenie na mapie Polski  Obszar Natura 2000 Dolina Środkowej Łyny-Smolajny | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Obszar Natura 2000 Dolina Środkowej Łyny-Smolajny – projektowany Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk (SOOS).
Spis treści
Ogólny opis obszaru
Obszar położony jest między Dobrym Miastem a Lidzbarkiem Warmińskim. Centralną oś stanowi dolina środkowej Łyny obejmująca w swojej południowo-wschodniej części przyujściowy odcinek rzeki Kirsny. Szerokość dna doliny nie przekracza 1,2 km, największa występuje w okolicach miejscowości Wróblik i Łaniewo.
Dolina Łyny charakteryzuje się licznymi (60 obiektów) starorzeczami o różnym stopniu sukcesji. Najmłodsze zlokalizowane są w bezpośrednim sąsiedztwie Łyny i zachowują z nią kontakt hydrologiczny, natomiast nieco starsze "ekologicznie" starorzecza (20 obiektów) okresowo tracą więź z rzeką. Najstarsze starorzecza (30 obiektów) zlokalizowane są w pewnym oddaleniu od aktualnego koryta rzeki. Uniemożliwia to ich przepłukiwanie, czego konsekwencją jest zarastanie roślinnością szuwarową i rzęsą oraz ich wypłycanie. Starorzecza zlokalizowane w Smolajnach o charakterze antropogenicznym utrzymują stały kontakt z Łyną (10 obiektów), niektóre z nich funkcjonują jako stawy rybne.
Otoczenie doliny rzeki stanowią tereny otwarte z niżowymi łąkami i polami uprawnymi. Pozostałą część stanowią lasy, głównie łęgi jesionowo-olszowe oraz grądy subkontynentalne i grądy zboczowe. Na siedliskach grądowych występuje zjawisko tzw. pinetyzacji, polegające na sztucznym wprowadzeniu sosny zwyczajnej z domieszką świerka zwyczajnego, oraz juwenalizacji, czyli utrzymywaniu młodego wieku drzewostanów w wyniku gospodarki zrębowej. Obserwowany jest tu dość wysoki - w porównaniu z innymi siedliskami tego typu - udział lipy drobnolistnej i wiązu górskiego. Dobrze wykształcone płaty typowych grądów subkontynentalnych z udziałem starych lip i dębów szypułkowych występują w zlewni prawego dopływu Łyny. Łęgi jesionowo-olszowe charakteryzuje młody drzewostan (do 50 lat) z dużym udziałem olszy czarnej i znacznie mniejszym jesiona wyniosłego. W łęgach wierzbowych występują pojedyncze okazy drzewiaste wierzby białej i wierzby kruchej.
Walory przyrodnicze
Na wyznaczonym obszarze znajdują się ważne i zróżnicowane siedliska wodne i lądowe, dotąd nieobjęte żadną formą ochrony. Stwierdzono obecność 7 rodzajów siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej: starorzecza niżowe i świeże łąki użytkowane ekstensywnie; torfowisko wysokie z roślinnością torfotwórczą; łęgi jesionowo-olszowe; brzezina bagienna; grąd subkontynentalny; grąd zboczowy.
Stwierdzono tu obecność 5 gatunków z Załącznika II Dyrektywy Siedliskowej, są to: bóbr, wydra, kumak nizinny, głowacz białopłetwy, czerwończyk nieparek. Występuje tu 5 gatunków ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej: błotniak stawowy, dzięcioł czarny, zimorodek, gąsiorek i derkacz. Odnotowano tu wiele gatunków chronionych zwierząt i roślin, np. chrząszcza kałużnicy, rosiczki okrągłolistnej, bagna zwyczajnego, lilii złotogłów i wiele gatunków storczyków.
Samiec gąsiorka (Lanius collurio).
Źródło: Commons Wikimedia
Cel ochrony
Podstawowym celem ochrony jest utrzymanie powierzchni i składu gatunkowego obecnych tu siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej oraz gatunków z Załącznika II Dyrektywy Siedliskowej.
Działania ochronne powinny być ukierunkowane też na zachowanie bytującej tu dobrze zachowanej populacji czerwończyka nieparka, głowacza białopłetwego, licznej populacji kumaka nizinnego, bobra i wydry.
Istniejące formy ochrony
Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Środkowej Łyny (15 307,8 ha).
Bibliografia
Pakulnicka J., Górski A., Lewandowski K., Kruszelnicki J. W: Hołdyński Czesław, Krupa Małgorzata (red.), Obszary Natura 2000 w województwie warmińsko-mazurskim, Olsztyn, Wydawnictwo Mantis, 2009, s. 137-140.
Zobacz też
Lipa drobnolistna (Tilia cordata).
Fot. Hugo.arg. Źródło: Commons Wikimedia
