Natura 2000 Puszcza Napiwodzko-Ramucka: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Walory przyrodnicze) |
|||
Linia 25: | Linia 25: | ||
<br/> | <br/> | ||
=== Walory przyrodnicze === | === Walory przyrodnicze === | ||
− | Puszcza Napiwodzko-Ramucka jest ostoją ptasią o randze europejskiej. Stwierdzono w niej występowanie przynajmniej 35 gatunków ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej oraz 14 gatunków ptaków znajdujących się w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt. Jest jedną z najważniejszych w kraju ostoi lęgowych ptaków drapieżnych. Odnotowano, że na omawianym terenie przystępuje do lęgów co najmniej 1 proc. krajowej populacji: bielika (17–22 pary lęgowe), kani czarnej (10–14 par lęgowych), [[orlik krzykliwy|orlika krzykliwego]] (30–35 par lęgowych), rybołowa (5 par lęgowych, ok. 15 proc. ogólnokrajowej populacji lęgowej), zielonki (30-40 odzywających się samców, 5 par lęgowych, ok. 15 proc. ogólnokrajowej populacji lęgowej), łabędzia krzykliwego (7–9 par lęgowych), cietrzewia (4 samce), derkacza (270–280 odzywających się samców), żurawia (200–250 par lęgowych) oraz dzięcioła średniego (190–250 par lęgowych). Licznie występują tu: gągoły (100–120 par), muchołówki małe (890-1040 par), muchołówki białoszyje (115-135 par) i siniak (240-320 par). Występują również takie gatunki, jak: trzmielojad, bąk, bocian czarny, puchacz, kraska. Duże liczebności osiąga również bocian biały, [[błotniak stawowy]], | + | Puszcza Napiwodzko-Ramucka jest ostoją ptasią o randze europejskiej. Stwierdzono w niej występowanie przynajmniej 35 gatunków ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej oraz 14 gatunków ptaków znajdujących się w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt. Jest jedną z najważniejszych w kraju ostoi lęgowych ptaków drapieżnych. Odnotowano, że na omawianym terenie przystępuje do lęgów co najmniej 1 proc. krajowej populacji: bielika (17–22 pary lęgowe), kani czarnej (10–14 par lęgowych), [[orlik krzykliwy|orlika krzykliwego]] (30–35 par lęgowych), rybołowa (5 par lęgowych, ok. 15 proc. ogólnokrajowej populacji lęgowej), zielonki (30-40 odzywających się samców, 5 par lęgowych, ok. 15 proc. ogólnokrajowej populacji lęgowej), łabędzia krzykliwego (7–9 par lęgowych), cietrzewia (4 samce), derkacza (270–280 odzywających się samców), żurawia (200–250 par lęgowych) oraz dzięcioła średniego (190–250 par lęgowych). Licznie występują tu: gągoły (100–120 par), muchołówki małe (890-1040 par), muchołówki białoszyje (115-135 par) i siniak (240-320 par). Występują również takie gatunki, jak: trzmielojad, bąk, bocian czarny, puchacz, kraska. Duże liczebności osiąga również bocian biały, [[błotniak stawowy]], błotniak zbożowy, kania ruda i zimorodek. |
<br/> | <br/> | ||
W okresie jesiennych przelotów obszar jest także miejscem zatrzymywania się stad żurawi, które gromadzą się tu wówczas w zgrupowaniach liczących do 2500 osobników. | W okresie jesiennych przelotów obszar jest także miejscem zatrzymywania się stad żurawi, które gromadzą się tu wówczas w zgrupowaniach liczących do 2500 osobników. |